«Το μεγάλο μας πρόβλημα, όσον αφορά τη διαχείριση του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού προβλήματος, πηγάζει από την αναβλητικότητά μας. Θεωρήσαμε, ως πολιτικό σύστημα, ότι υπάρχουν στεγανά που κλείνουν το ασφαλιστικό και το απομονώνουν από την οικονομία και την κοινωνία. Τεράστιο λάθος. Το ασφαλιστικό, είναι μία πληγή που κακοφορμίζει κάθε οικονομική και κοινωνική δράση», τόνισε ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΛΑ.Ο.Σ. και βουλευτής Λάρισας κ. Αστέριος Ροντούλης σε ομιλία του στη Βουλή.
Στη συνέχεια της τοποθέτησής του, ο κ. Ροντούλης, κατέθεσε σειρά ρηξικέλευθων προτάσεων για την ενίσχυση του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας:
«Πρώτον, η Κυβέρνηση ήδη θα έπρεπε να είχε καταθέσει μία χάρτα πόρων, ένα συγκεκριμένο σχέδιο ενίσχυσης της χρηματοδότησης του ασφαλιστικού συστήματος με μία σταθερή ροή πόρων. Ο ΛΑ.Ο.Σ. προτείνει δύο μέτρα για την συγκέντρωση αυτών των οικονομικών πόρων: Την διασύνδεση των εργοδοτικών εισφορών με τον «τζίρο» των επιχειρήσεων και την αξιοποίηση του πλούτου των αυθαιρέτων. Γιατί τα αυθαίρετα που είναι 1,5 εκατομμύριο σε όλη τη χώρα δεν μπορούμε να τα γκρεμίσουμε. Θα τα έχουμε εσαεί. Άρα θα πρέπει να γίνει μια τακτοποίηση – νομιμοποίηση των αυθαιρέτων και ο καθένας να πληρώσει, ανάλογα με την οικονομική του ισχύ και επιφάνεια χρηματοδοτώντας κατ’ αυτό τον τρόπο τον ασφαλιστικό κουμπαρά.
Δεύτερον, πρέπει να θεσμοθετηθεί ο Συνήγορος του Ασφαλισμένου. Ο θεσμός αυτός στελεχωμένος με κατάλληλο εξειδικευμένο προσωπικό, θα λαμβάνει ταχύτατες και δεσμευτικές αποφάσεις, συμβάλλοντας τόσο στην ενημέρωση του πολίτη, όσο και στην εμπέδωση στην κοινωνία ενός κλίματος ασφάλειας δικαίου.
Τρίτον, να δημιουργηθεί από τα υφιστάμενα αποθεματικά των ταμείων και από την υφισταμένη περιουσία των ταμείων μια τράπεζα ασφάλισης, υγείας και στέγης. Αυτή η τράπεζα θα έχει στα χέρια της όλο τον πλούτο, των αποθεματικών και της κινητής και ακίνητης περιουσίας των ταμείων, έτσι ώστε να μπορεί να μετεξελιχθεί στην πορεία σε ένα ανταγωνιστικό προς τις άλλες τράπεζες πιστωτικό ίδρυμα.
Το ασφαλιστικό σύστημα, δεν θα πρέπει να συνεχίζει ν’ απορροφά κρίσιμες οικονομικές εφεδρείες που θα μπορούσαν να ενισχύσουν παντοιοτρόπως την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη. Ήλθε η ώρα να κοπεί ο «γόρδιος δεσμός» του ασφαλιστικού»,
