(Έστω)... Να μειωθούν σε 230 οι βουλευτές...
Η αναμόρφωση της εκλογικής νομοθεσίας – Το γερμανικό σύστημα και οι ελληνικές «ιδιαιτερότητες»Του Γιώργου Κίσσονα*
Α) Πλήθος Βουλευτικών Εδρών
Κάθε βουλευτική έδρα στη Ελληνική Βουλή αντιστοιχεί, σύμφωνα με τη τελευταία απογραφή, σε 34.022 δημότες. Στη Γερμανία, κάθε βουλευτική έδρα αντιστοιχεί περίπου σε 137.000 δημότες (!). Το Σύνταγμά μας στο Άρθρο 51 λέει:
«Ο αριθμός των βουλευτών ορίζεται με νόμο, δεν μπορεί όμως να είναι μικρότερος από διακόσιους ούτε μεγαλύτερος από τριακόσιους», δηλ. θα μπορούσε να είναι π.χ. 230 (βλέπε πρότασή μας στο τέλος) συμβατό, μάλιστα, με το σχέδιο «Καλλικράτης» και τις ριζικές αλλαγές στη διοικητική δομή της χώρας.
Β) Εκλογικές Περιφέρειες & Απογραφή
Το Σύνταγμά μας στο Άρθρο 54 λέει:
«Ο αριθμός των βουλευτών κάθε εκλογικής περιφέρειας ορίζεται με προεδρικό διάταγμα με βάση το νόμιμο πληθυσμό της περιφέρειας, όπως αυτός προκύπτει από τη τελευταία απογραφή». Αν ο νέος εκλογικός νόμος ψηφιστεί το 2010 η κατανομή των εδρών είναι με...
βάση την απογραφή του 2001. Αν, όμως, οι επόμενες εκλογές διεξαχθούν μετά τη 1η Μαρτίου 2011 τότε η κατανομή των εδρών πρέπει να γίνει βάσει της νέας απογραφής. Τί θα γίνει τότε; Π.χ. στην Α’ Αθηνών, όπου αντιστοιχούν 17 έδρες με την απογραφή του 2001, είναι βέβαιο ότι με τη νέα απογραφή θα της αντιστοιχούν 13 με 14 έδρες. Αυτό σημαίνει ότι η μονοεδρική π.χ. Παγκρατίου θα πρέπει να συγχωνευτεί με την μονοεδρική Κολωνακίου...
Γ) Υποψήφιοι στις Μονοεδρικές και Αναπληρωτές τους
Με το Γερμανικό εκλογικό σύστημα υπάρχει μόνο ένας υποψήφιος από τα κόμματα (ή ανεξάρτητος) και αν στο διάστημα της κοινοβουλευτικής περιόδου συμβεί κάτι (παραίτηση, θάνατος κ.λ.π.) την έδρα τη κερδίζει ο πρώτος επιλαχών του ίδιου κόμματος από τη λίστα. Αν, όμως, υπάρχουν περισσότεροι του ενός υποψήφιοι του ίδιου κόμματος, όπως συζητείται, σε μιά τέτοια περίπτωση μπορεί το δεύτερο ή, ακόμη, και το τρίτο κόμμα να κερδίσει τη μονοεδρική περιφέρεια, εάν έχει «κατέβει» με λιγότερους υποψήφιους από τα προηγούμενα! Π.χ. στο Ρέθυμνο, αν το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει δύο ή τρείς υποψηφίους, οι οποίοι και θα μοιραστούν το σύνολο των ψήφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και η Ν.Δ. έχει μόνο έναν υποψήφιο, ο οποίος και θα λάβει το σύνολο των ψήφων της Ν.Δ., είναι πιθανό να κερδίσει την έδρα η Ν.Δ.. Το ίδιο μπορεί να συμβεί π.χ. στη Σάμο και το Κ.Κ.Ε. να κερδίσει την έδρα.
Δ) Μονοεδρικές Εκλογικές Περιφέρειες & Ετεροδημότες
Ένας δημότης που κατοικεί μόνιμα π.χ. στη Καλλιθέα, πληρώνει στο Δήμο Καλλιθέας τα δημοτικά τέλη, το δημοτικό φόρο, το τέλος ακίνητης περιουσίας, οι λογαριασμοί Δ.Ε.Η. και Ε.Υ.Δ.Α.Π. είναι στο όνομά του, τα παιδιά του φοιτούν στο σχολείο της γειτονιάς, αλλά για λόγους τοπικού πατριωτισμού εξακολουθεί να είναι γραμμένος π.χ. στη μονοεδρική της Αχαΐας, δε θα ψηφίσει τον υποψήφιο της μονοεδρικής της Καλλιθέας, άλλα της μονοεδρικής της Αχαΐας. Θα μπορεί, μάλιστα, να είναι και υποψήφιος στη μονοεδρική της Αχαΐας!
Στη Γερμανία ψηφίζεις εκεί που έχεις τη μόνιμη κατοικία σου...
Ε) Το Ανέκδοτο
Το να λέμε «γερμανικό μοντέλο» ένα σύστημα μόνο και μόνο επειδή θα έχει μονοεδρικές περιφέρειες και πολυεδρικές με λίστα, δεν έχει καμία βάση, αφού δεν υπάρχει καμία άλλη σύμπτωση ή ομοιότητα!
Μονοεδρικές και πολυεδρικές περιφέρειες είχε και το εκλογικό σύστημα της Ελλάδος το 1928, όπου από τις 98 ε.π., οι 48 ήταν μονοεδρικές...
ΣΤ) Το Παράδοξο
Το Γερμανικό εκλογικό σύστημα, για τα κόμματα που θα περάσουν το όριο του 5% ή θα κερδίσουν τρεις (3) μονοεδρικές περιφέρειες, εφαρμόζεται η «άδολη» απλή αναλογική.
Αν ήμαστε οπαδοί της (δεν ήμαστε) θα ζητούσαμε την εφαρμογή του και στην Ελλάδα, με μόνη αλλαγή το όριο να είναι 3%. Έτσι, π.χ. στις τελευταίες εκλογές, θα είχαμε την εξής κατανομή των εδρών:
ΠΑ.ΣΟ.Κ.: 43,92% έδρες 138 αντί 160
ΝΔ.: 33,48% έδρες 106 αντί 91
Κ.Κ.Ε.: 7,54% έδρες 24 αντί 21
ΛΑ.Ο.Σ. 5,63% έδρες 18 αντί 15
ΣΥ.ΡΙΖ.Α. 4,60% έδρες 14 αντί 13
Τη μόνη δικαιολογία που μπορούμε να σκεφτούμε για τα κόμματα που το απορρίπτουν είναι ότι εφαρμόζεται σε καπιταλιστική χώρα...
Ζ) Η Δική μας Πρόταση
Το σύνολο των εδρών να είναι διακόσιες τριάντα (230), εκατό (100) μονοεδρικές, εκ των οποίων οι πέντε (5) να είναι για τους Έλληνες του εξωτερικού, εκατό (100) με λίστα σε πέντε (5) ή έξι (6) πολυεδρικές, και τριάντα (30) «δώρο» στο πρώτο κόμμα.
Ο τρόπος εφαρμογής να είναι πιστή αντιγραφή του γερμανικού συστήματος, αλλά με όριο το 3%.
Σε περίπτωση που το πρώτο κόμμα κερδίσει περισσότερες μονοεδρικές απ’ ότι του αναλογούν σύμφωνα με τα ποσοστά του, αυτές θα αφαιρούνται από το «δώρο» των τριάντα (30) εδρών. Έτσι, μόνο, επιτυγχάνεται η αναλογικότητα για τα υπόλοιπα κόμματα. Π.χ. αν στις τελευταίες εκλογές είχαμε αυτό το σύστημα, η κατανομή των εδρών θα διαμορφωνόταν ως εξής:
ΠΑ.ΣΟ.Κ.: 43,92% έδρες 160, δηλ. % εδρών 53,33%
έδρες νέας κατανομής 122, δηλ. % εδρών 53,04%
Ν.Δ.: 33,48% έδρες 91, δηλ. % εδρών 30,33%
έδρες νέας κατανομής 70, δηλ. % εδρών 30,43%
Κ.Κ.Ε.: 7,54% έδρες 21, δηλ. % εδρών 7,00%
έδρες νέας κατανομής 16, δηλ. % εδρών 6,96%
ΛΑ.Ο.Σ.5,63% έδρες 15, δηλ. % εδρών5,00%
έδρες νέας κατανομής 12, δηλ. % εδρών 5,22%
ΣΥ.ΡΙΖ.Α.: 4,60% έδρες 13, δηλ. % εδρών 4,33%
εδρες νέας κατανομής 10, δηλ. % εδρών 4,35%
Υποψιάζομαι ότι κανένα κόμμα ή βουλευτής ή πολιτευτής δεν πρόκειται να το υποστηρίξει εκτός, βέβαια, από τον πρώην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κ. Στεφανόπουλο, ο οποίος έχει υποστηρίξει τη μείωση των εδρών.
Δεν πειράζει... (*Δημοσιεύθηκε στο εβδομαδιαίο περιοδικό «Επίκαιρα» της 14ης Ιανουαρίου 2010)
