Κατάληψη τμήματος του ελληνικού Έβρου προτείνει ο αρχηγός του Α΄ Σώματος Στρατού Τσετίν Ντογάν στο πλαίσιο του σεμιναρίου που οργανώθηκε τον Μάρτιο του 2003.
Η εφημερίδα «Ταράφ» επανήλθε χθες με νέες αποκαλύψεις, αν και το Γενικό Επιτελείο της Τουρκίας επιμένει ότι πρόκειται για σενάρια στο πλαίσιο του σεμιναρίου, τα οποία δεν θα εφαρμόζονταν.
Το χθεσινό νέο δημοσίευμα της «Ταράφ», η οποία εδώ και μέρες αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες του «Σχεδίου Βαριά» του στρατού που στόχευε στην πτώση της κυβέρνησης Ερντογάν, είχε τίτλο «δεύτερη κρίση στα Ίμια».
Σύμφωνα με το νέο σχέδιο, το οποίο αποτελείται από 175 απομαγνητοφωνημένες σελίδες, προτείνεται η χαμηλή ένταση με την Ελλάδα με στόχο να διασφαλιστεί η εθνική ενότητα στην Τουρκία. Την τρίτη ημέρα του σεμιναρίου ο Τσετίν Ντογάν προτείνει να εισέλθει ο τουρκικός στρατός από τα βόρεια του Έβρου και να δημιουργηθεί μια τεχνητή κρίση. Προτείνει κατάληψη τμήματος του ελληνικού εδάφους δίπλα στο βόρειο τμήμα του ποταμού Έβρου. Η επιχείρηση θα ενισχυόταν από την αεροπορία και το ναυτικό της Τουρκίας.
Η εφημερίδα «Ταράφ» αποκαλύπτει επίσης και την ομιλία ενός αξιωματικού ονόματι Αλμπάι, ο οποίος αναφέρει πως ο τουρκικός στρατός ανάγκασε τους Ρωμιούς της Ίμβρου να εγκαταλείψουν το νησί τους. Παραδέχεται ότι η ανοιχτή φυλακή η οποία έγινε στην Ίμβρο το 1965 ήταν ένα σχέδιο για να φύγουν οι Ρωμιοί. «Στείλαμε μονάδα χωροφυλακής στην Ίμβρο. Κάναμε ανοιχτή φυλακή και ως αποτέλεσμα ένας σημαντικός αριθμός μετανάστευσε», λέει ο αξιωματικός Αλμπάι.
Κατάρριψη αεροσκάφους
Στο πλαίσιο του «Σχεδίου Βαριά», το οποίο άρχισε να αποκαλύπτει η εφημερίδα «Ταράφ», περιλαμβανόταν και η πρόκληση που θα οδηγούσε στην κατάρριψη τουρκικού αεροσκάφους από ελληνικό με στόχο της δημιουργία κρίσης. Αν δεν πετύχαινε το σχέδιο, τότε θα κατέρριπταν μόνοι τους το δικό τους αεροσκάφος ισχυριζόμενοι ότι το κατέρριψε ελληνικό. Στο ίδιο σχέδιο σχεδιαζόταν και ο βομβαρδισμός δύο τζαμιών στην Κωνσταντινούπολη με στόχο να προκληθεί χάος στη χώρα και να δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες για εκδήλωση πραξικοπήματος.
Στο τραπέζι του ΝΑΤΟ οι τουρκικές διεκδικήσεις
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Λουκάς Δημάκας
ΣΤΟ ΤΡΑΠΕΖΙ του ΝΑΤΟ μπαίνουν σήμερα όλα σχεδόν τα καυτά ζητήματα που δημιουργούν οι πάγιες διεκδικήσεις της Άγκυρας για συνδιαχείριση στο Αιγαίο και έλεγχο της αεράμυνάς του μέχρι το μέσον του.
Η κρίσιμη συζήτηση πραγματοποιείται στο κορυφαίο στρατιωτικό επίπεδο του ΝΑΤΟ, καθώς αφορά ζητήματα που άπτονται διαδικασιών της Συμμαχίας, στην ουσία όμως αποτελεί έμμεση διαμεσολάβηση των ΗΠΑ- εξ ου και η συμμετοχή σε αυτήν του αρχηγού των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων μαζί με τους ομολόγους του, Ελλάδας και Τουρκίας.
Αφορμή για τη συνάντηση, στην οποία συμμετέχουν και οι δύο κορυφαίοι στρατιωτικοί ηγέτες του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, είναι η διευθέτηση «τεχνικού ζητήματος» που αφορά το εύρος του χώρου τον οποίο θα καλύπτουν τα ραντάρ Ελλάδας και Τουρκίας στο νέο ενιαίο σύστημα αεράμυνας της Συμμαχίας.
Τα ραντάρ
Ως προς τα ραντάρ, το ζήτημα που εγείρει η Τουρκία είναι να συνεισφέρουν τα ραντάρ της που βρίσκονται προς την πλευρά της Ελλάδας την εικόνα που «πιάνουν» μέχρι το μέσον του Αιγαίου. Ωστόσο, η αξίωση αυτή είναι πέραν από κάθε πρόβλεψη και πρακτική του ΝΑΤΟ, καθώς αποτελεί πάγια θέση κάθε χώρα να έχει εποπτεία όλου του εναέριου χώρου που καλύπτει το FΙR της- στη συγκεκριμένη περίπτωση, το Αιγαίο είναι σχεδόν όλο εντός του FΙR Αθηνών.
Αν γινόταν δεκτή η αξίωση που προβάλλει η Τουρκία- ορισμένες φορές με τις πλάτες κάποιων εταίρων- τότε τα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου θα ήταν, στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, υπό διπλή εναέρια αστυνόμευση, έλεγχο και εποπτεία- ελληνική και τουρκική! Δηλαδή, θα μπορεί η Τουρκία να χαρακτηρίζει ένα αεροπορικό ίχνος- π.χ. ένα ελληνικό μαχητικό που κατευθύνεται από την Τανάγρα στη Λήμνο- «εχθρικό» και να απαιτεί την αναχαίτισή του από το ΝΑΤΟ! Πιέζει για Λάρισα
Η Τουρκία χρησιμοποιεί όμως το θέμα αυτό και ως μοχλό πίεσης και ζητεί να ακυρωθεί ή να παγώσει η ενεργοποίηση του (αναβαθμισμένου) Αεροπορικού Κέντρου Λάρισας (CΑΟC-4) μέχρι να λυθεί το θέμα των ραντάρ. Κι αυτό το κάνει επειδή το CΑΟC της Λάρισας στη νέα δομή παραμένει το μόνο στα Βαλκάνια και την Ανατολική Μεσόγειο, αναλαμβάνοντας τον έλεγχο της αεράμυνας σε όλη την περιοχή, αφού καταργείται του Εσκί Σεχίρ.
πηγή τα νέα