Αφύλακτα έχουν ουσιαστικά μείνει εδώ και δυο βδομάδες περίπου τα θαλάσσια σύνορα της Λέσβου, καθώς τα περισσότερα από τα σκάφη που διαθέτει για περιπολίες το Λιμενικό, έχουν βγει «εκτός μάχης» λόγω αναγκών επισκευής και συντήρησης. Δεν είναι τυχαίο ότι από την καθημερινή ενημέρωση του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη απουσιάζουν παντελώς συλλήψεις μεταναστών στη θάλασσα. Δεν είναι βέβαια η πρώτη φορά που συμβαίνει αυτό και όπως όλα δείχνουν ούτε η τελευταία. Παρά τις συνεχείς εκκλήσεις στα αρμόδια υπουργεία για χρηματοδότηση επισκευών, προμήθεια ανταλλακτικών και κυρίως βέβαια για ενίσχυση του Λιμενικού με σκάφη και προσωπικό, τα πάντα δείχνουν να έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη τους.
Στην Αθήνα για επισκευή έχει σταλεί το σκάφος 610 του Μολύβου, ενώ το 602 της Μυτιλήνης χρησιμοποιείται μόνο για έρευνα και διάσωση λόγω σοβαρής βλάβης. Οριακή είναι και η κατάσταση για το σκάφος 150, το οποίο επίσης χρειάζεται άμεσα να συντηρηθεί λόγω της υπερβολικής και συνεχούς χρήσης του. Σε ακινησία βρίσκεται και το φουσκωτό του Κλιμακίου Ειδικών Αποστολών (ΚΕΑ) και μόνο το σκάφος έρευνας και διάσωσης που είχε διαθέσει το πρώην υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής μπορεί να χρησιμοποιηθεί, και πάλι όμως μόνο για περιστατικά έρευνας και διάσωσης. Ουσιαστικά το Λιμενικό Σώμα στη Λέσβο έχει μείνει εδώ και καιρό χωρίς σκάφη για περιπολίες.
Ελάχιστες περιπολίες
Οι περιπολίες τα βράδια έχουν περιοριστεί στο ελάχιστο, με αποτέλεσμα δεκάδες μετανάστες που φθάνουν καθημερινά στις ακτές να εντοπίζονται πλέον μόνο από την Αστυνομία.
Είναι προφανές ότι ο παροπλισμός των σκαφών του Λιμενικού έχει γίνει «γνωστός» στα απέναντι παράλια, γι’ αυτό και ο αριθμός των μεταναστών που εντοπίζονται αυτό το διάστημα στα παράλια του νησιού έχει αυξηθεί κατακόρυφα. Σε προχθεσινό δημοσίευμά του το «Έθνος» ανέφερε ότι στις απέναντι ακτές έχουν συγκεντρωθεί τουλάχιστον 3.500 μετανάστες που περιμένουν άμεσα την κατάλληλη ευκαιρία για να «περάσουν» στη χώρα μας. Χρησιμοποιούν δε κάθε είδος πλωτού μέσου που διατίθεται από τα κυκλώματα για το σκοπό αυτό. Από ιστιοπλοϊκά με «σημαίες υπεράνω υποψίας», μέχρι ξύλινα σκαριά με χειριστή πρόσφυγα, φουσκωτά με ισχυρές μηχανές, μέχρι αλιευτικά και βέβαια τις απλές φουσκωτές βάρκες με κουπιά.
Έμπειρος αξιωματικός του Λιμενικού Σώματος, μιλώντας χθες στο «Ε», ανέφερε ότι χρειάζονται τουλάχιστον έξι σκάφη για να μπορέσει να φυλαχθεί επαρκώς η οριογραμμή με περιπολίες, με το αντίστοιχο βέβαια προσωπικό. Παρά τις συνεχείς οχλήσεις, όμως, στα αρμόδια υπουργεία για ενίσχυση του λιμεναρχείου Μυτιλήνης με σκάφη και προσωπικό, η κατάσταση παραμένει ίδια και μάλιστα συνεχώς χειροτερεύει. Πληρώματα σκαφών φθάνουν, μάλιστα, στο σημείο να βάζουν πολλές φορές χρήματα από την τσέπη τους (!) για να αγοραστούν ανταλλακτικά που απαιτούνται για την επισκευή ή απλά για τη συντήρηση των σκαφών όπου υπηρετούν. Ας σημειωθεί εδώ ότι κάποιες επισκευές γίνονται στη Μυτιλήνη, όμως το υπουργείο δε στέλνει τα κονδύλια που απαιτούνται για την αγορά των ανταλλακτικών.
Πρόβλημα συνεργασίας
Πάντως, το δύσκολο έργο των περιπολιών του Λιμενικού Σώματος θα μπορούσε να καλυφθεί σε μεγάλο βαθμό από τα παρατηρητήρια του Στρατού αν εφοδιάζονταν με κατάλληλες διόπτρες νυκτός, ώστε να ειδοποιούνται τα σκάφη του Λιμενικού όταν εντοπιστεί μια βάρκα και να μη χρειάζεται να περιπολούν για ώρες την οριογραμμή, «φθείροντας» τα σκάφη και χωρίς πολλές φορές να εντοπιστεί τίποτα και κανείς. Και όμως τα παρατηρητήρια λίγες φορές, σύμφωνα με πληροφορίες, είναι σε θέση να εντοπίσουν βάρκες ανοικτά του νησιού. Το μεγαλύτερο βάρος της φύλαξης πέφτει καθαρά στα σκάφη του Λιμενικού.
Πηγή: Εμπρός
