Ανάμικτα συναισθήματα και προβληματισμό στην τοπική αγορά της Ρόδου, αλλά και στις τοπικές αρχές, προκάλεσε η πρόσφατη Εκθεση "Rhodexport" με Τουρκικά Εξαγωγικά Προϊόντα, που πραγματοποιήθηκε από τις 30/10-2/11 2009 στο ξενοδοχείο "Ρόδος Παλάς".
Η Εκθεση που διοργανώθηκε για 2η φορά προσέλκυσε το ενδιαφέρον αρκετών ντόπιων επιχειρηματιών που έσπευσαν να την επισκεφθούν και να ζητήσουν πληροφορίες για τον τρόπο προώθησης ντόπιων προϊόντων προς την γείτονα χώρα και το αντίθετο.
Σύμφωνα με όσα έγιναν γνωστά, κύκλοι του Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου δεν θέλησαν να στηρίξουν 'ανοικτά' την προσπάθεια προσέγγισης των γειτόνων μας με τις εισαγωγές-εξαγωγές προϊόντων, τηρώντας απόσταση... ασφαλείας (αν και στα εγκαίνια παρέστη εκπρόσωπος του Επιμελητηρίου).
Από την άλλη, τα στοιχεία και οι αριθμοί που παρουσιάστηκαν μιλάνε από μόνα τους: οι Ελληνες έχουν επενδύσει ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στην Τουρκία που υπερβαίνει τα 5,5 δις ευρώ. Αντιθέτως, Τουρκικές επενδύσεις δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα στην Ελλάδα σε υψηλό επίπεδο, αν και φαίνεται ότι υπάρχει έντονο ενδιαφέρον τον τελευταίο χρόνο.
Ωστόσο, εκπρόσωποι των τοπικών αρχών δεν κρύβουν τον προβληματισμό τους για την εμπορική προσέγγιση αν και υπάρχει πάντα το επιχείρημα, που λέει ότι: «Οι καλές εμπορικές συναλλαγές μπορούν να βελτιώσουν και τις σχέσεις γειτνίασης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας».
Η Νομαρχία Δωδεκανήσου σχεδιάζει να προχωρήσει σε διοργάνωση ανάλογων εκθέσεων με ντόπια προϊόντα στην γείτονα χώρα, ώστε να αναπτυχθεί μια καλή συνεργασία, δεδομένης και της γεωγραφικής απόστασης που βοηθάει.
Υπάρχει όμως και η αντίθετη άποψη που λέει ότι κάθε Τουρκική προσέγγιση, πρέπει αντιμετωπίζεται με επιφύλαξη.
Αντίδραση από τον Δ.Ρόδου
Στο πλαίσιο αυτό, ο αντιδήμαρχος του Δήμου Ροδίων επί των οικονομικών κ. Κώστας Ταρασλιάς, σχολίασε το θέμα, εξαπολύοντας επίθεση κατά της λειτουργίας του Εμπορικού Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου, επισημαίνοντας ότι σε τέτοιες προκλήσεις οφείλει να ξεκαθαρίζει την θέση του και να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων:
«Η Εκθεση με τα τουρκικά προϊόντα που έγινε στην Ρόδο, είναι κάτι που πρέπει να μας προβληματίσει υπό την έννοια κατά πόσον οι Ελληνες επιχειρηματίες καταφέρνουν ταυτόχρονα με την ανάπτυξη του κύκλου εργασιών τους, να πραγματοποιούν και μεγάλες αποστολές εκπληρώνοντας εθνικούς στόχους. Κι αυτό το λέω επικαλούμενος τόσο την πρόσφατη επίσκεψή μου στην Σμύρνη, όπου βραβεύτηκαν Ελληνες που δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά στην Τουρκία, όσο και από την Εκθεση "Rhodexport". Αυτά αποδεικνύουν έμπρακτα ότι εκτός από την επίσημη πολιτική του Υπουργείου Εξωτερικών της κυβέρνησης, οι Τούρκοι προσπαθούν, πάνω σε έναν άξονα που έχει σχέση με το Εμπόριο και τον Πολιτισμό, να δημιουργήσουν εκείνες τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις, ώστε να αναβαθμίσουν την οικονομική ανάπτυξη των συμπολιτών τους και ταυτόχρονα να αναπτύξουν "εξωτερική" πολιτική σε πολλά επίπεδα. Αυτό λοιπόν πρέπει να μας προβληματίσει διότι εμείς στην Ρόδο, έχουμε μείνει στον "μονόδρομο" του Τουρισμού. Ακόμη κι αυτόν μπορούμε να τον επεκτείνουμε σε κάποιες αγορές, οι οποίες θα μας πρόσφεραν πάρα πολλά πράγματα.
Για παράδειγμα: ο τρόπος με τον οποίο προσελκύουμε τουρίστες από την Τουρκία είναι ο ενδεδειγμένος; Ή μήπως ο τρόπος με τον οποίο προωθούμε τα ντόπια προϊόντα μας είναι ο σωστός; Και πώς μπορούμε να τα προωθήσουμε; Ποια είναι δηλαδή η στόχευση της Ρόδου;
Εδώ θα ήθελα να σταθώ και να απευθύνω τον προβληματισμό μου για την θέση του του Εμπορικού Επιμελητηρίου Δωδεκανήσου: Ποια είναι τελικά η "γραμμή" του ΕΒΕΔ προς αυτή την κατεύθυνση;
Διότι ενώ θα πρέπει να είναι ένας μηχανισμός που θα λειτουργεί για την ανάπτυξη της οικονομικής δραστηριότητας του τόπου, έχει μετατραπεί σε ένα... συνδικαλιστικό όργανο το οποίο, για το μόνο που μάχεται είναι η κατάργηση του ΔΗΦΟΔΩ! Είναι μείζον θέμα το κατά πόσο το ΕΒΕΔ επιτελεί τον ρόλο του και, κατά πόσο φροντίζει για την τυποποίηση και ανάδειξη των προϊόντων μας.
Σε αυτό το πλαίσιο, η Εκθεση "Rhodexport" που πραγματοποίησαν οι Τούρκοι στην Ρόδο -οι οποίοι είναι καλοδεχούμενοι κατά τα άλλα- μας δημιουργεί έναν προβληματισμό, του τι θα κάνουμε εμείς σαν Ελληνες και σαν άνθρωποι που ασχολούμεθα με τα κοινά, και σαν επιχειρηματίες του τόπου για το πώς θα σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων».
