Για πολλά χρόνια η τουριστική ανάπτυξη της Χίου αντιμετωπίζεται και είναι ένας ουσιαστικός στόχος για το Νομό μας. Είναι η στιγμή, πιστεύω, να γίνει μια ρεαλιστική και ουσιαστική συζήτηση, σχετικά με τα αποτελέσματα των έως σήμερα προσπαθειών, να εντοπιστούν οι αδυναμίες, να σχεδιαστούν και να υλοποιηθούν οι διορθωτικές κινήσεις που απαιτούνται.
Η αξιοποίηση της τουριστικής κίνησης αποτελεί μια δυναμική αναπτυξιακή ευκαιρία που απαιτεί συνεργασία και συντονισμό πολλών φορέων (κράτος, αυτοδιοίκηση, επαγγελματίες του τουρισμού, εργαζόμενοι). Ταυτόχρονα, η υγιής και ποιοτική ανάπτυξη του τουρισμού –με επέκταση της τουριστικής περιόδου- μπορεί να έχει πολλαπλασιαστικά αποτελέσματα στην τοπική αγορά και οικονομία, επεκτείνοντας τον κύκλο εργασιών πολλών και διαφορετικών επιχειρήσεων (επιχειρήσεις εστίασης και αναψυχής, τοπικά προϊόντα, εμπορικές επιχειρήσεις).
Προκρίνουμε μορφές τουριστικής ανάπτυξης συμβατές με την ιδιαίτερη τοπική φυσιογνωμία της Χίου και τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα. Γι’ αυτό αντιταχθήκαμε έντονα, ως ΠΑΣΟΚ, στο Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο του Τουρισμού το οποίο αγνοούσε τις τοπικές ιδιαιτερότητες των νησιών, τα μεγέθη των τοπικών οικονομιών και προωθούσε μετατροπή της τουριστικής αγοράς σε αγορά real estate του τουρισμού.
Όπως δήλωσε και ο Γιώργος Παπανδρέου στη ΔΕΘ, έχουμε ως ΠΑΣΟΚ δεσμευθεί για την αλλαγή του Ειδικού Χωροταξικού και την προώθηση μορφών τουρισμού, με σεβασμό στο περιβάλλον, ποιότητα και υψηλή κερδοφορία.
Συνομιλώντας τόσο με επαγγελματίες, αλλά και με ειδικούς επιστήμονες του τουρισμού, έχω επανειλημμένα διαπιστώσει ότι οι επαγγελματίες αισθάνονται ότι λειτουργούν σε ένα επισφαλές οικονομικό πλαίσιο, εκτεθειμένοι στο «ρίσκο» και στους κινδύνους της επένδυσης τους. Θεωρούν, δικαιολογημένα, ότι οι ευκαιρίες για τη στήριξη της καινοτομίας και της ποιοτικής τουριστικής επιχείρησης περνούν συχνά ανεκμετάλλευτες, ή ελάχιστη ενημέρωση έχουν γι’ αυτές.
Όλες οι πρωτοβουλίες στήριξης των τουριστικών επιχειρήσεων –ΠΕΠ, αναπτυξιακός νόμος κ.ά- έχουν παρουσιάσει διαρθρωτικές αδυναμίες που εντοπίζονται στα εξής:
1. Μεγέθη ασύμβατα με τη μικρή και μεσαία τουριστική επιχείρηση.
2. Υπέρμετρη γραφειοκρατία και πολύπλοκες διαδικασίες που αποθαρρύνουν τον επιχειρηματία από το να υποβάλλει πρόταση.
3. Αδιαφάνεια στην αξιολόγηση των υποψήφιων επενδύσεων, έλλειψη ισότιμων και αντικειμενικών κριτηρίων.
4. Ισχυρή διαμεσολάβηση του τραπεζικού κλάδου, με εξοντωτικές διαδικασίες.
Στη Χίο, χρειάζεται μια συνολικά διαφορετική προσέγγιση. Αλλά, κυρίως, αυτή η προσπάθεια πρέπει να πάψει να είναι αποσπασματική και χωρίς στόχους. Είναι αναγκαίο να καθοριστούν ειδικές ομάδες – στόχοι, να αποφασίσουμε με βάση μελέτες ειδικών επιστημόνων και, κυρίως, τα αποτελέσματα πρέπει να αξιολογούνται σε μόνιμη βάση.
Πέρα από την ανάγκη υλοποίησης έργων, στις βασικές υποδομές του νησιού (λιμάνι, αεροδρόμιο, συγκοινωνίες), οι οποίες, σαφώς, έχουν αντίκτυπο στον τουρισμό, υπάρχει και μια σειρά ειδικών στόχων, που έχουν να κάνουν με τον τουριστικό τομέα.
Σε συνδυασμό, με τις προγραμματικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ, για τον τουρισμό, θα πρέπει οι βασικοί στόχοι – διεκδικήσεις να επικεντρωθούν στα εξής:
> Απλοποίηση των διαδικασιών επιδότησης – στήριξης τουριστικών επιχειρήσεων, με πάταξη της γραφειοκρατίας και διαφάνεια στην αξιολόγηση.
> Στελέχωση του Γραφείου ΕΟΤ στη Χίο, για επίσπευση των διαδικασιών έκδοσης του σήματος πιστοποίησης του ΕΟΤ.
> Πρόγραμμα τουριστικής προβολής τετραετούς διάρκειας, με συμφωνημένους στόχους και εξασφαλισμένους πόρους, αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών και των καινοτόμων μεθόδων προβολής και αξιολόγηση επίτευξης των στόχων του.
> Ίδρυση –επιτέλους!- του Τμήματος Τουρισμού Πανεπιστημίου Αιγαίου με έδρα τη Χίο. Αξιοποίηση του Τμήματος ως εργαλείου σχεδιασμού και αξιολόγησης της τοπικής τουριστικής πολιτικής.
> Ειδικά προγράμματα κατάρτισης προσωπικού τουριστικών επιχειρήσεων, με έμφαση σε θέματα υπηρεσιών ποιότητας και χρήσης νέων τεχνολογιών.
Χωρίς να παριστάνουμε τους ειδικούς, μπορούμε να συμφωνήσουμε σε ένα πλαίσιο κοινής δράσης, να συντονίσουμε τις προσπάθειες μας, να προσφύγουμε στη συνδρομή ειδικών επιστημόνων, να απαιτήσουμε ειδικές πολιτικές για τα νησιά και την τουριστική ανάπτυξη.
Γνωρίζουμε ότι πρόκειται για μια προσπάθεια δύσκολη, με δεδομένο τον ανταγωνισμό και την «ανασφάλεια» της τουριστικής αγοράς.
Όμως, είναι φανερό ότι μόνο αναλαμβάνοντας τολμηρές πρωτοβουλίες μπορούμε να στοχεύσουμε σε ποιοτική τουριστική ανάπτυξη.
