ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΑΜΕΙΛΙΚΤΟ ΑΛΛΑ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΟΦΕΙΛΟΥΝ ΝΑ ΤΟ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΝ ! ! !
Μετά την επίσκεψη του νέου γ.γ του ΝΑΤΟ στην Ελλάδα, ένα νέο πλέγμα πιέσεων διαμορφώνεται και τείνει να πνίξει και τυπικά, κάθε έννοια εθνικής προτεραιότητας στην εξωτερική πολιτική.
Οι ΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί απαιτούν συγκεκριμένη ρότα στη διαχείριση των γεωπολιτικών υποθέσεων.
Η ελληνικές κυβερνήσεις, εδώ και χρόνια έχουν απεμπολήσει ακόμη και αυτή τη στοιχειώδη λογική της «κόκκινης γραμμής»
Κι αυτό το εκρηκτικό μείγμα πιέσεων και υποχωρήσεων που ανατροφοδοτούν καινούριες πιέσεις, φέρνει την πατρίδα μας αντιμέτωπη με δυσκολοξεπέραστα αδιέξοδα και την καθιστά θύμα των επικίνδυνων Νεοταξικών σχεδιασμών.
Τα πολιτικά κόμματα δείχνουν να έχουν παραδοθεί σύσσωμα, και ν αποτελούν πλέον κομμάτι αναπόσπαστο σ αυτό το επικίνδυνο πάζλ των γεωπολιτικών ανακατατάξεων στην ευρύτερη περιοχή της Βαλκανικής.
Η πολιτική ηγεσία του τόπου αποδεικνύεται ελαχιστότατη, ανίκανη και απρόθυμη να εμπνευστεί από τη φλόγα της ψυχής του ελληνικού λαού, να πει το «ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΜΗ ΠΑΡΕΚΕΙ» και να ορθώσει το ανάστημά της απέναντι σε όσους τον επιβουλεύονται.
Η ευθύνη τους απέναντι στο μέλλον της Βαλκανικής είναι ιστορική και δυστυχώς δεν την αναλογίζονται.
Απέναντι στο σύνολο της πολιτικής ηγεσίας ανοίγονται δυο δρόμοι, και το σύνολο του πολιτικού κόσμου σε τελευταία ανάλυση (από τον πρόεδρο της δημοκρατίας μέχρι και το μικρότερο κόμμα του ελληνικού κοινοβουλίου) θα κριθεί και από την τελική του επιλογή ανάμεσα σε αυτούς.
Ο ένας δρόμος, είναι ο δρόμος της υποταγής.
Είναι ο δρόμος που χάραξε το ΠΑΣΟΚ με τον ΚΩΣΤΑ ΣΗΜΙΤΗ και τον Γ. ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
Είναι ο δρόμος της Μαδρίτης και των Ιμίων.
Είναι ο δρόμος της ντροπής.
Και του οποίου δρόμου το δίδυμο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ – ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ αποδείχθηκαν άξιοι συνεχιστές, διαψεύδοντας κάθε περί του αντιθέτου προσδοκία.
Ο άλλος είναι ο δρόμος της εθνικής υπερηφάνειας.
Είναι ο δρόμος που έστω και την τελευταία στιγμή αν επιλέξουν αυτοί οι …ελάχιστοι πολιτικοί που μας κυβερνούν, ωφελημένη θα είναι μόνο η Ελλάδα.
Πεδίον δόξης λαμπρόν, αποτελεί το Κυπριακό και το Αιγαίο.
Το Κυπριακό που σχεδόν εγκαταλείφθηκε στους επικίνδυνους καριερίστικους αυτοσχεδιασμούς Χριστόφια…
Και το Αιγαίο που - προδοτικά θα τολμούσα να πω - παραχωρείται βορά στον ανεξέλεγκτο τουρκικό επεκτατισμό.
Η ανάγκη για άμεση μεταστροφή της εξωτερικής πολιτικής, προκειμένου να μην αποτελέσουν ούτε το Κυπριακό ούτε το Αιγαίο το Βατερλώ της Ελλάδας, αποκτά πλέον στις μέρες μας επείγοντα χαρακτήρα.
Η Ελλάδα οφείλει άμεσα να υψώσει το ανάστημά της και να ανακτήσει έτσι .όχι μόνο τη χαμένη της αξιοπρέπεια αλλά και την αναγκαία της δυναμική.
Στην κατεύθυνση αυτή, οι άμεσες προτεραιότητες στην εξωτερική πολιτική είναι δύο:
1. Άμεση ΚΑΙ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ανακοπή της ενταξιακής πορείας της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
2. Επαναφορά του ΕΝΙΑΙΟΥ ΑΜΥΝΤΙΚΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ Ελλάδας – Κύπρου και παράλληλη κλιμάκωση των ενδεδειγμένων πρωτοβουλιών προκειμένου το ενιαίο αμυντικό δόγμα ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΕΙ άμεσα ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΑΜΥΝΤΙΚΟ ΔΟΓΜΑ, ικανό να τροποποιήσει άρδην τα επικίνδυνα δεδομένα. Να ακυρώσει την κλιμάκωση της τουρκικής αλητείας στο Αιγαίο, και να αποκαταστήσει τα νόμιμα στο status quo της περιοχής.
Κάθε ολιγωρία, εφησυχασμός και επανάπαυση ως προς τα παραπάνω, ισοδυναμεί αντικειμενικά με ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζεται.
