Με αφορμή την επέτειο της Νίκης της 30ης Αυγούστου 1922 ,οι Τούρκοι εορτάζουν την ήττα του Ελληνικού Στρατού κάτι που μπορείτε να διαβάσετε στο άρθρο που αναρτήσαμε .
Το θέμα μας σήμερα έχει να κάνει με κάτι αρκετά ποιο σοβαρό από τους εορτασμούς της Τουρκίας.Σήμερα το πρωί από το Λιμάνι της Σάμου με ένα καραβάκι πήγε στη Τουρκία και ένα χορευτικό συγκρότημα αν δεν κάνω λάθος των Μυτιληνιών της Σάμου.
Οι πληροφορίες που έχουμε καταφέρει να συλλέξουμε μέχρι τώρα μας λένε ότι αυτοί που συμμετέχουν καλέστηκαν να πάρουν μέρος σε (κάτι) εκδηλώσεις στη Τουρκία ,στο πνεύμα της Ελληνοτουρκικής φιλίας.
Επειδή αν συμβαίνει αυτό και μάλιστα τέτοια μέρα θα πρέπει να είμαστε περισσότερο προσεκτικοί περιμένουμε κατά την διάρκεια της ημέρας να ζητηθούν εξηγήσεις αν όντως έχουν γίνει έτσι τα πράγματα
Η Εορτή της Νίκης, στις 30 Αυγούστου, είναι ακόμη πιο επίσημη. Πρόκειται για τη νίκη του τουρκικού στρατού επί του ελληνικού, στις 30 Αυγούστου του 1922. Στις 26 Αυγούστου ο Μουσταφά Κεμάλ αυτοπροσώπως είχε ηγηθεί των στρατευμάτων του στην κοιλάδα του Αφιόν Καραχισάρ με το περιώνυμο παράγγελμα «Στόχος μας είναι η Μεσόγειος! Εφοδος». Στις 30 ο ελληνικός στρατός ηττήθηκε στο Ντουμλούπιναρ και η υποχώρησή του συνεχίστηκε ως τις 9Σεπτεμβρίου, ημέρα της άλωσης της Σμύρνης από τους Τούρκους.
Αύριο εορτάζεται η Ημέρα της Νίκης.
Μεγαλοπρεπείς τελετές αναμένεται να διοργανωθούν για εορτή της 30ης Αυγούστου
Αύριο είναι η επέτειος της Νίκης της 30ης Αυγούστου η οποία είναι ένας από τους σημαντικότερους θριάμβους της τουρκικής ιστορίας. Είναι η επέτειος της μεγάλης νίκης που επιτεύχθηκε στη Μάχη του Ντουμλούπιναρ μετά από την Μεγάλη Επίθεση που ξεκίνησε στις 26 Αυγούστου.Η Ημέρα της Νίκης η οποία είναι η ημέρα που τέλειωσε επιτυχώς ο Πόλεμος της Ανεξαρτησίας θα εορταστεί αύριο σε όλη τη χώρα.
Θα διοργανωθούν τελετές σε κάθε γωνιά της Τουρκίας από Άνκαρα, Άφιον, μέχρι Ιστανμπούλ και Βαν.
Φέτος διπλασιάστηκε ο αριθμός του προσωπικού και των τεθωρακισμένων που θα παρελάσουν στην επίσημη τελετή στο Πολιτιστικό Κέντρο Ατατούρκ.
Στις τελετές που πέρυσι είχαν πάρει μέρος 4 χιλιάδες στρατιώτες φέτος συμμετέχουν 8 χιλιάδες στρατιώτες. Στην παρέλαση για πρώτη φορά θα πάρουν μέρος οι σημαίες όλων των στρατιωτικών μονάδων της Τουρκίας.
Φέτος θα συμμετάσχουν στις τελετές και δυο επιπλέων τάγματα από την Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου και από τη Νοτιανατολική Τουρκία. Επίσης ως ένδειξη της ενότητας, η τουρκική σημαία θα μεταφερθεί από μια μονάδα 660 στρατιωτών των Πεζικών, Ναυτικών και Αεροπορικών δυνάμεων.
Η Ημέρα της Νίκης θα είναι ακόμα πιο μεγαλοπρεπής στον ουρανό.Στις τελετές θα συμμετάσχουν 56 αεροσκάφη και 25 ελικόπτερα.Για πρώτη φορά ένα αεροσκάφος εναέριου ανεφοδιασμού θα κάνει διέλευση με τη συνοδεία τριών μαχητικών αεροσκαφών F 16.
Και η δεξίωση της 30ης Αυγούστου φέτος θα είναι πιο περιεκτική.Στη δεξίωση προσκλήθηκαν περίπου 4 χιλιάδες άτομα.
Μεταξύ των προσκεκλημένων υπάρχουν, η πολιτική ηγεσία, το στρατιωτικό προσωπικό, οι συγγενείς των μαρτύρων και των βετεράνων, διπλωμάτες, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες, συγγραφείς καθώς και 100 πολίτες. Στη δεξίωση θα εκτεθεί και η έκθεση «Σαρί Ζεϊμπέκ» που αποτελείται από τις στολές του Ατατούρκ την οποία ετοίμασε ο γνωστός σχεδιαστής Φαρούκ Σαράτς.
Μηνύματα με αφορμή την Ημέρα της Νίκης
Η «ενότητα» είναι το κοινό μήνυμα της πολιτικής ηγεσίας
Η Ημέρα της Νίκης της 30ης Αυγούστου είναι η ημέρα που η βούληση του τουρκικού λαού γράφτηκε με χρυσά γράμματα στην ιστορία.
Στην 87η επέτειο της ημέρας οι ηγέτες εξέδωσαν μηνύματα ενότητας και αδελφοσύνης.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Αμπντουλάχ Γκιούλ στο μήνυμά του σημείωσε: «Αυτή είναι μια μεγάλη νίκη. Είναι η κραυγή ενός έθνους που ζει εδώ και αιώνες ελεύθερος. Είναι η απόδειξη ότι τίποτα δεν μπορεί να σταθεί μπροστά από την ενότητά μας».
Ο Γκιούλ συνέχισε λέγοντας:
«Η Τουρκία η οποία εδραιώνει τη δημοκρατία της, κάνει σημαντικά βήματα σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και ενισχύει την οικονομία της ατενίζει με αυτοπεποίθηση το μέλλον. Οι διαφορές μας είναι ο πλούτος μας. Είμαστε ένα έθνος που συμβιώνει εδώ και μια χιλιετία. Κανείς δεν μπορεί να πλήξει αυτή την ενότητα. Αρκεί να συνεχίσουμε να έχουμε αυτοπεποίθηση. Να προστατεύσουμε την ενότητά μας η οποία είναι και η μεγαλύτερη μας δύναμη. Η Τουρκία η οποία διατηρεί τη σταθερότητά της και αυξάνει ολοένα το κύρος της στο διεθνή χώρο θα συνεχίσει να αναπτύσσεται».
Και ο πρόεδρος της Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης της Τουρκίας Μεχμέτ Αλί Σαχίν εξήρε τη σημασία της ενότητας λέγοντας:
«Η εδραίωση της δημοκρατίας, η ανάπτυξη των ελευθεριών και η ανάδειξη της χώρας σε επίπεδο των σύγχρονων πολιτισμών είναι κοινή ευθύνη όλων μας, εμπνευσμένοι από την μεγάλη νίκη που επιτεύχθηκε για χάρη της ανεξαρτησίας του έθνους μας. Η πηγή της δύναμης που χρειαζόμαστε για την επίτευξη των ιδανικών της δημοκρατίας μας είναι το πνεύμα ενότητας που μετάτρεψε των αγώνα ίδρυσης σε θρίαμβο».
Ενώ ο Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στο μήνυμα του σημείωσε:
«Με την δύναμη και το θάρρος που μας δίνει αυτή η νίκη που επιτεύχθηκε με μεγάλες αυτοθυσίες, θα προστατεύουμε τη δημοκρατία μας η οποία είναι το δημοκρατικό, κοσμικό και κοινωνικό κράτος δικαίου. Θα πραγματοποιήσουμε οπωσδήποτε τον στόχο μας να αναδείξουμε την Τουρκία».
Ο Τούρκος Πρωθυπουργός συνέχισε:
«Αυτή η νίκη είναι μια από τις σημαντικότερες αποδείξεις του θάρρους και της αυτοθυσίας του ηρωικού μας στρατού και του αγώνα του έθνους μας τον οποίο ήθελαν να σβήσουν από την ιστορία. Η Μάχη αυτή απέδειξε ακόμα μια φορά στον κόσμο ότι το έθνος μας δεν θα εγκαταλείψει ποτέ την ενότητα, την ελευθερία και την ανεξαρτησία του. Πιστεύω ότι αυτό το υψηλό πνεύμα και η βούληση του έθνους μας θα παραμείνει αιώνια ζωντανή και θα συνεχίσει να φωτίζει το δρόμο μας. Είναι μεγάλη χαρά για μας που είμαστε σήμερα τόσο κοντά στην επίτευξη του στόχου μας».Τ.R.T
* Η Εορτή της Νίκης
Η Εορτή της Νίκης, στις 30 Αυγούστου, είναι ακόμη πιο επίσημη. Πρόκειται για τη νίκη του τουρκικού στρατού επί του ελληνικού, στις 30 Αυγούστου του 1922. Στις 26 Αυγούστου ο Μουσταφά Κεμάλ αυτοπροσώπως είχε ηγηθεί των στρατευμάτων του στην κοιλάδα του Αφιόν Καραχισάρ με το περιώνυμο παράγγελμα «Στόχος μας είναι η Μεσόγειος! Εφοδος». Στις 30 ο ελληνικός στρατός ηττήθηκε στο Ντουμλούπιναρ και η υποχώρησή του συνεχίστηκε ως τις 9 Σεπτεμβρίου, ημέρα της άλωσης της Σμύρνης από τους Τούρκους.
Στις μέρες μας κάθε 30ή Αυγούστου χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη πατριωτική θέρμη. Οι εφημερίδες δημοσιεύουν στην πρώτη σελίδα τους μεγάλα πορτρέτα του Ατατούρκ και μερικές φορές μοιράζουν σημαίες. Ολοι καλούνται να σημαιοστολίσουν, η Τουρκία σκεπάζεται από κόκκινο και άσπρο. Ο Τύπος γεμίζει επίσημες δηλώσεις.
Το 1996 η κυβέρνηση των ισλαμιστών είχε δώσει ιδιαίτερη έμφαση στη μάχη του Μαντζικέρτ, κοντά στη λίμνη Βαν, που είχε σημάνει στις 26 Αυγούστου του 1071 την ήττα του Βυζαντίου από τους Σελτζούκους Τούρκους. Οι τούρκοι εθνικιστές και ισλαμιστές αρέσκονται να συνδέουν την 26η Αυγούστου του 1071 με την 30ή Αυγούστου του 1922, υπογραμμίζοντας τη συνέχεια εννέα αιώνων μαχών «εναντίον του ίδιου εχθρού».
Ο εορτασμός της «απώθησης του εχθρού στη θάλασσα» στη Σμύρνη, στις 9 Σεπτεμβρίου, έχει χαρακτήρα λίγο πιο ανθελληνικό. Κομπάρσοι αναπαριστούν τη σκηνή της άλωσης της πόλης, κατεβάζοντας την ελληνική σημαία και αντικαθιστώντας τη με τα τουρκικά χρώματα. Πρέπει όμως να σημειώσουμε ότι στις 9 Σεπτεμβρίου του 1999, ύστερα από τους σεισμούς που έπληξαν τις δύο χώρες και τις ενέργειες αλληλοβοήθειας και φιλίας, η σκηνή αυτή απεσύρθη από την τελετή.
Στις 29 Οκτωβρίου είναι η μεγάλη εθνική γιορτή, η Εορτή της Δημοκρατίας. Μετά την απώθηση του ελληνικού στρατού η Συνθήκη των Σεβρών ακυρώθηκε από τη Συνθήκη της Λωζάννης, στις 24 Ιουλίου του 1923. Στις 2 Οκτωβρίου οι Σύμμαχοι εκκένωναν την Κωνσταντινούπολη. Διάφορα ξένα κράτη, μεταξύ των οποίων η Γαλλία, είχαν ήδη αναγνωρίσει de facto το καθεστώς της Αγκυρας. Το βράδυ της 29ης Οκτωβρίου του 1923 ο Μουσταφά Κεμάλ αποφάσιζε να ανακηρύξει επισήμως τη Δημοκρατία της Τουρκίας.
Η επέτειος του θανάτου του Ατατούρκ δεν είναι αργία. Είναι όμως μια ημέρα μοναδική για το τουρκικό ημερολόγιο. Ο «Νικητής» («Γαζί») πέθανε στις 10 Νοεμβρίου του 1938, στις εννέα και πέντε το πρωί. Την ημέρα αυτή, τη συγκεκριμένη ώρα, όλες οι σειρήνες ηχούν. Τα πάντα σταματούν για πέντε λεπτά. ΒΗΜΑ 04/03/2001
