Τα τεράστια πετρελαϊκά κοιτάσματα του Αιγαίου καιπως συνδέονται με τις προκλήσεις της Τουρκίας
Η Τουρκία δεν θέλει τις βραχονησίδες,
αλλά τα πετρέλαια που κρύβονται γύρω τους
αλλά τα πετρέλαια που κρύβονται γύρω τους
Για τα… πετρέλαια τα κάνουν όλα οι Τούρκοι. Η τεχνική πρόκλησης έντασης που χρησιμοποιεί η Άγκυρα στο Αιγαίο, αμφισβητώντας ευθέως τα ελληνικά κεκτημένα και προσπαθώντας να μέρος του νησιωτικού, του θαλάσσιου αλλά κυρίως του υποθαλάσσιου Αιγαίου, με ταυτόχρονη δημιουργία γκρίζων ζωνών, μόνο ως τυχαία δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί.
Όπως αποδεικνύεται, από τα δεδομένα, αυτό που κυρίως επιδιώκει και επιθυμεί να αποκτήσει η Τουρκία στο Αιγαίο, δεν είναι οι βραχονησίδες, όπως πολύ άστοχα είχε επισημάνει ο Μπιλ Κλίντον μετά από την κρίση των Ιμίων, αλλά τα πετρέλαια που «κρύβονται κάτω και γύρω από αυτές. Μάλιστα, το συνολικό δυναμικό των αποθεμάτων της χώρας, σύμφωνα με πολύ μέτριους υπολογισμούς, ξεπερνά τα 4 δισεκατομμύρια βαρέλια!
Στην απέραντη γαλάζια Ελληνική θάλασσα και για να γινόμαστε ακριβέστεροι, στον βυθό του Αιγαίου, όπως αναφέρεται σε επιστημονικές έρευνες αλλά αποδεικνύεται και από φωτογραφίες αμερικανικών δορυφόρων, υπάρχουν γιγαντιαία κοιτάσματα εκμεταλλεύσιμου –στις περισσότερες περιπτώσεις- πετρελαίου.
Σε κάποιο από αυτά τα κοιτάσματα, το πετρέλαιο που μπορεί να βγει είναι τόσο πολύ και με τόσο μικρό κόστος εξόρυξης, που ίσως να έκανε την Ελλάδα πλουσιότερη ακόμη και από την Σαουδική Αραβία! Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι Τούρκοι και επιθυμούν διακαώς να εισπράξουν αυτοί τον πλούτο που κρύβεται στον βυθό του Ελληνικού Αρχιπελάγους.
Η εκτίμηση για τα 4 δισεκατομμύρια βαρέλια, ως ένας «λογικός και μέτριος υπολογισμός», ανήκει στον τέως αντιπρόεδρο του ερευνητικού τμήματος της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίων, Μιχάλη Σερμιτζάκη.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρατίθενται παρακάτω, το συνολικό δυναμικό των αποθεμάτων της χώρας ξεπερνά τα 5 δισεκατομμύρια βαρέλια!!! Βέβαια, για να βρεθούν και για να εξορυχθούν τα κοιτάσματα μόνο της Δυτικής Ελλάδας, τα οποία ξεπερνούν τα 2 δισεκατομμύρια βαρέλια, χρειάζονται περίπου 2 δισεκατομμύρια δολάρια και 5 έως 10 χρόνια ερευνών.
Το μεγάλο φιλέτο της Μπάμπουρας
Αδιαμφισβήτητα το μεγαλύτερο πετρελαϊκό φιλέτο είναι αυτό που βρίσκεται στο ακρωτήριο της Μπάμπουρας, δέκα (10) ναυτικά μίλια ανατολικά της Θάσου. Εξάλλου, γι αυτό το «φιλέτο» η Ελλάδα και η Τουρκία είχαν φθάσει στα πρόθυρα του πολέμου και η χώρα μας αναγκάστηκε να συμφωνήσει πως δεν θα «σηκώσει» πετρέλαιο από εκεί!!!
Παρά τη συμφωνία Καραμανλή – Ετσεβίτ, να μην γίνονται έρευνες πέραν των 6 μιλίων, όπως είχε αποκαλύψει ο τέως υπουργός Τεχνολογίας Έρευνας και Ενέργειας, κύριος Ευάγγελος Κουλουμπής, το 1982 η Ελλάδα είχε κάνει γεώτρηση στην περιοχή. Ακολούθησε τελεσίγραφο πολέμου και οι προσπάθειες εγκαταλείφθηκαν. Όμως τα συμπεράσματα είχαν ήδη εξαχθεί και ήταν πλήρως κατατοπιστικά για το τι ακριβώς κρύβει ο πυθμένας της θάλασσας σε εκείνο ακριβώς το σημείο.
Αυτό το κοίτασμα είναι ικανό από μόνο του να καλύψει έως και το 50% των αναγκών της χώρας σε πετρέλαιο! Το κοίτασμα που μπορεί να δώσει από 120.000 έως 200.000 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα, δεν είναι μόνο τεράστιο αλλά και άμεσα αξιοποιήσιμο, αφού βρίσκεται σε ελάχιστο βάθος από την επιφάνεια, χωρίς θειάφι και το κόστος εξόρυξής του είναι ίσο και μικρότερο από το κόστος των πηγαδιών της Σαουδικής Αραβίας! Τότε, το κόστος στην Σαουδική Αραβία ήταν 5 δολάρια το βαρέλι και στον Μπάμπουρα μόλις 4,8! Η δε συνολική περιεκτικότητά του υπολογίζεται ότι μπορεί να ξεπερνά το 1 δισεκατομμύριο βαρέλια!
Στο Αιγαίο
Στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου εκτιμάται πως υπάρχουν κοιτάσματα τα οποία μπορούν να δώσουν συνολικά κάτι λιγότερο από 2 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Φυσικά, το ζητούμενο είναι να δούμε εάν αυτά τα κοιτάσματα βρίσκονται σε μεγάλο βάθος και κατά πόσο είναι εκμεταλλεύσιμα. Αν δηλαδή τα κοιτάσματα είναι «καθαρά», σε ποια κατάσταση βρίσκεται το έδαφος στο βυθό που τα καλύπτει και πόσο είναι το κόστος της εξόρυξής τους.
Πάντως, εκτός από τον Μπάμπουρα, κοιτάσματα υπάρχουν και σε άλλες περιοχές. Στον θαλάσσιο χώρο «απέναντι» από τη Θάσο, υπάρχουν πετρελαϊκά κοιτάσματα που κρύβουν αρκετές χιλιάδες βαρέλια. Όμως δεν αποτελούν καν «φιλέτο». Στον Θερμαϊκό έχουν εντοπισθεί δύο περιοχές οι οποίες κρύβουν κοιτάσματα ανάλογου ίσως μεγέθους με τον Μπάμπουρα. Πρόκειται για τον θαλάσσιο χώρο «απέναντι» από την Θεσσαλονίκη και κυρίως στην Επανομή. Το απίστευτο είναι πως εκτός του ότι φαίνεται πως υπάρχει δυνατότητα απόδοσης αρκετών εκατομμυρίων βαρελιών, ανεπίσημες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για περίπου 100.000 βαρέλια ημερησίως και από τα δύο κοιτάσματα. Σχεδόν δίπλα από αυτά και στην ίδια περιοχή, έχουν βρεθεί και κοιτάσματα φυσικού αερίου.
Στο βορειοανατολικό Αιγαίο γενικότερα, υπάρχουν τρεις περιοχές με πλούσιο πετρελαιοφόρο ορίζοντα, για τον οποίο έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον αμερικανικές εταιρείες. Όλως τυχαίως, τις περιοχές αυτές έχει επισκεφθεί με γιοτ ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος. Τα εν λόγω κοιτάσματα φέρονται να κρύβουν περισσότερα από 320 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου.
Άλλο «καυτό» σημείο είναι η Ρόδος, η οποία θεωρείται πετρελαϊκά ως περιοχή υψηλού ενδιαφέροντος, καθώς στον θαλάσσιο χώρο γύρω από αυτήν έχουν εντοπισθεί κοιτάσματα αρκετά μεγάλης δυναμικής. Ντόπιοι παράγοντες λένε πως η εκμετάλλευση μόνο ενός, που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά της Ρόδου, είναι ικανό να μετατρέψει το νησί της Ρόδου σε ένα άλλο Κουβέϊτ!
Η ύπαρξη αυτών των κοιτασμάτων ανακαλύφθηκε την δεκαετία του 90, όταν οι αμερικανοί δορυφόροι εντόπισαν επιφανειακές διαρροές.
Άλλο μεγάλο κοίτασμα υπάρχει στην Ικαρία, το οποίο μπορεί να δώσει περισσότερα από 120 εκατομμύρια βαρέλια. Κοντά στο Καστελόριζο, εντοπίσθηκε κοίτασμα με 150 εκατομμύρια βαρέλια. Άλλα 100 εκατομμύρια βαρέλια κρύβονται στις Κυκλάδες και περίπου 60 εκατομμύρια στην Σκόπελο. Δύο ακόμη κοιτάσματα, άγνωστης δυναμικής, βρίσκονται στην Λέσβο…
Στην Κρήτη και στο Ιόνιο
Τεράστια είναι και τα κοιτάσματα πετρελαίου που βρίσκονται στην Κρήτη. Ανατολικά του νησιού βρίσκεται το «καυτό» σημείο, που επικεντρώνει το ενδιαφέρον των ερευνών, ενώ περιοχές υψηλού ενδιαφέροντος βρίσκονται δυτικά και βόρεια της Γαύδου. Τα κοιτάσματα της Κρήτης, βάσει των ερευνών που έχουν πραγματοποιηθεί, μπορούν να δώσουν περισσότερα από 1 δισεκατομμύριο βαρέλια!!!
«Χρυσός» είναι και ο ορίζοντας του ευρύτερου Ιονίου. Εκτιμάται ότι τα κοιτάσματα πετρελαίου στο Ιόνιο μπορούν να δώσουν έως 2 δισεκατομμύρια βαρέλια! Περιοχές υψηλού ενδιαφέροντος θεωρούνται και η Κέρκυρα με την Ηγουμενίτσα.
Στην Ηπειρωτική Ελλάδα
Στο Κατάκολο στην Πελοπόννησο, όπου συχνά παρατηρούνται επιφανειακές διαρροές, το ανευρεθέν κοίτασμα μπορεί να δώσει περίπου 1.000 βαρέλια την ημέρα. Όμως, το κόστος εξόρυξης (40 δολάρια ανά βαρέλι) είναι τελείως ασύμφορο. Αυτό δεν σημαίνει ότι σε άλλες περιοχές της ηπειρωτικής Ελλάδας δεν υπάρχουν κοιτάσματα του «μαύρου χρυσού». Χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι αυτά που εντοπίστηκαν έξω από την Αλεξανδρούπολη, αλλά και στα βόρεια της ανατολικής Θράκης. Εκεί, εκτός από φυσικό αέριο, εκτιμάται ότι η Ελλάδα μπορεί να πάρει από δύο κοιτάσματα έως και 10.000 βαρέλια την ημέρα. Τέλος, στα Ιωάννινα, βρίσκεται ένα γιγαντιαίο αλλά άγνωστης δυναμικότητας και κόστους εξόρυξης κοίτασμα.
Πως συνδέεται η ένταση με τα πετρέλαια
Είναι τυχαίο ή μήπως στημένο παιχνίδι η τακτική των προκλήσεων στο Αιγαίο; Όπως αποδεικνύεται, η Άγκυρα προσπαθεί να αφαιρέσει από την Αθήνα το δικαίωμά της να εκμεταλλευτεί τον φυσικό της πλούτο και θέλει να αποκτήσει δίοδο (ως κλέφτης ή ως τσαμπουκάς) στα κοιτάσματα πετρελαίου του Αιγαίου. Δεν είναι καθόλου τυχαίο, άλλωστε, ότι η πρώτη αμφισβήτηση των κεκτημένων και οι πρώτες αμφισβητήσεις έγιναν όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πιέζοντας για να μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ έδειξε έρευνες για πετρελαϊκά κοιτάσματα στη χώρα. Γαλλικές εταιρείες που έδειξαν ενδιαφέρον, έκαναν τις δικές τους έρευνες επιβεβαιώνοντας τις Ελληνικές.
Αργότερα ήρθε η κρίση του «Χόρα», η οποία, όπως αποδείχτηκε ιστορικά, έγινε για το τεράστιο «φιλέτο» του Μπάμπουρα. Η Τουρκία κατάφερε τότε να «πείσει» την Ελλάδα να υπογράψει ότι δεν θα το εκμεταλλευτεί και να κάνει τον Ανδρέα Παπανδρέου να πει το γνωστό «mea culpa». Ακόμα και η κρίση των Ιμίων δεν ήταν τυχαία. Το σκηνικό που στήθηκε τότε, ακολούθησε ο εντοπισμός από αμερικανικούς δορυφόρους κηλίδων λαδιού σε διάφορα σημεία στην ευρύτερη περιοχή των Ιμίων. Την ίδια περίοδο είχε κάνει την εμφάνισή του ένας χάρτης με άλλες 20 περιοχές από τη Λήμνο έως τη Σάμο, με σενάρια εξόρυξης πετρελαίου. Εκείνη την περίοδο η Τουρκία προσπαθούσε να βάλει στο παιχνίδι αμερικανικές εταιρείες, «γκρινιάζοντας» για την καθυστέρηση μελέτης κατασκευής του πετρελαϊκού αγωγού Μπακού – Τσεϊχάν.
Ακόμη και οι υπερπτήσεις, αλλά και τα επεισόδια με τουρκικές ακταιωρούς στο Καστελόριζο, δεν είναι τυχαία. Εκεί υπάρχουν επίσης κοιτάσματα πετρελαίου, τα οποία οι Τούρκοι θέλουν τουλάχιστον να επιτηρούν…
Και στην Κύπρο, αμέσως μόλις η κυβέρνηση Χριστόφια ανακοίνωσε πως έχει αναθέσει τις έρευνες για το πετρέλαιο που βρίσκεται εντός των χωρικών της υδάτων σε εταιρεία, η Τουρκία άρχισε να «γρυλίζει», κάνοντας λόγο για «πρόκληση». Δεν θέλουμε και περισσότερα για να καταλάβουμε τι είναι αυτό που θέλουν οι γείτονες.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι απλό: Γιατί τους αφήνουμε να θέλουν το δικό μας πετρέλαιο και να προσπαθούν να το κάνουν δικό τους, στην δε χειρότερη περίπτωση να προσπαθούν να μας σταματήσουν από το να εκμεταλλευτούμε το δικό μας φυσικό πλούτο;
Η απάντηση μπορεί να είναι αυτονόητη, αλλά δυστυχώς, τα παντελόνια δεν φτιάχνονται πια με καβάλο… επειδή οι δικοί μας πολιτικοί δεν είναι σε θέση να γεμίσουν αυτό το καβάλο… και ο νοών νοείτω...
