ΠΡΟΘΕΣΜΙΑ έως τις 29 Σεπτεμβρίου έχουν οι ενδιαφερόμενες εταιρίες για να υποβάλουν τις προσφορές τους σε σχέση με τους τέσσερις διεθνείς διαγωνισμούς για την επίγεια εξυπηρέτηση 34 περιφερειακών αεροδρομίων που προκήρυξε η ΥΠΑ.
Αναλυτικότερα, σύμφωνα με όσα προβλέπουν οι διαγωνισμοί, στα αεροδρόμια της Κω, της Ζακύνθου και των Χανίων ζητούνται δύο εταιρίες για την παροχή υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης, ενώ μία εταιρία αναζητείται για τα εναπομείναντα 31 περιφερειακά αεροδρόμια, δηλαδή τους αερολιμένες Ακτίου, Αλεξανδρούπολης, Αράξου, Αστυπάλαιας, Ικαρίας, Ιωαννίνων, Καβάλας, Καλαμάτας, Καλύμνου, Καρπάθου, Κάσου, Καστελόριζου, Καστοριάς, Κεφαλληνίας, Κοζάνης, Κυθήρων, Λέρου, Λήμνου, Μήλου, Μυκόνου, Μυτιλήνης, Νάξου, Ν. Αγχιάλου, Πάρου, Σάμου, Σαντορίνης, Σητείας, Σκιάθου, Σκύρου, Σύρου και Χίου.
Η απελευθέρωση της αγοράς επίγειας εξυπηρέτησης (ground handling) στα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας αποτελεί μια από τις άμεσες συνέπειες της ιδιωτικοποίησης της Ο.Α.
Ο ετήσιος τζίρος της αγοράς κυμαίνεται στα 150 εκατ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένου του μονοπωλίου που τύγχανε η Ο.Α. στα περισσότερα περιφερειακά αεροδρόμια.
Σημειώνεται ότι το μονοπώλιο της Ολυμπιακής στα 34 περιφερειακά αεροδρόμια έληγε στις 6 Οκτωβρίου 2006, καθώς η εν λόγω αγορά προχωρούσε σε σταδιακή απελευθέρωση από το 1999, αλλά το Eλληνικό Δημόσιο –με σχετικές νομοθετικές ρυθμίσεις– προχώρησε στην ανανέωση της σύμβασης που είχε υπογραφεί επί εποχής Ωνάση (και συγκεκριμένα στις 30/7/1956).
Σήμερα στα 5 μεγαλύτερα εγχώρια αεροδρόμια (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Ηράκλειο, Ρόδος και Κέρκυρα) δραστηριοποιούνται τρεις εταιρίες (Ο.Α., Swissport και Goldair, καθώς η Aegean αυτοεξυπηρετείται) και αυτό έπειτα από οδηγία της Ε.Ε., επειδή τα παραπάνω αεροδρόμια διακινούν ετησίως περισσότερους από 2 εκατ. επιβάτες έκαστο.
Υπενθυμίζεται ότι τον περασμένο Μάιο το Δ' Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας έκρινε ότι είναι αντισυνταγματική η διάταξη του άρθρου 35 του Ν. 3492/2006 που αποκλείει την πρόσβαση των ιδιωτών επιχειρηματιών στην παροχή υπηρεσιών εδάφους στους αερολιμένες Χανίων, Κω, Σαντορίνης, Μυκόνου, Σάμου, Καβάλας και Μυτιλήνης, παρέχοντας παράλληλα αποκλειστικά και μόνο το δικαίωμα αυτό (την παροχή υπηρεσιών εδάφους) στην Ολυμπιακή Αεροπορία. Το Δ' Τμήμα του ΣτΕ, λόγω της αντισυνταγματικότητας, παρέπεμψε το θέμα για οριστική κρίση στην Ολομέλεια του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου.
Στο ΣτΕ είχε προσφύγει η ανώνυμη εταιρία Goldair HauCing, η οποία διατηρούσε επιχείρηση παροχής υπηρεσιών εδάφους σε ελληνικούς αερολιμένες και ζητούσε να ακυρωθεί η από 9/11/2006 απόφαση του προϊσταμένου της διεύθυνσης αερολιμένων της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας με την οποία δεν της χορηγήθηκε η άδεια παροχής υπηρεσιών εδάφους στα αεροδρόμια Χανίων, Κω, Σαντορίνης, Μυκόνου, Σάμου, Καβάλας και Μυτιλήνης.
Στην απόφαση του ΣτΕ αναφέρεται ότι με το άρθρο 5 του Συντάγματος κατοχυρώνεται η οικονομική ελευθερία και η ελευθερία άσκησης επιχειρηματικής δραστηριότητας. Ο νομοθέτης, συνεχίζει η απόφαση του ΣτΕ- μπορεί να θεσπίσει περιορισμούς στην ελευθερία αυτή, για λόγους δημοσίου ή κοινωνικού συμφέροντος. Oμως, οι περιορισμοί αυτοί, αναφέρει η δικαστική απόφαση, δεν μπορούν να παραβιάζουν τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της αναλογικότητας (άρθρο 25 Συντάγματος).
Σκοπός που ανατέθηκε αποκλειστικά στην Ολυμπιακή Αεροπορία το προνόμιο αυτό, αναφέρεται στην απόφαση του ΣτΕ, είναι λόγοι δημοσίου συμφέροντος, οι οποίοι ανάγονται στην εξασφάλιση της απρόσκοπτης επίγειας εξυπηρέτησης των αεροσκαφών που προσγειώνονται στα επτά συγκεκριμένα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας.
Στη δικαστική απόφαση σημειώνεται ότι ο νομοθέτης, για να πετύχει τον επίμαχο δημοσίου συμφέροντος σκοπό, «επέλεξε το επαχθέστερο –από την άποψη του περιορισμού της επιχειρηματικής ελευθερίας– μέτρο».
Κατόπιν αυτών, κατέληγε η απόφαση του ΣτΕ, το άρθρο 35 του Ν. 3492/2006 αντιβαίνει στα άρθρα 5 και 25 του
