Λάθος προγραμματισμός του ΕΣΠΑ
ü Ο διαχωρισμός των περιφερειών, έτσι όπως έγινε, έχει οδηγήσει στη δημιουργία μιας ανομοιογενούς οικονομικά υπερπεριφέρειας με την Αττική, την Κεντρική Μακεδονία, τη Δυτική Μακεδονία, τη στερεά Ελλάδα, και το Ν. Αιγαίο να θεωρούνται το ίδιο «πλούσιες» και να τυγχάνουν έτσι μειωμένης ενίσχυσης. Ως αποτέλεσμα θα βρεθούμε μπροστά σε μία κατάσταση όπου η Δυτική Θεσσαλία θα συγκεντρώνει μεγαλύτερο αριθμό έργων απ’ ό,τι για παράδειγμα τα Γρεβενά ή η Πέλλα. Αναρωτιέμαι: είναι δυνατόν να θεωρούνται πλούσιοι, νομοί όπως η Ευρυτανία, η Ημαθία, η Πέλλα και τα Γρεβενά; Ακόμη και νομοί όπως ο νομός Θεσσαλονίκης, που το 2003 πήγαιναν καλά, αλλά σήμερα υφίστανται έντονη αποβιομηχάνιση; Θεωρώ ότι απαιτείται πολιτική επαναδιαπραγμάτευση με ΕΕ, ώστε μια σειρά νομών να επανατοποθετηθούν στο στόχο 1, ή/και σε ενδιάμεση κατάσταση. Ακόμη, περιοχές που πλούτισαν στατιστικά λόγω της εισόδου των νέων μελών στην ΕΕ, είναι δυνατό να θεωρούνται πλούσιες από 1-1-2011, δηλαδή πιθανώς μέσα στην κρίση, η στην καλύτερη περίπτωση, αμέσως μετά τη λήξη της;
ü Ο κυβερνητικός σχεδιασμός προβλέπει υποχρέωση πιστοποίησης των οργανισμών που εκτελούν έργα στο ΕΣΠΑ (δικαιούχων). Χωρίς αυτή την πιστοποίηση, οι οργανισμοί αυτοί δε μπορούν να εκτελέσουν δαπάνες. Όμως ΔΕΝ έχει ετοιμαστεί πρότυπο για την πιστοποίηση, η οποία σε πρώτη φάση θα γίνει εκ των ενόντων, ενέργεια που αφενός δε θα ολοκληρωθεί χωρίς καθυστέρηση και αφετέρου δημιουργεί κινδύνους για την ορθή εκτέλεση των έργων.
ü Προβλέπεται επίσης ύπαρξη Ολοκληρωμένου Πληροφοριακού Συστήματος (ΟΠΣ), στο οποίο θα καταχωρούνται επίσημα οι δαπάνες των προγραμμάτων και βάσει αυτής της καταχώρησης, θα καταβάλλει η κοινότητα τη συνδρομή της. Σήμερα, δεν έχει ακόμη σχεδιαστεί το ΟΠΣ και- ακόμη και αν υπήρχαν δαπάνες-δε θα είχαμε που να τις καταχωρήσουμε.
ü Η Κοινότητα με τους κανονισμούς της (Κανονισμός 1083/2006) επέβαλε σφιχτούς όρους για την υλοποίηση. Εμείς, αντί να κοιτάξουμε να απλοποιήσουμε , ψηφίσαμε ένα νόμο (Ν.3614/2007, ΦΕΚ 267Α), που περιπλέκει πολύ τα πράγματα. Πέρα από τις υφιστάμενες από το Γ ΚΠΣ υπηρεσίες διαχείρισης, παρακολούθησης, ελέγχου και συντονισμού(Διαχειριστικές αρχές, Αρχή πιστοποίησης, αρχή ελέγχου), με το νόμο αυτόν καθιερώθηκαν πολλές πρόσθετες υπηρεσίες, μερικές εκ των οποίων αναφέρονται ενδεικτικά:
- Εθνική Αρχή Συντονισμού
- Επιτροπή για την υποστήριξη της Εθνικής Αρχής Συντονισμού
- Επιτροπή για την υποστήριξη της Εθνικής Αρχής Συντονισμού στο συντονισμό της εφαρμογής των δράσεων κρατικών ενισχύσεων
- Επιτροπή για το συντονισμό της εφαρμογής των προγραμμάτων στον τομέα Υγείας Πρόνοιας
- Διάσκεψη των προέδρων των επιτροπών παρακολούθησης των επιχειρησιακών προγραμμάτων του ΕΣΠΑ.
- Διυπουργική Επιτροπή για το συντονισμό της εφαρμογής των προγραμμάτων «Διοικητική μεταρρύθμιση» και «Ψηφιακή Σύγκλιση»
- Επιτροπή για το συντονισμό της εφαρμογής των προγραμμάτων του στόχου «Ευρωπαϊκή Εδαφική Συνεργασία»
- Ειδικές Υπηρεσίες εφαρμογής σε όλα τα υλοποιούντα Υπουργεία και Περιφέρειες, οι οποίες παίρνουν τις αρμοδιότητες από τις υπάρχουσες υπηρεσίες του Δημοσίου και βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση με αυτές.
Αναρωτιέται κανείς πως είναι δυνατό όλες αυτές οι μονάδες συντονισμού να συντονιστούν μεταξύ τους και να επιτρέψουν να βγει έστω και μία προκήρυξη έργου.