· Το ζήτημα που πρέπει να αντιμετωπισθεί από το Υ.Ε.Ν. είναι αυτό του αθέμιτου ανταγωνισμού που δέχονται τα υπό Ελληνική σημαία και πραγματοποιούντα περιηγητικούς πλόες Ε/Γ-Ο/Γ – Τ/Ρ πλοία, από τα αντίστοιχα υπό Τουρκική σημαία – σημειώνεται ότι στο ζήτημα του αθέμιτου ανταγωνισμού αναφέρεται και η υπογραφείσα το έτος 2000 διμερής ναυτιλιακή Συμφωνία Ε/Τ, όπου δις, μάλιστα (Άρθρα ΙΙ & V), αναφέρει τις «αρχές του ελεύθερου & θεμιτού ανταγωνισμού» ως βάση της ανάπτυξης των διμερών σχέσεων στο ναυτιλιακό τομέα
· Το ανωτέρω ζήτημα προκύπτει λόγω των ιδιαίτερα αυξημένων οικονομικών υποχρεώσεων των Ελληνικών πλοίων, τόσο λόγω της γενικότερης υπαγωγής τους στους κανόνες διεθνούς ναυσιπλοΐας (κανονισμοί ασφαλείας κ.α.), όσο και σε σχέση με την νομοθεσία που διέπει τη λειτουργία των ναυτικών εταιρειών (εργατική νομοθεσία, φορολογικό καθεστώς κ.α.), οικονομικές υποχρεώσεις εν τέλει παντελώς δυσανάλογες προς αυτές που βαρύνουν τα ανταγωνιστικά προς τα Ελληνικά Τουρκικά πλοία
· Το θέμα συνοψίζεται βασικά στο να εφαρμοσθεί ο νόμος και να αναγνωρισθεί ο αδιαμφισβήτητος περιηγητικός χαρακτήρας των συγκεκριμένων πλόων, διότι οποιαδήποτε διαφορετική προσέγγιση θα οδηγήσει μαθηματικά στην οριστική εξαφάνιση των υπό Ελληνική σημαία πλοίων, μη δυνάμενα να ανταποκριθούν στα ιδιαίτερα αυξημένα κόστη λειτουργίας τους σε σχέση με τους Τούρκους ανταγωνιστές τους – ήδη, σταδιακά, τα υπό Ελληνική σημαία ημερόπλοια αποχωρούν το ένα μετά το άλλο
· Το ΠΔ 122/95 που αφορά στους περιηγητικούς πλόες, στα άρ.1 επ., ουσιαστικά ως μόνη αλλά και τελική προϋπόθεση για τον περιηγητικό χαρακτήρα του πλου θέτει η τελική αποβίβαση των επιβατών να πραγματοποιείται στον αφετήριο λιμένα
· Μέχρι τώρα, τον περιηγητικό χαρακτήρα ουσιαστικά αναγνώριζαν ουσιαστικά όλες οι κατά τόπω λιμενικές Αρχές, πλην όμως τα τελευταία χρόνια, αρχικά η Μυτιλήνη και έπειτα η Χίος μετέβαλαν στάση – αυτό προκύπτει και από τις σχετικές βεβαιώσεις των αντίστοιχων Λιμενικών Ταμείων σε σχέση με την είσπραξη των αντίστοιχων τελών (Π.Δ.242/03, όπως τροποποιήθηκε, έναντι άρ.20 Ν.3622/07) – τον περιηγητικό χαρακτήρα αναγνωρίζει και η σχετική νομολογία (όπως ενδεικτικά, η άρ.1933/84 Πλημμελειοδικείου Μυτιλήνης)
· Οι τουριστικοί αυτοί πλόες πραγματοποιούνται πάνω από 40 και κάτι χρόνια, δηλ. πολύ πριν την υπογραφή της διμερούς ναυτιλιακής Συμφωνίας, και τίποτε δεν άλλαξε ως προς τον χαρακτήρα των πλόων αυτών μετά την υπογραφή της Συμφωνίας, το 2000 – εξάλλου οι εκδρομές προς τα ιδιαίτερου Ελληνικού ενδιαφέροντος αξιοθέατα των Τουρκικών παραλίων και της εγγύς ενδοχώρας (Σμύρνη, Έφεσος, Αλικαρνασσός, Κρήνη, Ερυθραία, Αιλιανοί, Πέργαμος κ.λπ.) είναι και ο αποκλειστικός λόγος ύπαρξης των συγκεκριμένων πλόων, κάτι που πιστοποιεί ο συντριπτικός αριθμός επιβατών που πραγματοποιούν το πηγαινέλα προς τους εν λόγω προορισμούς
· Προς σχετική μάλιστα διευκρίνιση του καθεστώτος που διέπει τους συγκεκριμένους πλόες προς Τουρκία, το Υ.Ε.Ν.Α.Ν.Π. εξέδωσε την από 9.8.2006 με Α.Π.1113.200.2-1/17/2006 Εγκύκλιο, με αποδέκτες τις λιμενικές Αρχές Ρόδου - Μυτιλήνης - Σάμου - Χίου - Λήμνου - Λέρου - Κω & Καλύμνου, το κεφάλαιο ΙΙ/ Γ της οποίας αποσαφηνίζει το καθεστώς των «Θαλασσίων Περιηγήσεων»
· Άμεση συνέπεια της αναγνώρισης του ως άνω περιηγητικού χαρακτήρα είναι να μην μπορούν τα υπό Τουρκική σημαία πλοία να έρχονται στα Ελληνικά λιμάνια και να επιβιβάζουν επιβάτες για περιηγητικούς πλόες, κάτι που άρχισαν, αρχικά δειλά δειλά, να κάνουν στη Μυτιλήνη, και έπειτα επεξέτειναν και σε άλλα λιμάνια, όπως της Χίου, και πρόσφατα Σάμο – θα πρέπει και πάλι τα υπό Τουρκική σημαία πλοία να περιορίζονται στο να επιβιβάζουν επιβάτες με σκοπό τη διενέργεια περιηγήσεων, στα Τουρκικά λιμάνια και μόνο, ούτως ώστε να αποκατασταθεί ξανά η σχετική ισορροπία
· Και, τέλος, ως προς το ζήτημα της αμοιβαιότητας, που προβλέπεται από την διμερή ναυτιλιακή Συμφωνία και που ορισμένοι επικαλούνται, διευκρινίζεται ότι η αμοιβαιότητα αφορά αποκλειστικά και μόνο τις θαλάσσιες-δρομολογιακές συνδέσεις (κεφάλαιο ΙΙ/ Β ως άνω Εγκυκλίου), και ΟΧΙ τα περιηγητικά ταξείδια (κεφάλαιο ΙΙ/ Γ)
· Το επιχείρημα της αμοιβαιότητας είναι σοβαρό, διότι η επίκλησή της, σε συνδυασμό με τον «δρομολογιακό» χαρακτήρα του πλου, δίνει τη δυνατότητα στα υπό Τουρκική σημαία πλοία να διενεργούν τουριστικούς πλόες με το πρόσχημα του «δρομολογίου», και με προφανή σκοπό την εξαφάνιση των Ελλήνων ανταγωνιστών τους
