Τα σχέδια του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, για τα Δημοτικά Λιμενικά Ταμεία ανέπτυξε ο υπουργός Αναστάσης Παπαληγούρας στη διάρκεια χθεσινής συνάντησής του με τον δήμαρχο Αθηνών και πρόεδρο της ΚΕΔΚΕ Νικήτα Κακλαμάνη.
Ο ΥΕΝΑΝΠ χωρίζει τα λιμενικά ταμεία σε δύο κατηγορίες. Τα μεγάλα λιμάνια «τα οποία θα μπορούσαν να έχουν συνολικότερη σημασία για την εμπορική κίνηση, δεν μπορεί παρά να είναι λιμάνια τα οποία σε μεγάλο βαθμό θα ελέγχονται από το Δημόσιο, από το κράτος».
«Όλα τα κράτη έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα εκσυγχρονισμού των μεγάλων λιμανιών τους, για να προσελκύσουν κυρίως εμπορευματοκιβώτια και όχι μόνο. Δεν μπορεί να παραμείνουμε ουραγοί, πρέπει να παραμείνουμε στο παιχνίδι και σημειώνω ακριβώς ότι αυτή η συνολικότερη λιμενική πολιτική δεν μπορεί να χαραχτεί και δεν μπορεί άρα και να σχεδιαστεί εάν απολέσει το Δημόσιο την δυνατότητα ελέγχου των μεγάλων λιμανιών», έχει αναφέρει ο υπουργός:
«Αντιλαμβάνεστε ότι είναι ένα σύνθετο σύστημα, με συνέργειες ενδιαφέρουσες, ενδεχομένως με κατανομή ύλης, ενδεχομένως με συμπληρωματικές δράσεις του ενός λιμανιού προς το άλλο, που πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις γεωγραφικές κατανομές φορτίων. Όλα αυτά προϋποθέτουν έλεγχο του κράτους».
Το σχέδιο του υπουργού για τα νέα σχήματα «55-45», και ειδικότερα «55 το κράτος, 45 η υπό την ευρεία έννοια Τοπική Αυτοδιοίκηση». Δεν αναφέρομαι κατ' ανάγκη σε Δήμους, γιατί μπορεί να είναι και ένας και δύο και τρεις ενδεχομένως σε ένα Λιμενικό Ταμείο, αλλά αναφέρομαι ακόμα-ακόμα και στην ενθάρρυνση συμμετοχής και Επιμελητηρίων στη διαχείριση του λιμανιού. Για το υπόλοιπο 45 μιλάω.
Τα μικρά
Σε σχέση με τα μικρά λιμενικά ταμεία έχει υπογραμμίσει «εκεί είναι πρόδηλο, αυτή τη στιγμή δεν παίζουν στο γενικότερο, στο συνολικότερο παιχνίδι της λιμενικής πολιτικής, ναι, εγώ πιστεύω ότι πρέπει να αποδοθούν στις τοπικές κοινωνίες. Και στην κατεύθυνση αυτή πορευόμαστε».
Επίσης βρίσκεται σε εξέλιξη σχέδιο παραχώρησης λιμενικών περιοχών οι οποίες δεν είναι χρήσιμες, δεν είναι αναγκαίες για τη λειτουργία του λιμανιού, στις τοπικές κοινωνίες.
Για παράδειγμα το λιμάνι της Πάτρας. «Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι το λιμάνι έχει αγκαλιάσει την πόλη, το μέτωπο της πόλης προς τη θάλασσα και δεν έχει τη δυνατότητα ο Πατρινός να κάνει περίπατο στον προβλήτα», έχει αναφέρει ο υπουργός:
«Αυτό σταματά. Δίνουμε ένα πολύ μεγάλο μέτωπο στο κέντρο, ακριβώς στο κέντρο της Πάτρας, στη διάθεση πια του Δήμου. Το ίδιο θα κάνουμε σε μία σειρά από άλλες πόλεις. Στην Αλεξανδρούπολη. Γίνεται μία συστηματική προσπάθεια εκεί που δεν χρειάζεται χώρος που έχει σήμερα εγκλωβιστεί κάτω από το όνομα λιμενική ζώνη, να αποδοθεί στην τοπική κοινωνία»πηγή Ναυτεμπορική
