Ερώτηση Γρ.Ψαριανού προς τους Υπουργούς Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου & Νησιωτικής Πολιτικής, Μεταφορών και Επικοινωνιών
Το 2005 με το νόμο 3333 («αδειοδότηση και λειτουργία αεροδρομίων επί υδάτινης επιφάνειας») δόθηκαν οι πρώτες γενικές κατευθύνσεις για την ίδρυση αεροδρομίων επί υδάτινης επιφάνειας. Ο συγκεκριμένος νόμος παρέπεμπε τη ρύθμιση κρίσιμων θεμάτων (συχνότητα δρομολογίων, έγκριση για τη διενέργεια πτήσεων τσάρτερ ή διακομιδής ασθενών) σε Προεδρικό Διάταγμα, το οποίο θα έπρεπε να εκδοθεί εντός 6 μηνών. Έχουν περάσει 4 χρόνια και το ΠΔ δεν έχει εκδοθεί ακόμα. Αυτό σημαίνει ότι ακόμα δεν έχουν εκδοθεί οι απαιτούμενοι κανονισμοί λειτουργίας (κανονισμός λειτουργίας υδατοδρομίου, περιοχές κίνησης και ελιγμών υδροπλάνων) με όλα όσα αυτό συνεπάγεται.
Στο μεταξύ, εδώ και χρόνια είχαμε εξαγγελίες από τον τότε Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας κ. Κεφαλογιάννη για την ανάπτυξη δικτύου 30 έως 40 υδροπλάνων, για δρομολόγια δημόσιας υπηρεσίας με υδροπλάνα για τα νησιά της άγονης γραμμής και για τη δωρεάν μεταφορά κατοίκων των νησιών της απομακρυσμένης Ελλάδας. Σήμερα, δεν έχει πραγματωθεί καμία από αυτές τις εξαγγελίες. Τουναντίον, όσοι επενδυτές ασχολήθηκαν με τη λειτουργία υδροπλάνων αντιμετώπισαν και αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα, λόγω των αργών ρυθμών διεκπεραίωσης των υποθέσεων από τις δημόσιες υπηρεσίες, με αποτέλεσμα κάποιοι ήδη να έχουν μεταφέρει τις επενδύσεις τους σε άλλες χώρες και άλλες εταιρείες να οδεύουν προς κλείσιμο.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα παρατηρείται στη λειτουργία των υδροπλάνων στο Αιγαίο. Στην Αττική δεν υπάρχει ακόμα η κατάλληλη βάση, μιας και η παραχώρηση τμήματος του λιμανιού του Λαυρίου για τη λειτουργία υδατοδρομίου αποδείχθηκε ασύμφορη και η περίπτωση του Φλοίσβου «σκοντάφτει» σε διάφορες υπηρεσίες του Δημοσίου (Ολυμπιακά Ακίνητα, Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης, κ.λ.π.). Το αποτέλεσμα είναι ότι , παρόλο που η Ελλάδα, λόγω της γεωμορφολογίας της και της πληθώρας νησιών που διαθέτει, ιδίως στο Αιγαίο, θεωρείται από τους ειδικούς ιδανική για τη λειτουργία υδροπλάνων, το εγχείρημα δεν έχει την κρατική στήριξη που απαιτείται.
Με βάση τα προαναφερόμενα
Ερωτώνται οι αρμόδιοι κ.κ Υπουργοί:
• Για ποιο λόγο δεν υπάρχει ακόμα πλήρες νομοθετικό πλαίσιο για τη λειτουργία των υδροπλάνων και πότε προβλέπεται να εκδοθούν οι απαιτούμενοι κανονισμοί;
• Τι προτίθενται να κάνουν προκειμένου να πραγματώσουν τις αρχικές τους εξαγγελίες για κάλυψη των συγκοινωνιακών αναγκών της νησιώτικης Ελλάδας με υδροπλάνα;
• Έχει εξασφαλιστεί «επιδότηση για τη λειτουργία γραμμών υδροπλάνων σε απομακρυσμένα- μικρά νησιά χωρίς αεροδρόμιο», όπως υποσχόταν πριν από δύο χρόνια ο τότε Υπουργός Μεταφορών κ. Λιάπης, κι αν όχι, πότε προβλέπεται να γίνει αυτό; Έχει υπάρξει σχετική συνεννόηση με την Ευρωπαϊκή Ένωση;
• Ποια είναι η θέση των Υπουργείων σχετικά με τη δημιουργία κατάλληλης βάσης υδροπλάνων στην Αττική και για ποιο λόγο δεν δίνεται άδεια λειτουργίας υδατοδρομίου στο ΣΕΦ;
• Έχει χωροθετηθεί υδάτινο αεροδρόμιο στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, ώστε να δρομολογηθούν υδροπλάνα που να καλύπτουν τις ανάγκες του Βόρειου Αιγαίου;
Ο ερωτών βουλευτής
Γρηγόρης Ψαριανός
