26 Ιανουαρίου 2009

Απαράδεκτη και άδικη ταλαιπωρία των Συμιακών από το Κτηματολόγιο

Προς τον Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ

Θέμα: Απαράδεκτη και άδικη ταλαιπωρία των Συμιακών από το Κτηματολόγιο

Κύριε Υπουργέ

Απίστευτη ανευθυνότητα και αναλγησία επιδεικνύουν οι αρμόδιες υπηρεσίες του δημοσίου προς τους κατοίκους της Σύμης σε ότι αφορά τη δήλωση των ιδιοκτησιών τους στο Κτηματολόγιο.

Σαν να μην ήταν αρκετή η αναστάτωση της καθημερινής ζωής τους από τους εκατοντάδες λαθρομετανάστες που καταφθάνουν με την βοήθεια της «γείτονος», από την απομόνωση εξαιτίας των προβλημάτων του ακτοπλοϊκού και από την οικονομική κρίση που τους πλήττει σε υπέρτατο βαθμό, έχουν να αντιμετωπίσουν επιπροσθέτως άλλο ένα πρόβλημα που τους δημιουργεί η ελληνική πολιτεία η οποία αντί να ρυθμίσει με σύντομες διαδικασίες το ιδιοκτησιακό καθεστώς των κατοίκων και να αναγνωρίσει την κυριότητα των ακινήτων τους, τους ταλαιπωρεί.

Πιο συγκεκριμένα όταν κατά την πιλοτική εφαρμογή του κτηματολογίου, η πολιτεία κάλεσε τους κατοίκους της Σύμης να δηλώσουν τις ιδιοκτησίες τους προσκομίζοντας τους τίτλους και κάθε άλλο αποδεικτικό έγγραφο της κυριότητάς τους, το Ελληνικό Δημόσιο τότε ούτε εμφανίστηκε ούτε και προέβαλλε αντιρρήσεις.

Μεταγενέστερα εμφανίστηκε το Ελληνικό Δημόσιο αμφισβητώντας και διεκδικώντας τις περιουσίες των κατοίκων της Σύμης για δικό του λογαριασμό καταθέτοντας ενστάσεις και προσφυγές στο ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ.

Ειδικότερα, αμφισβητείται από την αρμόδια υπηρεσία του Εθνικού Κτηματολογίου η κυριότητα των ακινήτων των κατοίκων της Σύμης και τους καλούν να προσκομίσουν νόμιμα μεταγεγραμμένους τίτλους κυριότητας από το 1885 μέχρι σήμερα, αποδεικνύοντας παράλληλα με αδιάκοπη σειρά συμβολαίων την κυριότητα των δικαιοκτητόρων τους και κατά συνέπεια και την δική τους νόμιμη κυριότητα.

Στις ενέργειες αυτές προβαίνουν οι αρμόδιοι βασιζόμενοι κυρίως στις διατάξεις του οθωμανικού δικαίου που ίσχυε πριν την ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου στην Ελλάδα το 1947 και επομένως πριν την έναρξη της ισχύος του Ελληνικού Αστικού Κώδικα (1947) με βάσει τον οποίο ( άρθρο 51 του εισαγωγικού νόμου) η κτήση κυριότητας ή άλλου εμπράγματου δικαιώματος που επήλθε πριν την εισαγωγή του, κρίνεται κατά το δίκαιο το οποίο ίσχυε, κατά το χρόνο που έλαβαν χώρα τα προς άσκηση αυτού πραγματικά γεγονότα.

Όμως συμφώνως προς το οθωμανικό δίκαιο το οποίο τελούσε τότε σε ισχύ μεταξύ των διαφόρων τρόπων κτήσεως κυριότητας ακινήτων, δεν περιλαμβάνεται μεταξύ αυτών και η χρησικτησία. Ως εκ τούτου, οι κάτοικοι της Σύμης δεν μπορούν να επικαλεστούν όσον αφορά την νόμιμη κτήση της κυριότητάς τους που ανατρέχει και φτάνει μέχρι εκείνα τα χρόνια, χρησικτησία, αλλά θα πρέπει να αποδείξουν ότι έχουν από τότε νόμιμους τίτλους και εννοείται αδιάκοπη (συνεχή) σειρά τίτλων κυριότητας μέχρι σήμερα.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι διατάξεις του οθωμανικού δικαίου τις οποίες επικαλείται η αρμόδια υπηρεσία του Εθνικού Κτηματολογίου (Οργανισμός Κτηματολογίου και Χαρτογραφήσεων Ελλάδας - ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.) αφορούν τις δημόσιες γαίες (τεσσαρούφ) και όχι τις ιδιόκτητες (μουλκ), οι οποίες συναντώνται μόνο στη Ρόδο και στην Κω και όχι στη νήσο Σύμη όπου υπήρχε το καθεστώς μόνο των ιδιόκτητων γαιών.

Πέραν των ανωτέρω με το άρθρο 4, παρ. 1 και 2 του νόμου 3127/2003 αναγνωρίστηκε η κτήση κυριότητας με χρησικτησία αλλά μόνο για τις περιπτώσεις που αφορούσαν ακίνητα που βρίσκονταν μέσα σε σχέδιο πόλεως ή μέσα σε οικισμό που προϋφίσταται του έτους 1923 ή μέσα σε οικισμό κάτω των 2000 κατοίκων και όχι για τα εκτός σχεδίου πόλεως ακίνητα ή εκτός των προυφισταμένων οικισμών του έτους 1923 ή εκτός των οικισμών κάτω των 2000 κατοίκων.

Η αρμόδια επιτροπή του Εθνικού Κτηματολογίου (Οργανισμός Κτηματολογίου και Χαρτογραφήσεων Ελλάδας - ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε.) που εξέτασε τις ενστάσεις/προσφυγές τις οποίες υπέβαλλε το Ελληνικό Δημόσιο κατά των ιδιωτών (κατοίκων Σύμης), διεκδικώντας όλες σχεδόν ανεξαιρέτως τις περιοχές που βρίσκονται εκτός οικισμού καθώς και στα όρια των περιοχών εντός οικισμού, φαίνεται ότι αποφάνθηκε επ’ αυτών χωρίς να τις εξετάσει στην ουσία τους και κατά περίπτωση, μη λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες που δημιουργήθηκαν και υπάρχουν στην περιοχή από την αλλεπάλληλη εφαρμογή των διαφορετικών νομικών συστημάτων (οθωμανικό, ιταλικό, ελληνικό) αλλά και τις προϋποθέσεις εφαρμογής και ισχύος τους. Αρκέστηκε σε επιπόλαιη και ανεπαρκή αιτιολογία επικαλούμενη την μη προσκόμιση νόμιμα μεταγεγραμμένων τίτλων ιδιοκτησίας εκ μέρους των πολιτών από του έτους 1885 και μετά των ακινήτων τους.

Το Δημόσιο μάλιστα επέδειξε αδιαφορία κατά την πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος για την δημιουργία και έναρξη λειτουργίας Κτηματολογίου στο νησί όταν δεν εμφανίστηκε δια των εκπροσώπων του να δηλώσει τα ακίνητα που υποστηρίζει εκ των υστέρων ότι δήθεν κατέχει σε αντίθεση με τους κατοίκους της Σύμης που από την πρώτη στιγμή προσέτρεξαν, τα δήλωσαν, υποβλήθηκαν στα σχετικά έξοδα κ.λ.π.. Για πρώτη φορά εμφανίστηκε στην δεύτερη ήδη ή ακόμα και στην τρίτη σε ορισμένες περιπτώσεις ανάρτηση των πινάκων του κτηματολογίου που αναφέρουν τους ιδιοκτήτες των ακινήτων και τότε προέβαλλε τις αντιρρήσεις του δια των ενστάσεων που υπέβαλλε, οι οποίες και έγιναν δεκτές έχοντας ως αποτέλεσμα την καταγραφή του Ελληνικού Δημοσίου ως κυρίου - ιδιοκτήτη όλων αυτών των εκτάσεων και την αναγκαστική υποβολή των κατοίκων της Σύμης σε δικαστική διαμάχη με το Ελληνικό Δημόσιο με όσα επιπλέον έξοδα συνεπάγεται κάτι τέτοιο για την αναγνώριση και διεκδίκηση της περιουσίας τους.

Με τη συνθήκη ειρήνης που υπεγράφη το 1947 η Ελλάδα και κατ’ επέκταση το Ελληνικό Δημόσιο κατοχύρωσαν το κυριαρχικό τους δικαίωμα στα εν λόγω εδάφη και όχι δικαίωμα ιδιοκτησίας επί των περιουσιών των Συμιακών των οποίων το δικαίωμα προστατεύεται ρητά από το Σύνταγμα (άρθρο 17 Σ.).

Επειδή είναι αδιανόητο οι ακρίτες συμπατριώτες μας – κάτοικοι της Σύμης

  • να νιώθουν ξένοι και άκληροι στο νησί τους, έχοντας πάνω από τα κεφάλια τους τα τουρκικά αεροπλάνα και κάτω από τα πόδια τους τη γη τους που όμως δεν μπορούν να κατοχυρώσουν,
  • να βιώνουν τον αποκλεισμό εξαιτίας της πολιτικής στο ακτοπλοϊκό,
  • να αισθάνονται ξεκομμένοι από την ηπειρωτική Ελλάδα,

και ταυτοχρόνως να διαπιστώνουν ότι ο μεγαλύτερος αντίδικός τους είναι το Ελληνικό Δημόσιο το οποίο με περισσή σκληρότητα και χωρίς να το δικαιούται, διεκδικεί τις περιουσίες τους,

Ερωτάστε

- Προτίθεστε να δώσετε εντολή στις αρμόδιες υπηρεσίες για να διασφαλισθούν οι ιδιοκτησίες των κατοίκων με τάχιστες διαδικασίες όπου αυτό είναι δυνατόν;

- Προτίθεστε ξεπερνώντας γραφειοκρατικές διαδικασίες να αναγνωριστούν και να γίνουν δεκτοί οι τίτλοι και όλα τα σχετικά έγγραφα και στοιχεία που έχουν προσκομίσει οι Συμιακοί με τα οποία αποδεικνύουν τα δικαιώματα της κυριότητάς τους για την κατοχύρωση των ιδιοκτησιών τους όπως αυτές έχουν δηλωθεί στο ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ, με ταυτόχρονη παραίτηση του Ελληνικού Δημοσίου από την διεκδίκηση των αντίστοιχων περιουσιακών στοιχείων;

- Παραλλήλως, εάν με τα παραπάνω δεν επέρχεται ολοσχερής διευθέτηση της κυριότητας, προτίθεστε να προωθήσετε σχετική νομοθετική ρύθμιση ώστε να αναγνωριστεί η χρησικτησία με την οποία έχουν αποκτηθεί και τα ακίνητα που βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως και εκτός των προϋφισταμένων οικισμών του έτους 1923 ή των οικισμών κάτω των 2000 κατοίκων, περιπτώσεις δηλαδή που δεν συμπεριλήφθηκαν στο άρθρο 4, παρ. 1 και 2 του νόμου 3127/2003, το οποίο αναφέρεται στα δικαιώματα κυριότητας που απορρέουν από χρησικτησία αλλά μόνο για τα εντός σχεδίου πόλεως ακίνητα, τα εντός των προυφισταμένων οικισμών του έτους 1923 ή τα εντός των οικισμών κάτω των 2000 κατοίκων;

Αθήνα 23 Ιανουαρίου 2009 Ο ερωτών βουλευτής

Γιώργος Νικητιάδης