 |
Τη δική του εκδοχή για την κόντρα του με τον πρώην υπουργό Αιγαίου και Νησιωτικής Πολιτικής, Αριστοτέλη Παυλίδη, και με το διευθύνοντα σύμβουλο της ΝΕΛ, Απόστολο Βεντούρη, δίνει ο εφοπλιστής Φώτης Μανούσης, μέσα από συνέντευξη Τύπου που έδωσε στο περιοδικό «Εφοπλιστής» κι η οποία δημοσιεύεται στο τεύχος Νοεμβρίου που κυκλοφορεί. Σε αυτήν ο Φώτης Μανούσης αποκαλύπτει ότι ο Βεντούρης έκανε δύο φορές πρόταση εξαγοράς της ΣΑΟΣ και μιλά για την άσχημη οικονομική κατάσταση στην οποία βρίσκεται η εταιρεία του. Τα όσα λέει δείχνουν ότι δίνει μια τιτάνια μάχη για να κρατήσει ζωντανή τη ΣΑΟΣ, ενώ ο ίδιος δηλώνει ότι είναι καθαρός σχετικά με όσα του προσάπτουν. Παρά την αντιπαράθεσή του με τον Αριστοτέλη Παυλίδη, συνεχίζει να δηλώνει πίστη στις ιδέες του φιλελευθερισμού, τις οποίες - όπως είναι γνωστό - υπηρέτησε και από κυβερνητική θέση, αυτή του γενικού γραμματέα του ΥΠΕΧΩΔΕ, με υπουργούς τούς Σωτήρη Κούβελα και Κώστα Λιάσκα.
Ο κ. Μανούσης δηλώνει στη συνέντευξή του ότι η επίθεση που δέχεται από τον κ. Βεντούρη «έχει τη ρίζα της στην ενοποίηση των υπουργείων Αιγαίου και Εμπορικής Ναυτιλίας». Και συνεχίζει: «Όταν αναλαμβάνει πρόεδρος της Ένωσης Ακτοπλόων, αρχίζει μια επίθεση τόσο κατά των υπηρεσιών του υπουργείου Ναυτιλίας, όσο και κατά συγκεκριμένων προσώπων. Προσωπικά εκτιμώ ότι πίστευε πως η τακτική αυτή θα τον βοηθούσε στην επιτυχία των στόχων του, που δεν ήταν άλλοι από τη διατήρηση αυτών που θεωρούσε ως κεκτημένο προνόμιό του. Μιλούσε, δήθεν, για το καλό του κλάδου αλλά φαίνεται πως εννοούσε μόνον το καλό το δικό του και της εταιρείας του. Δε λειτουργούσε, ούτε λειτουργεί ως πρόεδρος των Ακτοπλόων, αλλά ως πρόεδρος του εαυτού του. Με την ενοποίηση λοιπόν των δύο υπουργείων, φαίνεται πως έχασε τα ερείσματά του στο πρώην υπουργείο Αιγαίου. Δεν είχε πλέον ανθρώπους οι οποίοι θα εξυπηρετούσαν τα προσωπικά του συμφέροντα και της εταιρείας του.»
Σχέσεις με το υπουργείο Αιγαίου
Όταν η δημοσιογράφος τού ζητά στοιχεία για τα όσα λέει, εκείνος απαντά: «Ο ίδιος (σ.σ. δηλαδή ο κ. Βεντούρης) ισχυρίζεται ότι στις άγονες γραμμές που πηγαίνει, δεν είχαν ενδιαφέρον άλλοι. Θα του θυμίσω πως μια χρονιά πήγαμε εμείς στη γραμμή που προηγουμένως είχε ο ίδιος, τη γραμμή Χίος - Ψαρρά, και συναντήσαμε τα μύρια όσα προβλήματα. Π.χ. για τα ανεκτέλεστα λόγω καιρού δρομολόγια, οι υπηρεσίες του υπουργείου Αιγαίου δέχονταν αυτά να πραγματοποιούνται αργότερα, όταν ήταν δρομολογημένο το πλοίου του Βεντούρη, ώστε το συνολικό μηνιαίο μίσθωμα του πλοίου να μη μειώνεται. Όταν πήγαμε εμείς, ξαφνικά αυτό άλλαξε. Έτσι, όταν λόγω καιρού το πλοίο έμενε επί μέρες ακινητοποιημένο, δε δινόταν η έγκριση για εκτέλεση έκτακτου δρομολογίου, ούτε καν τις ημέρες που το πλοίο είχε λόγω προγράμματος ρεπό! Κάτι που προκαλούσε έκπληξη ακόμη και στους Ψαρριανούς! Επιπλέον, το υπουργείο Αιγαίου μάς κυνήγησε σε τέτοιο βαθμό, που αναγκάστηκε να φύγουμε. Για παράδειγμα, μας υπέβαλλε πρόστιμα γιατί δεν εφαρμόζαμε εκπτώσεις 50% σε όλους τους επιβάτες των Ψαρρών, παρ’ όλο που δεν είχαμε τέτοια υποχρέωση, αφού δεν υπήρχε ούτε νόμος ούτε Υπουργική Απόφαση.»
Σε άλλο σημείο, θέλοντας να ενισχύσει τα επιχειρήματά του, o κ. Μανούσης αναφέρει ότι το 2006 εκείνος ξόδευε χρήματα προκειμένου να προσαρμοστούν στη νομοθεσία τα πλοία «Σαμοθράκη» και «Αρσινόη», αλλά δεν έκανε το ίδιο και ο κ. Βεντούρης, πράγμα που - κατά την άποψή του - σημαίνει πως ο κ. Βεντούρης είχε εσωτερική πληροφόρηση από το υπουργείο Αιγαίου.
Για τα χρέη στο ΝΑΤ
Όσον αφορά στα χρέη της ΣΑΟΣ προς το ΝΑΤ, σημειώνει ότι είχε ζητηθεί να γίνει συμψηφισμός των χρεών προς το Ταμείο των ναυτικών, ύψους 17.000 ευρώ, με αντίστοιχο ποσό από τις οφειλές ύψους 2,5 εκατ. ευρώ του Δημοσίου προς την εταιρεία. Το ΥΕΝ έκανε δεκτό το αίτημα και το έστειλε στις υπηρεσίες του υπουργείου στη Μυτιλήνη, για να διεκπεραιωθεί και τυπικά. Αλλά οι υπηρεσίες της Μυτιλήνης άφησαν να περάσει πάνω από ένας μήνας χωρίς να προβούν στον παραπάνω συμψηφισμό. Άφησαν να γίνει πρώτα ο διαγωνισμός και στη συνέχεια απάντησαν ότι δε δέχονται να συμψηφίσουν τα χρέη με τις οφειλές. «Είχαν εντέχνως διοχετεύσει», σημειώνει ο κ. Μανούσης, «ότι τα πλοία μας θα σταματούσαν λόγω χρεών του ΝΑΤ, ενώ στην ουσία με την εκχώρηση αυτή δε θα χρωστούσαμε ούτε μια δεκάρα. Βεβαίως, περίμενε κανείς την ίδια ευαισθησία εκ μέρους των ίδιων υπηρεσιακών παραγόντων και για χρέη άλλων εταιρειών, πολλών εκατομμυρίων. Π.χ. ακούγεται, χωρίς να μπορώ να το επιβεβαιώσω, ότι η ΝΕΛ χρωστά πάνω από 10 εκατ. ευρώ στο ΝΑΤ. Την ίδια στιγμή τα πλοία της φεύγουν στο εξωτερικό και δε βλέπω καμμία αντίστοιχη ευαισθησία.»
Για τους υπουργούς Ναυτιλίας και Αιγαίου της Ν.Δ. ο κ. Μανούσης αναφέρει: «Δε μου φταίει η Ν.Δ.. Δε μου φταίει ο Καραμανλής! Δε μου φταίνε άλλοι υπουργοί, ούτε της Ν.Δ., αλλά ούτε και του ΠΑΣΟΚ. Δυστυχώς μετά την υπόθεση Παυλίδη, τα προβλήματα που αντιμετωπίζω προέρχονται από τους υπηρεσιακούς παράγοντες του πρώην υπουργείου Αιγαίου.»
Το «Παναγία Σουμελά» και η Λήμνος
Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα όσα λέει ο κ. Μανούσης σχετικά με τις διαμαρτυρίες των Λημνιών για το μικρό μέγεθος και την έλλειψη ανέσεων στο «Παναγία Σουμελά». Συγκεκριμένα αναφέρει: «Κι εγώ συμφωνώ με τους κατοίκους και τους φορείς της Λήμνου απόλυτα. Κι εγώ για το δικό μου το νησί θα ήθελα ένα πλοίο αντίστοιχο της Blue Star. Βεβαίως τους διαγωνισμούς δεν τους κάνω εγώ, αλλά το υπουργείο. Εγώ συμμετείχα στο διαγωνισμό κατ’ επανάληψη και αναδείχθηκα μειοδότης και μάλιστα σε μια γραμμή όπου δεν έρχεται κανένας. Επί σειρά ετών δεν έρχεται καμμία άλλη εταιρεία. Θεωρώ ότι είναι τόσο μικρή η κίνηση και τόσο εποχική η γραμμή, που είναι απογοητευτική. Και το καλοκαίρι πάντοτε ενισχύουμε την κίνηση με το “Εξπρές Λήμνος”. Από εκεί και πέρα, σας ενημερώνω ότι το συγκεκριμένο πλοίο δεν έχει χάσει ούτε ένα δρομολόγιο στα τρία χρόνια της δραστηριοποίησής του στην Ελλάδα. Ξέρω ότι δεν έχει καθυστερήσει παρά μόνο όταν υπάρχουν απαγορευτικά λόγω καιρού, όπως ξέρω επίσης ότι τα έσοδα από τη συγκεκριμένη γραμμή είναι μηδαμινά, ιδιαίτερα τους χειμερινούς μήνες. Πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι για την εν λόγω γραμμή οι αποζημιώσεις είναι από τις χαμηλότερες όλου του Αιγαίου, περίπου 60 ως 65 ευρώ ανά μίλι, όταν άλλες γραμμές με σημαντική κίνηση έχουν αποζημίωση 140 ευρώ και άνω.»
Για την ποιότητα των πλοίων της εταιρείας ΣΑΟΣ σημειώνει:
«Είναι λογικό ένα πλοίο τεσσάρων ετών να μην είναι το ίδιο με ένα πλοίο 34 ετών. Εμείς έχουμε και πλοίο νέο και πλοίο παλιό. Λογικό είναι το νεώτερο πλοίο να είναι ομορφότερο. Αλλά, δεν είναι ικανοποιητική η διαμόρφωση χώρων στο “ΣΑΟΣ ΙΙ”, στο “Εξπρές Λήμνος”, στο “Σαμοθράκη”;»
Πρόταση εξαγοράς από Βεντούρη
Ένα άλλο ζήτημα που θίγεται στη συνέντευξη είναι η πρόταση εξαγοράς της ΣΑΟΣ από τον κ. Βεντούρη. Από τις απαντήσεις που δίνει ο κ. Μανούσης, αφήνει να εννοηθεί ότι η επίθεση που δέχεται από το διευθύνοντα σύμβουλο της ΝΕΛ οφείλεται στην άρνησή του να πουλήσει τη ΣΑΟΣ. «Πράγματι», λέει, «πολύ πριν ξεκινήσει αυτός ο πόλεμος που δέχτηκα εκ μέρους του Βεντούρη, μου είχε γίνει πρόταση να συμμετάσχει στην εταιρεία μου μέσω ανταλλαγής μετοχών ΣΑΟΣ - ΝΕΛ. Τότε είχα απορρίψει την πρόταση. Στη συνέχεια δέχτηκα όλο το μπαράζ των επιθέσεών του. Το εξωφρενικό της υπόθεσης, για να μην το χαρακτηρίσω παρανοϊκό, είναι ότι αυτή η πρόταση επαναλήφθηκε την περασμένη εβδομάδα και αφού είχε μεσολαβήσει η κατασυκοφάντηση, η δική μου και της εταιρείας, εκ μέρους του Βεντούρη. Ούτε λίγο ούτε πολύ, μου ζήτησε σε συνάντηση που έγινε την περασμένη εβδομάδα να τον βάλω συνέταιρο.» Η συνάντηση, σύμφωνα με τον κ. Μανούση, έγινε την περασμένη εβδομάδα στο «Χίλτον» της Αθήνας, μετά από τηλεφώνημα του ίδιου του κ. Βεντούρη.
Η λύση είναι να πουλήσω
Σε ό,τι αφορά στο μέλλον της ΣΑΟΣ, που είναι άμεσα συνδεδεμένο με το μέλλον των ακτοπλοϊκών συνδέσεων της Λήμνου, της Λέσβου και του Άι-Στράτη με τη βόρεια Ελλάδα, ο κ. Μανούσης αναφέρει: «Άσχετα με το πού γεννήθηκα, θεωρώ τον εαυτό μου Σαλονικιό. Θα ήθελα να δραστηριοποιηθώ περισσότερο εκεί, αλλά δεν υπάρχουν αυτήν τη στιγμή οι κατάλληλες συνθήκες. Αυτήν τη στιγμή το “ΣΑΟΣ ΙΙ” δραστηριοποιείται στη γραμμή Σαμοθράκη - Αλεξανδρούπολη, το “Παναγία Σουμελά” στη γραμμή Λαύριο - Λήμνος - Καβάλα, ενώ το “Σαμοθράκη” στη γραμμή Καβάλα - Λήμνος - Μυτιλήνη - Σάμος και ένα δρομολόγιο στους ίδιους προορισμούς από Θεσσαλονίκη. Τα υπόλοιπα πλοία είναι ακινητοποιημένα. Η λύση για να βγούμε από το αδιέξοδο είναι να πουλήσουμε κάποια πλοία. Σίγουρα μας δυσκολεύει η διεθνής συγκυρία, αλλά να σας θυμίσω ότι η ακτοπλοΐα δεν υπήρξε - τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια - φούσκα. Δεν υπάρχουν στον κόσμο πλεονάζοντα ακτοπλοϊκά πλοία. Φαντάζομαι ότι θα υπάρξουν την επόμενη διετία, τριετία, δεδομένου ότι τα ναυπηγεία, έχοντας ακυρώσεις παραγγελιών που είχαν για την εμπορική ναυτιλία, θα προσπαθήσουν να προσελκύσουν πελάτες από την ακτοπλοΐα. Για την ώρα δεν προσφέρονται πλοία, και ως εκ τούτου για τα επόμενα 2 έως 3 χρόνια, τα ακτοπλοϊκά πλοία θα εξακολουθούν να διατηρούν την αξία τους.»
Για την αντιπαράθεση με τον Παυλίδη
Όσον αφορά την αντιπαράθεσή του με τον κ. Παυλίδη, ο Φώτης Μανούσης δηλώνει στο περιοδικό «Εφοπλιστής»: «Δικαιώθηκα από τα δικαστήρια. Δικαιώθηκα από την εισαγγελία του Αρείου Πάγου. Δε δικαιώθηκα όμως στην πράξη από τις συνέπειες της μεταχείρισης Παυλίδη και εξαιτίας του ανηλεούς πολέμου που έκανε για να με “εξοντώσει”. Μην ξεχνάτε ότι αυτά καταγγέλθηκαν από εμένα από το Νοέμβριο του 2006. Πιστεύετε ότι με άφησε σε χλωρό κλαρί; Όταν τον πήραν στο τηλέφωνο από το Μέγαρο Μαξίμου και του είπαν “Τι γίνεται εδώ; Ο Μανούσης καταγγέλλει σημεία και τέρατα”, την ίδια μέρα με στέλνει στον εισαγγελέα και παράλληλα υπογράφει την κατακυρωτική πράξη για τη γραμμή του “Σαμοθράκη”. Πώς όμως την υπογράφει; Βάζοντας άλλους όρους από αυτούς που προβλέπει ο διαγωνισμός. Γιατί τα κάνει αυτά; Για να με “εξοντώσει”. Γιατί εγώ παίρνω αποζημίωση για να κάνω τη συγκεκριμένη άγονη και αυτός μου διπλασιάζει την απόσταση και τα λιμάνια προσέγγισης. Γιατί, έτσι όπως έγινε η κατακύρωση, αντί για ένα πλοίο που προέβλεπε η προκήρυξη, θα έπρεπε τα καλοκαίρια να χρησιμοποιώ δύο. Γιατί, ενώ η προκήρυξη προβλέπει σύμβαση διάρκειας δύο ετών με επέκτασή της στα έξι χρόνια, αυτός μου δίνει μόνο οκτώ μήνες. Γιατί, τέλος, όλα τα πλοία που εκτελούν άγονες γραμμές έχουν αναπροσαρμογή καυσίμου, εκτός από το “Σαμοθράκη”.»
Τα της δωροδοκίας
Όπως ήταν φυσικό, η δημοσιογράφος του περιοδικού Θεοδοσία Κοντζόγλου έθεσε στον κ. Μανούση το θέμα της δωροδοκίας του συνεργάτη τού κ. Παυλίδη.
«Δε δωροδόκησα» είπατε τελευταία κατ’ επανάληψη, αν και σε μερίδα του πληθυσμού αυτό είχε γίνει αντιληπτό. Ότι δηλαδή ο Φώτης Μανούσης δωροδόκησε για να κάνει τη δουλειά του.
«Ποτέ, μα ποτέ, ούτε δωροδόκησα, ούτε και ισχυρίστηκα ποτέ και σε κανέναν ότι δωροδόκησα. Άλλο είναι να πληρώνει κάποιος χρήματα για να πετύχει ένα αντάλλαγμα παράνομο και άλλο είναι να πληρώνει κάποιος εκβιαζόμενος, προκειμένου να πετύχει ισονομία, ή ακόμη χειρότερα, απλώς νομιμότητα! Δε θα μπω σε λεπτομέρειες και περιγραφές των γεγονότων. Ένα έχω να σας πω. Εάν είχα δωροδοκήσει, τώρα θα ήμουν συγκατηγορούμενος των υπολοίπων. Για την ώρα και ύστερα από έρευνα που κράτησε πάνω από ένα χρόνο, ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου παρέπεμψε την υπόθεση με κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος για το διευθυντή τού κ. Παυλίδη και με ερωτήματα για ενδεχόμενη συμμετοχή στην παράνομη πράξη και του ίδιου και του κ. Παυλίδη. Κανένα ερώτημα δεν απευθύνει ο εισαγγελέας για μένα.»
Εσείς τι πιστεύετε για τον κ. Παυλίδη;
«Ό,τι είχα να πω το είπα στη δικαιοσύνη. Και δε θα ήθελα να κάνω κανένα σχόλιο όσο διαρκεί η δικαστική διερεύνηση της υπόθεσης.»
Ωστόσο θα μπορούσατε ίσως να λύσετε την απορία όσων ρωτούν: Γιατί μόνο στον κ. Μανούση; Γιατί δεν υπήρξε ανάλογο πρόβλημα για άλλον επιχειρηματία; Με πίεση να καταβάλει χρήματα, για να μπορέσει να συμμετάσχει ισότιμα στους διαγωνισμούς. Υποθέτω ότι έτσι το θέτετε.
«Δεν ξέρω εάν υπάρχει ή δεν υπάρχει άλλος. Το ότι κάποιος, στην περίπτωση αυτή εγώ, αναγκάστηκε αμυνόμενος να αποδείξει κάποια πράγματα, δε σημαίνει ότι δεν υπάρχουν άλλοι. Μην ξεχνάτε ότι υπάρχει και η υπόθεση ΠΡΩΤΕΥΣ με εμπλεκόμενο τον επιχειρηματία Γ. Σπανό από τη Ρόδο και καταγγέλλοντα το δήμαρχο Τήλου, Τ. Αλιφέρη.»
πηγή εφημερίδα εμπρός μυτιλήνης
