Αγανάκτηση και προβληματισμός στους αλιείς της Μέσης Αλιείας από την εξέλιξη των Περιφερειακών συσκέψεων αλιείας .

Το ΥΠΑΑΤ φαίνεται να υποκύπτει στις πιέσεις των παράκτιων αλιέων και :

1. Να αφαιρεί παραδοσιακά δικαιώματα αλιείας σε αρκετές περιοχές της χώρας μας σε βάρος της μηχανότρατας.
2. να θέτει σε άμεσο κίνδυνο την επιβίωση του Γρί-γρί αφαιρώντας του το δικαίωμα για αλιεία στο μεγαλύτερο τμήμα της Ελληνικής Επικράτειας.

Το πρόβλημα προέρχεται από την εφαρμογή του Κοινοτικού Κανονισμού 1967/2006. Σε αυτόν προβλέπονται φωτογραφικές παρεκκλίσεις για τα Ελληνικά Αλιευτικά της Μέσης Αλιείας (γρι – γρι και μηχανότρατα), λόγω των περιορισμένων χωρικών υδάτων , ιδιαίτερων γεωγραφικών περιορισμών, όπως το περιορισμένο μέγεθος καθ’ όλο το μήκος των ακτών ενός κράτους μέλους των παρακτίων πλατωμάτων ή την περιορισμένη έκταση των περιοχών όπου επιτρέπετε η χρήση διχτυών τράτας. Όλες αυτές οι παρεκκλίσεις θα μπορούν να ισχύουν πάντοτε σε βάθη πάνω από τα 50 μέτρα ώστε να εξασφαλίζεται πλήρως η όποια επίδραση στα λιβάδια της θαλάσσιας Ποσειδωνίας.

Τις παρεκκλίσεις αυτές αν και μέχρι στιγμής ο Υπουργός έχει αποδεχτεί, όπως άλλωστε δικαιούνταν να πράξει προασπίζοντας τα συμφέροντα της Ελληνικής Αλιείας, τώρα πιέζεται να ανακαλέσει.

Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα πως τα γρι-γρι και οι μηχανότρατες είναι τα αλιευτικά εργαλεία που τροφοδοτούν με επάρκεια σε φρέσκα ελληνικά ψάρια τις ιχθυόσκαλες της χώρας μας και σε προσιτές τιμές για την κατανάλωση.