Ευνοϊκές για την Ελλάδα οι νέες ρυθμίσεις εμπορίας ελαιολάδου στην Ε.Ε.

Να καταστεί υποχρεωτικός ο προσδιορισμός της προέλευσης στη σήμανση για τo παρθένο και το εξαιρετικά παρθένο ελαιόλαδο, ζητά ο ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. Γιάννης Γκλαβάκης με αφορμή την αναθεώρηση του κανονισμού για τις προδιαγραφές εμπορίας ελαιολάδου. Είναι γεγονός ότι η Κομισιόν, κατόπιν πιέσεων και από την χώρα μας, προσανατολίζεται προς αυτήν την κατεύθυνση, διότι βάσει του ισχύοντα κανονισμού, οι ρυθμίσεις που εφαρμόζονται είναι προαιρετικές και συχνά παραπλανάται ο καταναλωτής. Επιπλέον, η "ανωνυμία" του προϊόντος δεν αναδεικνύει το γεγονός ότι λόγω των καλών πρακτικών που ακολουθούνται ή τοπικών μεθόδων παραγωγής, το ελαιόλαδο μπορεί να έχει σημαντικά διαφορετικές ιδιότητες και γεύσεις, ανάλογα με την γεωγραφική του προέλευση.



Αξίζει να σημειωθεί, ότι και στον αναθεωρημένο κανονισμό, τα κράτη μέλη θα διατηρήσουν σε ισχύ την εθνική τους νομοθεσία, βάσει της οποίας απαγορεύεται η ανάμιξη ελαιολάδου με άλλα σπορέλαια για εγχώρια κατανάλωση προκειμένου να προστατέψουν το παραδοσιακό προϊόν τους, αλλά και να διατηρήσουν ένα υψηλό επίπεδο παραγωγής σε εθνική κλίμακα. Οι νέοι κανόνες, εφόσον εγκριθούν και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, αναμένεται να τεθούν σε ισχύ στα μέσα του 2009.



Η αναθεώρηση του κανονισμού για τις προδιαγραφές εμπορίας ελαιολάδου ικανοποιούν τις ελληνικές θέσεις καθώς αποτελούν ένα "δίχτυ ασφαλείας", αν ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι στην παγκόσμια αγορά εισέρχονται δυναμικά και άλλες χώρες που δεν είχαν αξιόλογη παραγωγή ελαιολάδου, όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία, η Αργεντινή, ακόμα και η Κίνα.



Αξίζει να σημειωθεί ότι η σημασία του κλάδου της ελληνικής ελαιοπαραγωγής στην οικονομία δεν είναι αμελητέα αφού κυμαίνεται ετησίως από 370.000 - 400.000 τόνους και το συνολικό εισόδημα των καλλιεργητών πλησιάζει το 1,6 δισ. ευρώ. Η αξία των εξαγωγών κυμαίνεται στα 300 εκ. ευρώ, αλλά ωστόσο, όπως επεξηγεί ο κ. Γκλαβάκης, κύρια προτεραιότητα παραμένει η αύξηση των εξαγωγών τυποποιημένου, επώνυμου ελαιολάδου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πορεία του ελληνικού ελαιολάδου στην Ιαπωνία όπου από το 2005 κερδίζει έδαφος τόσο σε ποσότητα και αξία, όσο και σε μερίδιο αγοράς.



O κ. Γκλαβάκης τονίζει ότι η ελαιοπαραγωγή αποτελεί εθνικό κεφάλαιο για τη χώρα μας που πρέπει να διατηρηθεί και να ενισχυθεί διότι στηρίζει την οικονομία της περιφέρειας, συμβάλλει στην διατήρηση του τοπίου και στην ανάπτυξη του αγροτουρισμού.