ΣΗΜΕΙΑ ΟΜΙΛΙΑΣ
ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
ΚΑΘΗΓΗΤΗ κ. ΠΡΟΚΟΠΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΗΝ 3η ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΝΤΑΞΗ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
(Ξενοδοχείο Hilton, αίθουσα «Σαντορίνη 4,5»)
«Κυρίες και κύριοι,
Όπως γνωρίζετε, το φθινόπωρο του 2009, θα διεξαχθεί στη Χώρα μας το 3ο Παγκόσμιο Φόρουμ για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη. Πρόκειται για ένα σημαντικό γεγονός, το οποίο θα της επιτρέψει ν’ αναδείξει τις θέσεις της πάνω στο κεντρικό πρόβλημα της σύνδεσης της μετανάστευσης με την ανάπτυξη, τόσο για τις χώρες προέλευσης όσο και για τις χώρες υποδοχής, με τη συμμετοχή πάνω από 150 κρατών-μελών του Ο.Η.Ε. Πιστεύουμε ότι, και στο πλαίσιο του 3ου Παγκόσμιου Φόρουμ, η Ελλάδα έχει την ευκαιρία να θέσει τις παραμέτρους που θεωρεί κομβικές σε ό,τι αφορά τη διαχείριση του μεταναστευτικού φαινομένου και οι οποίες θ’ αποτελέσουν τη βάση για μία μακροπρόθεσμη και ορθολογική παγκόσμια μεταναστευτική πολιτική. Για το λόγο αυτόν αναμένουμε μ’ ενδιαφέρον τις ιδέες και τις προτάσεις σας, ώστε να εμπλουτισθεί η σχετική θεματολογία, αλλά και την εν γένει βοήθεια και υποστήριξή σας, ώστε να πετύχουμε μία αξιοπρεπή οργάνωση και ένα παραγωγικό συνέδριο.
Ι. Θα ήθελα, στη συνέχεια, να πω δύο λόγια για το ποιος είναι ο σκοπός του Global Forum, καθώς και ποια, περίπου, θα είναι η οργανωτική του δομή:
Α. Έννοια και σκοποί του Global Forum for Migration and Development
To Global Forum for Migration and Development (G.F.M.D.) είναι ένα forum εθελοντικής, μη δεσμευτικής και άτυπης διακρατικής διαβούλευσης και διαλόγου, ανοικτού σ’ όλα τα κράτη μέλη του Ο.Η.Ε. Δημιουργήθηκε, με αφορμή σχετική πρόταση του Γενικού Γραμματέα Ηνωμένων Εθνών, στη Γενική Συνέλευση του Ο.Η.Ε. στη Νέα Υόρκη, τον Σεπτέμβριο του 2006. Σκοπός του Forum είναι η διαμόρφωση του κατάλληλου πλαισίου, με γνώμονα την παρουσίαση ιδεών και απόψεων, την ενίσχυση της συνεργασίας, την ανταλλαγή εμπειριών ως προς τις βέλτιστες πρακτικές, αλλά και την ανάδειξη όλων των διαστάσεων, δυνατοτήτων και προκλήσεων του φαινομένου της διεθνούς μετανάστευσης, ιδίως σε ό,τι αφορά τη σύνδεσή της με την ανάπτυξη. Στο πλαίσιο αυτό δημιουργείται κατάλληλο έδαφος για την ανάληψη πρωτοβουλιών, την ανάπτυξη της επικοινωνίας μεταξύ κυβερνητικών φορέων, την προώθηση συνεργασιών και, τελικά, τη συναγωγή πρακτικών και χρήσιμων συμπερασμάτων, προσανατολισμένων σε υιοθέτηση καινοτόμων δράσεων και αποτελεσματικών στρατηγικών διαχείρισης του μεταναστευτικού φαινομένου.
Οι συναντήσεις του Forum πραγματοποιούνται κάθε χρόνο, αφορούν δια- δραστικό διάλογο, συνδεόμενο και με την πρακτική εφαρμογή της πολιτικής των κρατών μελών, μεταξύ υψηλόβαθμων κυβερνητικών εκπροσώπων και διαμορφωτών πολιτικής. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της συνάντησης γίνεται μια συνολική αναφορά για τα αποτελέσματα του διαλόγου. Κατά τον χρόνο που μεσολαβεί μεταξύ των συναντήσεων του Forum εξελίσσεται διαδικασία διαβούλευσης, η οποία διασφαλίζει τον χαρακτήρα του Forum ως ελεύθερου και ανοικτού χώρου ανταλλαγής απόψεων μεταξύ κρατών, με τη συμμετοχή και Διεθνών Οργανισμών.
Με πρωτοβουλία του Βελγίου πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες η πρώτη συνάντηση του Forum, τον Ιούλιο του 2007. Η δεύτερη συνάντηση θα διεξαχθεί, από τις 27 ως τις 30 Οκτωβρίου 2008, στις Φιλιππίνες (Μανίλα). Η Ελλάδα, όπως προείπα, έχει αναλάβει την Προεδρία και τη διοργάνωση της τρίτης συνάντησης του Forum στην Αθήνα, το φθινόπωρο του 2009.
Β. Η οργανωτική δομή ιδίως του 3ου Global Forum for Migration and Development
Η χώρα που φιλοξενεί το Forum αναλαμβάνει την προεδρία, αλλά και την ευθύνη προπαρασκευής και διεξαγωγής κάθε συνάντησης. Για τον σκοπό αυτό υποστηρίζεται και από τη χώρα που πραγματοποίησε την αμέσως προηγούμενη συνάντηση, ενώ διακριτός ρόλος ευθύνης ανήκει και στη χώρα, η οποία πρόκειται να αναλάβει την επόμενη συνάντηση. Το τριμελές αυτό οργανωτικό σχήμα (Troika) υποστηρίζουν:
Η Διευθύνουσα Επιτροπή (Steering Group), η οποία αποτελείται από κυβερνητικούς εκπροσώπους των 30 κρατών που διατηρούν στενότερη σχέση με το Forum και προσφέρουν διαρκή πολιτική υποστήριξη και ουσιαστική συνδρομή κατά το σχεδιασμό του εγχειρήματος, με σκοπό τη συνδρομή της Προεδρεύουσας χώρας στη διοργάνωση της συνάντησης, την εξασφάλιση της συνέχειας της διαδικασίας, τη διαβούλευση, την ενημέρωση των λοιπών κρατών για κάθε εξέλιξη σχετική με το Forum, καθώς και για τα συμπεράσματα και αποτελέσματα της όλης προσπάθειας. Στις συναντήσεις προσκαλείται και ο Ειδικός Εκπρόσωπος του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε. για τη Μετανάστευση και την Ανάπτυξη.
Η Σύνοδος Φίλων του Forum (Friends of Forum): Η Σύνοδος είναι ανοικτή σε όλα τα κράτη μέλη που συμμετέχουν μέσω των εθνικών σημείων επαφής (national focal points) και τους παρατηρητές του Ο.Η.Ε. Εξειδικευμένες δομές του Ο.Η.Ε. και άλλοι διεθνείς οργανισμοί μπορεί επίσης να προσκληθούν ως παρατηρητές. Υπό την Προεδρεία της χώρας που έχει αναλάβει τη διοργάνωση, η Σύνοδος Φίλων του Forum εξασφαλίζει την ενημέρωση όλων των κρατών μελών ως προς τις εξελίξεις, τη θεματολογία και τη δομή κάθε συνάντησης.
Task Force: Για τη διοργάνωση κάθε συνάντησης το Προεδρείο υποστηρίζεται από Εθνική Ομάδα, σε στενή συνεργασία με διεθνή ομάδα ειδικών και εμπειρογνωμόνων, με σκοπό τη διαχείριση και τη διαμόρφωση του υλικού και της θεματολογίας κάθε συνάντησης.
Η υποστηρικτική Δομή: Υπό εξέλιξη βρίσκεται ο σχετικός διάλογος για την ανάγκη διαμόρφωσης και τις αρμοδιότητες ενός «Υποστηρικτικού Πυρήνα του Forum», δηλαδή μίας δομής που αναφέρεται στην εκάστοτε Προεδρία, προσαρμόζεται με ευελιξία στις ανάγκες της, όπως προσδιορίζονται από το κράτος που διοργανώνει τη συνάντηση και διαχειρίζεται τα δεδομένα και τις πληροφορίες που αφορούν το Forum, ώστε ν’ αντιμετωπίζονται θέματα κοινά σε όλες τις συναντήσεις του Forum, να υπάρχει συνέχεια κατά τη μετάβαση από τη μία Προεδρία στη άλλη και, ταυτόχρονα, να διασφαλίζεται η κυβερνητική μορφή του Forum.
Βασικό χαρακτηριστικό του Forum είναι η διασύνδεση του κυβερνητικού διαλόγου με διάλογο (παράλληλο, κοινό ή προηγούμενο) εκπροσώπων της κοινωνίας των πολιτών, και ιδίως Μ.Κ.Ο., σχετικών με θέματα μετανάστευσης, μεταναστευτικών κοινοτήτων κ.λπ. Πρόκειται για την αποκαλούμενη «Civil Society Day». Ο διάλογος στο πλαίσιο της κοινωνίας των πολιτών (διοργανώνεται στην Ελλάδα από το δημοσίου χαρακτήρα Κοινωφελές Ίδρυμα «Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης») καταλήγει σε συμπεράσματα, επισημάνσεις και προτάσεις, οι οποίες μπορούν, στη συνέχεια, ν’ αξιοποιηθούν στον κυβερνητικό διάλογο. Εκπρόσωποι των κυβερνήσεων συμμετέχουν ως παρατηρητές τα δε αποτελέσματα του διαλόγου της κοινωνίας των πολιτών μεταφέρονται από το Προεδρείο και τίθενται υπόψη των συμμετεχόντων στον διακρατικό διάλογο.
ΙΙ. Παράλληλα, θα ήθελα να σας ενημερώσω – έχω ήδη ενημερώσει τις δύο αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής – αναφορικά με το «Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο».
Στις 25 Σεπτεμβρίου 2008 συμμετείχα στο Συμβούλιο των Υπουργών Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε., το οποίο πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες. Ένα κρίσιμο Συμβούλιο, του οποίου η ημερήσια διάταξη αφορούσε αποκλειστικά θέματα μεταναστευτικής πολιτικής. Και λέω κρίσιμο, γιατί στο Συμβούλιο αυτό κυρίως συζητήθηκε και οριστικοποιήθηκε – με ομόφωνη μάλιστα απόφαση των κρατών-μελών - το κείμενο του «Ευρωπαϊκού Συμφώνου για τη Μετανάστευση και το Άσυλο». Επισημαίνεται ότι θ’ ακολουθήσει, τον επόμενο μήνα, η Σύνοδος Κορυφής, η οποία θα κληθεί, ουσιαστικά, να το επικυρώσει, ώστε να τεθεί σε ισχύ ως τη λήξη της γαλλικής προεδρίας.
Α. Το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο» είναι μια πρωτοβουλία της Γαλλικής Προεδρίας, την οποία η Ελλάδα υποστήριξε και υποστηρίζει θερμά, διότι θεωρούμε ότι ανταποκρίνεται στην ακόλουθη αδήριτη ανάγκη: Οι διαστάσεις και τα ειδικότερα χαρακτηριστικά που έχει πλέον αποκτήσει το μεταναστευτικό φαινόμενο, τόσο σ’ ευρωπαϊκό επίπεδο, όσο και διεθνώς, καθιστούν αναγκαία τη χάραξη και εφαρμογή ολοκληρωμένης μεταναστευτικής πολιτικής και, ιδίως, την ενιαία αντιμετώπιση των θεμάτων που αφορούν τη μετανάστευση και το άσυλο στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε μια Ευρώπη χωρίς εσωτερικά σύνορα και με τη δεδομένη παγκόσμια πολιτική και οικονομική συγκυρία, κανένα κράτος - μέλος δεν μπορεί να διαχειρισθεί από μόνο του τον όγκο των μεταναστευτικών ροών που δέχεται.
Με αυτά τα δεδομένα, η Γαλλία ανέλαβε την πρωτοβουλία – μετατρέποντάς τη, πλέον, από γαλλική, σ’ ευρωπαϊκή πρωτοβουλία – για τη διαμόρφωση ενός πολιτικού κειμένου, το οποίο θα έθετε τις βάσεις και τις κατευθυντήριες αρχές για την ενιαία μεταναστευτική πολιτική της Ευρώπης. Η επεξεργασία του εξελίχθηκε με γοργούς ρυθμούς, και σήμερα έχουμε καταλήξει στο οριστικό κείμενο, το οποίο, όπως προανέφερα, θα επικυρωθεί στο πλαίσιο της προσεχούς Συνόδου Κορυφής.
Β. Η Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή, στήριξε, πολύπλευρα, τη γαλλική πρωτοβουλία, θεωρώντας τη αναγκαία για την ορθολογική και οργανωμένη αντιμετώπιση του φαινομένου της μετανάστευσης, συνολικά και ενιαία, σ’ ευρωπαϊκό επίπεδο. Άλλωστε, έχει πλέον γίνει κατανοητό ότι η μεταναστευτική πολιτική ενός κράτους-μέλους έχει συνέπειες και στο εσωτερικό των άλλων κρατών μελών. Όπως έχει διαμορφωθεί, ως τώρα, το κείμενο του σχεδίου Συμφώνου ανταποκρίνεται στις ελληνικές θέσεις και προτάσεις. Και πρέπει να επισημάνω ότι είμαστε ικανοποιημένοι που σχεδόν το σύνολο των προτάσεών μας έχει ενσωματωθεί. Το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο, με το οποίο η Ε.Ε. κάνει ένα ακόμη σημαντικό βήμα προς την ολοκλήρωσή της, περιλαμβάνει 5 βασικές δεσμεύσεις για τα κράτη μέλη:
1. Οργάνωση και ενθάρρυνση της νόμιμης μετανάστευσης, λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες και τις δυνατότητες της χώρας υποδοχής και ουσιαστική προώθηση της κοινωνικής ομαλής ένταξης των μεταναστών. Έχει μάλιστα προβλεφθεί, στο Κεφάλαιο ΙΙ α, ότι οι αποφάσεις νομιμοποίησης λαμβάνονται κατά περίπτωση, για ανθρωπιστικούς ή οικονομικούς λόγους, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία, ενώ γενικευμένες νομιμοποιήσεις δεν γίνονται.
2. Αντιμετώπιση του φαινομένου της παράνομης μετανάστευσης, με παράλληλη, όμως, διαμόρφωση ενός αποτελεσματικού συστήματος προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Γιατί καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης δεν σημαίνει αποτροπή των Ανθρώπων, πολύ περισσότερο εκείνων που έχουν ανάγκη από ένα καταφύγιο. Αυτό αποδεικνύει, άλλωστε, και η ενίσχυση της συνεργασίας με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε.
3. Θωράκιση των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., μέσω εντατικότερων και ουσιαστικότερων ελέγχων, ιδίως στο πλαίσιο του Frontex. Πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο ενδιαφέρει ιδιαίτερα τις μεσογειακές χώρες, όπως η Ελλάδα, δεδομένων των αυξημένων μεταναστευτικών πιέσεων που δέχονται λόγω της κατάστασης που επικρατεί στην Αφρική αλλά και τη Μέση Ανατολή. Τούτο σημαίνει ενίσχυση του Frontex, τόσο ως προς τον προϋπολογισμό όσο και ως προς την υλικοτεχνική του υποδομή. Αυτό, άλλωστε, θα διευκολύνει τη σταδιακή μετεξέλιξή του με πορεία ανάλογη εκείνης της Europol.
Στο σημείο αυτό περιλαμβάνεται στο Σύμφωνο το εξής σημαντικό: Γίνεται ρητή μνεία στο ότι πρέπει να διατεθούν όλα τα αναγκαία μέσα στον Frontex, προκειμένου να μπορέσει να εκπληρώσει την αποστολή του για έλεγχο των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε. και όχι απλώς των συνόρων των κρατών-μελών. Με τον τρόπο αυτόν θωρακίζονται ακόμη περισσότερο τα εξωτερικά σύνορα της Χώρας μας, στο μέτρο που γεννάται, βεβαίως για θέματα μετανάστευσης, δέσμευση προστασίας και ελέγχου τους, ως μέρους των ευρωπαϊκών συνόρων, και με ευρωπαϊκά πλέον μέσα. Έτσι, θέτουμε τις βάσεις για τη δημιουργία «Ευρωπαϊκού Δικτύου Περιπολιών» και «Ευρωπαϊκής Δύναμης Ακτοφυλακής», κατ’ εφαρμογή της σχετικής πρότασης του Πρωθυπουργού.
Αλλά και, περαιτέρω, όπως είναι γνωστό, έχουμε υποβάλει πρόταση, με γνώμονα την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας των ελέγχων των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., για τη δημιουργία, υπό τον συντονισμό του Frontex, περιφερειακών βραχιόνων/κέντρων σχετικά με τη διαχείριση των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων της Ε.Ε. Επανέφερα, έτσι, την πρόταση, ώστε ένα από αυτά, και συγκεκριμένα το Κέντρο για τα θαλάσσια σύνορα, να λειτουργήσει στον Πειραιά, όπου υπάρχει η αναγκαία υποδομή (οι σύγχρονες εγκαταστάσεις του Εθνικού Κέντρου Θαλασσίων Συνόρων).
4. Δημιουργία μιας «Ευρώπης Ασύλου», με την καθιέρωση ενιαίων διαδικασιών ασύλου και την παροχή συνδρομής σε όποιο κράτος μέλος την έχει ανάγκη. Επιμέρους παράμετροι της κοινής αυτής πολιτικής ασύλου, η οποία προσδιορίσθηκε, σε μεγάλο βαθμό, κατά την Υπουργική Διάσκεψη είναι οι ακόλουθες:
Διαμόρφωση και εφαρμογή, ως το 2010, και το αργότερο ως το 2012, ενιαίας διαδικασίας ασύλου, η οποία θα προβλέπει την παροχή κοινών εγγυήσεων και ομοιόμορφων καθεστώτων για τους πρόσφυγες και τους δικαιούχους επικουρικής προστασίας.
Συγκρότηση, το 2009, Ευρωπαϊκού Γραφείου Στήριξης με αντικείμενο τη διευκόλυνση της ανταλλαγής ανάμεσα στα κράτη-μέλη πληροφοριών, καλών πρακτικών και εμπειριών σε θέματα ασύλου, αλλά και την ενίσχυση της συνεργασίας σε ό,τι αφορά την εξέταση των αιτήσεων ασύλου. Προτείναμε, μάλιστα, την εγκατάσταση και λειτουργία αυτού του Γραφείου στη Χώρα μας, η οποία, λόγω των εκτεταμένων εξωτερικών συνόρων της και της γεωγραφικής της θέσης, δέχεται πολύ μεγάλο αριθμό αιτήσεων ασύλου.
Ενδυνάμωση της συνεργασίας με την Ύπατη Αρμοστεία του Ο.Η.Ε. για τους Πρόσφυγες, με γνώμονα τη διασφάλιση υψηλότερου επιπέδου προστασίας ως προς τους αιτούντες άσυλο, ιδίως μέσω της διεύρυνσης της μετεγκατάστασης, σε οικειοθελή βάση, προσώπων στο έδαφος της Ε.Ε., στο πλαίσιο εφαρμογής περιφερειακών προγραμμάτων προστασίας, αλλά και της ενίσχυσης της συνεργασίας με τρίτες χώρες με σκοπό την ενίσχυση των προγραμμάτων προστασίας τους.
Καθιέρωση διαδικασιών, σε περίπτωση κρίσης σε κράτος - μέλος που αντιμετωπίζει μαζικό κύμα αιτούντων άσυλο, ώστε να τίθενται στη διάθεσή του υπάλληλοι των άλλων κρατών - μελών και να του παρέχεται αποτελεσματική αλληλεγγύη, ιδίως μέσω της αξιοποίησης κοινοτικών προγραμμάτων. Επισημαίνεται η διατύπωση της παραγράφου (γ) του Κεφαλαίου IV (Άσυλο), της οποίας το ρυθμιστικό πεδίο διευρύνθηκε, ύστερα από πρόταση της Ελλάδας, με ειδική αναφορά στην επίδειξη αλληλεγγύης προς τα κράτη-μέλη, τα οποία, ιδίως λόγω της γεωγραφικής τους θέσης, δέχονται δυσανάλογες πιέσεις στο εθνικό τους σύστημα ασύλου.
Παροχή στα κράτη μέλη ειδικής εκπαίδευσης, για τα άτομα που είναι επιφορτισμένα με τη διενέργεια ελέγχων στα εξωτερικά σύνορα, σχετικής με την προστασία των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
5. Ουσιαστική υποστήριξη της ανάπτυξης των χωρών καταγωγής και διέλευσης μεταναστών και σφυρηλάτηση της συνεργασίας μαζί τους, με στόχο τον περιορισμό της εγκατάλειψης της χώρας καταγωγής, στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης και πολυδιάστατης μεταναστευτικής πολιτικής. Έμφαση δίδεται σε σχέδια αλληλέγγυας ανάπτυξης, τα οποία θα βελτιώσουν τις συνθήκες διαβίωσης των πληθυσμών, κυρίως σε ό,τι αφορά τη διατροφή τους, αλλά και τους τομείς της υγείας, της παιδείας, της επαγγελματικής κατάρτισης και της απασχόλησης.
Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στην ειδική μέριμνα που λαμβάνεται στο Σύμφωνο για την προστασία των μεταναστών από τον κίνδυνο της εκμετάλλευσης από τα κάθε είδους εγκληματικά δίκτυα, από τους εργοδότες και, ιδίως, από την εμπορεία ανθρώπων, όπως επίσης και στην πρόνοια για την οικογενειακή μετανάστευση και για την υποχρεωτική σχολική φοίτηση των παιδιών των μεταναστών. Μετά τη θέση σε ισχύ του Συμφώνου, είναι αυτονόητο ότι θα επακολουθήσουν και θα απαιτηθούν εξειδικεύσεις του, ιδίως μέσω Οδηγιών.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η ενιαία Ευρώπη πρέπει να βρεθεί, για μια ακόμη φορά, στην πρωτοπορία και να δώσει το παράδειγμα και στον υπόλοιπο κόσμο, εγκαινιάζοντας μια σχέση ουσιαστικής υποστήριξης των χωρών προέλευσης των μεταναστών, όπως επιτάσσει το επίπεδο της Δημοκρατίας και του πολιτισμού της, αλλά και οι παραδοσιακές αρχές και αξίες της και, ιδίως, ο σεβασμός των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Γιατί μόνον έτσι επικεντρωνόμαστε στη ρίζα του μεταναστευτικού φαινομένου και προσεγγίζουμε την αποτελεσματική διαχείρισή του.
Αυτό, φυσικά, προϋποθέτει την έμπρακτη έκφραση της αλληλεγγύης, συνοχής και αλληλοκατανόησης μεταξύ των κρατών-μελών, με σκοπό την κατανομή των βαρών και τον συντονισμό των πολιτικών, κατεύθυνση στην οποία σημειώνεται συνεχής πρόοδος τα τελευταία χρόνια, σε σχέση το παρελθόν. Και αυτό διότι, πλέον, η ευρωπαϊκή παρουσία και η επιρροή της Χώρας μας είναι πιο ισχυρή. Έτσι και σύγχρονη μεταναστευτική πολιτική αποκτήσαμε, τη στιγμή που στο παρελθόν δεν υπήρχε τίποτα οργανωμένο και αυτή την πολιτική μας μπορούμε να την υποστηρίξουμε, να την προβάλουμε και – γιατί όχι – να την καταστήσουμε μέρος της ευρωπαϊκής μεταναστευτικής πολιτικής.
Η παγκόσμια συγκυρία και τα μείζονα προβλήματα (πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά κλπ.) δεν μας αφήνουν άλλα περιθώρια καθυστέρησης. Η Ευρώπη – και μαζί της και η Ελλάδα - πρέπει να πορευθεί με ενιαία, ολοκληρωμένη και δημοκρατική μεταναστευτική πολιτική, καλύπτοντας έτσι και το έλλειμμα μεταναστευτικής πολιτικής που έχουν άλλοι αρμόδιοι οργανισμοί. Και το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο παρέχει τα εχέγγυα για μια τέτοια δυναμική συμπόρευση. Είναι ένα κείμενο με το οποίο – αντίθετα με τους φόβους που εντελώς αδικαιολόγητα εξέφρασαν κάποιοι ότι δημιουργεί μια Ευρώπη «φρούριο» - η Ε.Ε. δηλώνει ότι αναπτύσσει μία ισορροπημένα ανοιχτή, προοδευτική και όχι αμυντική στάση απέναντι στο μεταναστευτικό φαινόμενο. Ένα κράμα ρεαλισμού και πολιτισμού, με εγγυήσεις προστασίας των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Όπως όμως τόνισα και κατά την τοποθέτησή μου στο Συμβούλιο Υπουργών, ήδη από την επόμενη μέρα της Συνόδου Κορυφής, θα πρέπει να δούμε ποιες είναι οι προτεραιότητες εφαρμογής του».
