Στο προσκήνιο επανέρχεται ο μεγαλοϊδεατισμός των Αλβανών αλλά και ο κίνδυνος διάσπασης της ΠΓΔΜ λόγω της πολυπληθούς αλβανικής μειονότητας στη γειτονική χώρα. Με αφορμή τις διαπραγματεύσεις για την ονομασία, ο επικεφαλής του πολιτικού σχηματισμού ΑΝDI Nevzat Haliti, που σχηματίστηκε μετά τη Συμφωνία της Αχρίδας για την προστασία των Αλβανών μειονοτικών, ζητά με πρότασή του τη μετονομασία της ΠΓΔΜ σε "Mακεδονία-Ιλλυρίδα" ώστε με αυτήν να αντικατοπτρίζεται η πραγματικότητα. Επιπλέον, ζητά την αναγνώριση της αλβανικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας. Έγγραφο του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών προβλέπει διάλυση των Σκοπίων!
Σύμφωνα με έγγραφο (13/06/2008) της Α3 Διεύθυνσης Χωρών ΝΑ Ευρώπης του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών που διενεμήθη προς ενημέρωση των Ελλήνων βουλευτών στην πρόσφατη Σύνοδο της Ολομέλειας της Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης και φέρνει στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα "Ποντίκι", αποκαλύπτεται ότι "η ΠΓΔΜ εισέρχεται σε λεπτή φάση επηρεαζόμενη από τον συνδυασμό της εύθραυστης εσωτερικής της σταθερότητας και από τα όσα συμβαίνουν στο γειτονικό της περίγυρο". O συντάκτης αναφέρει ότι "με το ποσοστό των Αλβανών να αυξάνεται σταθερά δημογραφικά έναντι της κυρίαρχης σλαβομακεδονικής εθνότητας (ανέρχεται σε 25,17% του πληθυσμού για το 2002 έναντι 22,4% το 1994) και με ευνοϊκά εξελισσόμενη τη συγκυρία για τον αλβανικό παράγοντα στην περιοχή, εύκολα συνάγεται ότι το πολιτικό μέλλον της χώρας -αλλά και της ευρύτερης περιοχής- προσλαμβάνει ειδικό ενδιαφέρον". Με άλλα λόγια, η κρατική υπόσταση της ΠΓΔΜ εξαρτάται από τις διαθέσεις των Αλβανών και από ενδεχόμενες μελλοντικές αλλαγές των συνόρων στη περιοχή.Παρά την τυπική ολοκλήρωση της εφαρμογής της Συμφωνίας της Οχρίδας "η αλβανική πλευρά εξακολουθεί να πιέζει για περαιτέρω εθνοτική εξισορρόπηση με βασικά αιτήματα:
(α) Την καθιέρωση της αλβανικής ως δεύτερης επίσημης γλώσσας, ενώ η συμφωνία της Οχρίδας προβλέπει αυτό το δικαίωμα μόνο στις περιοχές όπου η αλβανική ομιλείται από περισσότερο του 20% του πληθυσμού
(β) Την κατοχύρωση του δικαιώματος να αναρτώνται αλβανικές σημαίες σε δημόσια και δημοτικά κτίρια αλλά και την αύξηση της συμμετοχής των αλβανών στη δημόσια διοίκηση
(γ) Την άμεση αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Κοσσόβου".
Στo έγγραφο αναφέρεται ότι η πρόσφατη κυβερνητική κρίση που οδήγησε στην κήρυξη πρόωρων εκλογών "επανέφερε στην επικαιρότητα την εγγενή εύθραυστη συνοχή και σταθερότητα της ΠΓΔΜ, όπου η σχέση σλάβων και αλβανών παραμένει προβληματική και ο πολιτικός διάλογος διεξάγεται υπό τη μεσολάβηση του διεθνούς παράγοντα".
Επίσης υπογραμμίζεται ότι η ΠΓΔΜ δεν διατηρεί σχέσεις καλής γειτονίας με καμία από τις όμορες χώρες. Στις σχέσεις Σκοπίων-Πρίστινας "υπάρχει μεγάλη υφέρπουσα κρίση (ελεγχόμενη χάριν του διεθνούς παράγοντα), λόγω της παρατεταμένης εκκρεμότητας οριοθέτησης του κοινού συνόρου" ενώ τονίζεται ιδιαίτερα ότι στην παραμεθόριο "αλβανόφωνα χωριά ζητούν δημοψήφισμα για ένωση με το Κόσσοβο".
Τέλος, για την ιστορική αντιπαλότητα ΠΓΔΜ-Βουλγαρίας αναφέρεται ότι η Σόφια "έχει πολλαπλασιάσει εσχάτως τις αναφορές της για την ανάγκη σεβασμού των σχέσεων καλής γειτονίας από την πλευρά της ΠΓΔΜ, λόγω της αναμόχλευσης μειονοτικών δικαιωμάτων ΄Μακεδόνων του Πιρίν΄ενώ στο εσωτερικό της χώρας αναβιώνει φιλοβουλγαρικό ρεύμα και ζωηρό ενδιαφέρον απόκτησης βουλγαρικής ιθαγένειας".
