Ο Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Αιγαίου και Νησιωτικού Πολιτικής κ.Αναστάσης Παπαληγούρας πραγματοποίησε χθες στο Γαλαξίδι τα αποκαλυπτήρια του Διεθνούς Μνημείου της Γυναίκας του Ναυτικού. Η τελετή έγινε στο πλαίσιο του εορτασμού της Παγκόσμιας Ναυτικής Ημέρας που εορτάστηκε φέτος στη χώρα μας από 19 – 20 Σεπτεμβρίου παράλληλα με τον εορτασμό της συμπλήρωσης 60 χρόνων από την ίδρυση του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ).
Στα αποκαλυπτήρια παρευρέθησαν μεταξύ άλλων, Υπουργοί ξένων κρατών, ο ΥΦΕΝΑΝΠ κ. Πάνος Καμμένος, οι Γενικοί Γραμματείς του ΥΕΝΑΝΠ κ. Ιωάννης Τζωάννος, Γεώργιος Βλάχος, Χρήστος Κουρούσης, ο Γενικός Γραμματέας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (ΙΜΟ) κ. Ευθύμιος Μητρόπουλος, ο Αρχηγός του Λιμενικού Σώματος Αντιναύαρχος Λ.Σ. Θεόδωρος Ρεντζεπέρης, ο Α΄ Υπαρχηγός Αντιναύαρχος Αθανάσιος Μπούσιος, ο Β΄Υπαρχηγός Υποναύαρχος Γεώργιος Γιαννημάρας, βουλευτές, ο Νομάρχης Φωκίδας κ. Νίκος Φουσέκης, ο Δήμαρχος Γαλαξιδίου κ. Δρόσος Αγγουράς, εκπρόσωποι της ναυτιλιακής κοινότητας, τοπικοί παράγοντες, εκπρόσωποι φορέων και πλήθος κόσμου.
Επίσης παρευρέθηκε και τιμήθηκε η κα Inger Tomelthy Teisrud, κόρη, σύζυγος, μητέρα και γιαγιά ναυτικού από τη Νορβηγία.
Το μνημείο φιλοτέχνησε ο γλύπτης κ. Κώστας Ανανίδας.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του κ. Αναστάση Παπαληγούρα.
«Σεβασμιώτατε,
Κύριε Γενικέ Γραμματέα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού,
Κυρίες Υπουργοί, αγαπητοί συνάδελφοι,
Κυρίες και κύριοι,
Είναι γνωστό ότι πρώτο μέλημα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, παράλληλα με την αναβάθμιση της ασφάλειας και της προστασίας της ανθρώπινης ζωής και του θαλάσσιου περιβάλλοντος, είναι η διασφάλιση καλύτερων συνθηκών εργασίας για τους ναυτικούς. Και τούτο, σε αναγνώριση του κρίσιμου ρόλου τους στην ανάπτυξη της ναυτιλίας.
Αυτόν τον ρόλο αναγνωρίζει και σέβεται ειδικά η Ελλάς,
ως κατεξοχήν ναυτική χώρα. Ξέρει καλά ότι ο ανθρώπινος παράγοντας είναι η ραχοκοκαλιά της ναυτιλίας της. Είναι ο λόγος που έκανε τη ναυτιλία τον δυναμικότερο τομέα της εθνικής οικονομίας της.
Κυρίες και Κύριοι,
Συνήθως, πίσω από κάθε ναυτικό υπάρχει μια οικογένεια. Μια οικογένεια που τον αγαπά, τον αποζητάει, τον έχει ανάγκη, τον ονειρεύεται, τον περιμένει.
Στυλοβάτης αυτής της οικογένειας στη στεριά είναι μόνη η γυναίκα του.
Οι γυναίκες των ναυτικών αποτελούν μία ιδιαίτερη κατηγορία. Τα κοινωνικά στερεότυπα γι’ αυτές διαφοροποιούνται. Ο ρόλος τους στην οικογένεια είναι σύνθετος και πολλαπλός και απαιτεί ειδικές ιδιότητες και ποιότητες.
Γιατί έχοντας το κύριο βάρος της ανατροφής των παιδιών, της παρακολούθησης της εκπαίδευσής τους, της συναισθήματικής τους κάλυψης, η γυναίκα του ναυτικού είναι μάνα και πατέρας μαζί.
Μάλιστα, το φορτίο τής μονογονεϊκής οικογένειας είναι ακόμη πιο βαρύ, στην περίπτωση που η γυναίκα του ναυτικού εργάζεται..
Κάνει όμως κουράγιο όταν η μοναξιά φαντάζει αβάσταχτη γιατί της λείπει ο σύντροφός της, ο άντρας της.
Κι όλα αυτά, μέσα σε μια αδιάλειπτη προσπάθεια
να κρατήσει ζωντανή κι αλώβητη, την εικόνα του απόντος πατέρα και συζύγου.
Είναι αλήθεια ότι η σημερινή τεχνολογική πρόοδος και ειδικότερα οι τηλεπικοινωνίες επιτρέπουν την συχνή πια επικοινωνία του ναυτικού με την οικογένειά του. Όμως, κανενός είδους τεχνολογία ―ακόμη και η πιο σύγχρονη― δεν μπορεί και δεν θα μπορέσει ποτέ να υποκαταστήσει το βασικότερο διαδραστικό στοιχείο: την άμεση ανθρώπινη επαφή.
--------- . -----------
Είναι όλες αυτές οι δοκιμασίες που υφίσταται η γυναίκα του ναυτικού οι οποίες δημιουργούν την τεράστια ηθική οφειλή όχι μόνον της ναυτιλιακής κοινότητας, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας προς την αφανή ηρωίδα.
Λέγεται ότι ο δυναμισμός της ναυτιλίας και το γεγονός ότι αποτελεί κρίσιμο και αποφασιστικό πυλώνα της παγκόσμιας – ή και παγκοσμιοποιημένης – οικονομίας, ωφείλεται πρωτευόντως στον ανθρώπινο παράγοντα. Σωστά! Αλλά, λαθεμένα, αυτός εικονογραφείται αποκλειστικά στο πρόσωπο του ναυτικού που παλεύει στις θάλασσες.
Οφείλεται εξίσου στις γυναίκες των ναυτικών που διαφεντεύουν τα σπίτια τους για να μπορούν εκείνοι να αφοσιώνονται απερίσπαστοι στο έργο τους.
Αν διαφεντεύουν με επιτυχία τα σπίτια και τις οικογένειες οι γυναίκες των ναυτικών, τότε διαφεντεύουν με επιτυχία τα καράβια τους οι ναυτικοί.
Είναι γι’ αυτό εξαιρετικά ευαίσθητη και επιτυχής η γεμάτη συμβολισμούς κίνηση του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού να αφιερώσει το μνημείο αυτό, στη γυναίκα του ναυτικού.
Ένα μνημείο που εμπνέεται από τον καθημερινό αγώνα για την επιβίωση και απεικονίζει, ως στιγμή κορύφωσης της συναισθηματικής φόρτισης, τη στιγμή του αποχαιρετισμού. Αφιερωμένο στις πολυάριθμες ανώνυμες γυναίκες που ζουν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: τον πόνο από την έλλειψη του απόντος συντρόφου.
Συγχαίρουμε, λοιπόν, τον Γενικό Γραμματέα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού κ. Ευθ. Μητρόπουλο, ο οποίος αφιέρωσε απεριόριστο χρόνο και ταξίδεψε πολλές φορές ως εδώ για να επιβλέψει προσωπικά την κατασκευή του μνημείου.
Συγχαίρουμε τον εικαστικό καλλιτέχνη για την εμπνευσμένη δημιουργία του. Και απηχώντας όλους, κυρίως ευχαριστούμε τις γυναίκες των ναυτικών όπου γης και τις διαβεβαιώνουμε ότι ποτέ δεν λησμονούμε την πολύτιμη, αλλά όχι επαρκώς αναγνωρισμένη συνεισφορά τους στην ευημερία της ναυτιλίας.
------- . --------
Εύχομαι κυρίες και κύριοι να έχετε ένα ευχάριστο βράδυ στο όμορφο Γαλαξίδι.
Σας ευχαριστώ»
Ο ΥΦΕΝΑΝΠ κ. Πάνος Καμμένος στην ομιλία του μεταξύ άλλων είπε τα εξής:
«Κύριε Μητρόπουλε, Γενικέ Γραμματέα του Διεθνούς Οργανισμού Ναυτιλίας, αγαπητοί συνάδελφοι Υπουργοί Τουρκίας, Γερμανίας, Ιρλανδίας, Πολωνίας, κύριε αρχηγέ του Λιμενικού Σώματος, κύριοι Γενικοί Γραμματείς, άρχοντες της Ελληνικής Ναυτιλίας, Εφοπλιστές, Πρόεδροι Διεθνών Οργανισμών, κύριε πρόεδρε της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας, πλοίαρχοι εν ενεργεία και εν αποστρατεία, καπεταναίοι ναυτικοί, ναυτικοί του Γαλαξιδίου, Γαλαξιδιώτες, Γαλαξιδιώτισσες, εξοχότατοι καλεσμένοι, καλώς ήλθατε σε αυτή τη ναυτική πολιτεία. Μία πολιτεία των καπετάνιων και των ναυτικών, των ανθρώπων της θάλασσας αλλά και των οικογενειών τους. Αποτελεί ύψιστη τιμή για μας, αυτό το παγκόσμιο μνημείο, της γυναικάς του ναυτικού να γίνεται εδώ στο Γαλαξίδι και σας το λέω σαν Έλληνας αλλά και σαν Γαλαξιδιώτης. Αυτό οφείλεται στις μεγάλες προσπάθειες του συμπατριώτη μας του Θύμιου Μητρόπουλου, του Γενικού Γραμματέα του μεγαλύτερου Ναυτιλιακού Οργανισμού του κόσμου.
Σε αυτό το σημείο που στήνεται το άγαλμα αυτό είναι το Κεντρί. Εδώ γινόντουσαν τα Αγνάντια. Τα Αγνάντια ήταν ένα έθιμο και μία παράδοση των Γαλαξιδιωτών, όπου οικογένειες ναυτικών έρχονταν όταν μπάρκαρε το βαπόρι και παρέμεναν μέχρι να σβήσει ο ήχος του. Στη συνέχεια πήγαιναν στα σπίτια τους και έδιναν το δικό τους αγώνα σ΄αυτόν εδώ τον τόπο, σ΄αυτή την πολιτεία, μέχρι να γυρίσουν οι δικοί τους άνθρωποι. Κάποιες γυναίκες όταν επέστρεφαν τα βαπόρια έτρεχαν και αγκάλιαζαν τους άνδρες τους αλλά κάποιες άλλες μάθαιναν ότι από εδώ και πέρα θα αγωνίζονταν να αναθρέψουν τα παιδιά τους μόνες τους. Γι’ αυτό πολύ σωστά ο ποιητής έγραψε:
«Θάλασσα μην αγαπάς της κοπελιάς τον άνδρα, γιατί είναι η κοπελιά μικρή και δεν της παν τα μαύρα».
Σήμερα εδώ βρισκόμαστε για να τιμήσουμε όχι μόνο τις γυναίκες των ναυτικών αλλά και όλους τους ναυτικούς, Έλληνες και ξένους, που βρίσκονται στα πελάγη του κόσμου. Τιμούμε ακόμη και τους ανθρώπους της θάλασσας που ύψωσαν και εξακολουθούν να υψώνουν την ελληνική σημαία. Προσπαθούμε να κάνουμε το καλύτερο για όλους αυτούς αλλά και τις οικογένειές τους. Είναι τιμή μας που σήμερα αποκαλύπτεται εδώ στο Γαλαξίδι αυτό το μνημείο.
Σας ευχαριστώ»
