Καθώς περνούν οι ώρες προς την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής αυτής της Παρασκευής όλοι περιμένουν εναγωνίως «τι θα κάνει» και «τι θα πει» ο Καραμανλής.
Πολλοί κυβερνητικοί υποστηρίζουν ότι ο πρωθυπουργός θα προχωρήσει σε συγκεκριμένη κίνηση, πριν από τη συνεδρίαση. Στο μεταξύ σε ένα ακόμα δείγμα της τέχνης του κυβερνάν εκ του μακρόθεν (ή του διαίρει και βασίλευε) τα καυτά εσωκομματικά και πολιτικά θέματα δεν συζητούνται από τον πρωθυπουργό με τους υπουργούς του, αλλά μεταξύ των υπουργών - που όταν καταλήξουν κάπου στα παζάρια θα αναφέρουν στον αρχηγό (συναντήσεις Σουφλιά - Λιάπη και Μεϊμαράκη -Ρουσόπουλου).
Αυτό δηλαδή που απασχολεί τον κ. Καραμανλή είναι πως θα μαζέψει το μαγαζί. Πως να σταματήσει τους αντάρτες να φωνάζουν, να ξαναβρεί τις ισορροπίες, αν θα κάνει τη Ντόρα διάδοχο, με ποιους νταβατζήδες θα πάει και ποιους θ΄ αφήσει και αν μπορεί ο Ρουσόπουλος να τους χειριστεί αυτούς, ή πρέπει να βρει κάποιον άλλο.
Μέσα λοιπόν στο πλαίσιο αυτό όλα είναι πιθανά. Ακόμα και να παραμείνει ο Ρουσόπουλος στη θέση του …αναβαθμισμένος μάλιστα, αν πείσει τον Καραμανλή ότι δεν υπάρχει άλλος καταλληλότερος για τα μήντια. Και φυσικά θα πάρουν κάτι και οι άλλοι και κάποια στιγμή θα γίνει και ο ανασχηματισμός. Και δεν αποκλείω να δούμε και έναν Καραμανλή …τσαμπουκά την Παρασκευή (σημειώστε το).
Με άλλα λόγια ο κ. Καραμανλής σκέφτεται ακόμα και ενεργεί με «όρους συστήματος». Λογαριάζει όμως χωρίς τον ξενοδόχο, επειδή η κρίση δεν είναι μόνο «συστημική». Δεν αφορά δηλαδή μόνο τις σχέσεις του Μαξίμου με την διαπλοκή, αλλά κυρίως τις σχέσεις του λαού με τον Καραμανλή την κυβέρνησή του και το κόμμα του. Πρόκειται για μια βαθιά οικονομική, ηθική και πολιτική κρίση.
Για να την αντιμετωπίσει όμως, ο κ. Καραμανλής πρέπει να αλλάξει πολιτική κι αυτό είναι αδιανόητο για ένας πολιτικό που μόνο επικοινωνιακά έχει μάθε να δρα.
Τα υπόλοιπα στα δελτία ειδήσεων
πηγή By Factorx
