Η φωτογραφία μπορεί να αποπνέει τάξη και επιχειρησιακή αρτιότητα, αλλά οι άνθρωποι που απεικονίζονται, ζουν την ασυνέπεια της Πολιτείας.
Με χαμόγελα, στολές και «επιθεωρήσεις» μπροστά από τις κάμερες, ο Υπουργός Υγείας επισκέφθηκε τη Σάμο, συνοδευόμενος από υψηλόβαθμα στελέχη και πρόθυμους τηλεοπτικούς φακούς. Στο φόντο, όμως, κρύβεται η σκληρή αλήθεια: ένα Λιμενικό Σώμα που παλεύει καθημερινά στα σύνορα με ελλείψεις, χωρίς ουσιαστικά κίνητρα, χωρίς στήριξη, χωρίς μέλλον.
Την ίδια ώρα, ο γνωστός κυβερνητικός δημοσιογράφος της ΕΡΤ, με το ύφος του επαγγελματία υμνωδού, βλέπει μόνο αυτά που δεν θα στεναχωρήσουν τους χορηγούς του.
Φωτογραφίζει, μοντάρει και μεταδίδει μια πραγματικότητα κομμένη και ραμμένη στα μέτρα της εξουσίας. Οι λιμενικοί, όμως, δεν είναι διακόσμηση στις τηλεοπτικές του βόλτες – είναι άνθρωποι που δουλεύουν σε ακραίες συνθήκες, με αξιοπρέπεια και εγκατάλειψη.
Ενώ ο κ. Κικίλιας περιδιάβαινε τα σοκάκια της Σάμου χαμογελαστός, πλαισιωμένος από κάμερες και «στρατευμένους» δημοσιογράφους της κρατικής ΕΡΤ, παριστάνοντας τον σωτήρα της νησιωτικής Ελλάδας, οι άνδρες και οι γυναίκες του Λιμενικού Σώματος εξακολουθούσαν να δίνουν καθημερινά τη μάχη στα σύνορα της πατρίδας χωρίς μέσα, χωρίς επαρκείς αμοιβές, χωρίς ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
Η παρουσία του Υπουργού δεν έφερε καμία ουσιαστική απάντηση στα διαχρονικά και καυτά αιτήματα της Ε.Π.Λ.Σ. Χίου – Σάμου. Αντί για δεσμεύσεις, είδαμε για άλλη μια φορά τα συνήθη επικοινωνιακά σόου: κάμερες, χειραψίες και παχιές κουβέντες. Ο εμπαιγμός, όμως, έχει όρια.
Η ανοχή δεν είναι αρετή όταν μεταφράζεται σε παραίτηση. Η πολιτεία επιμένει να αδιαφορεί εγκληματικά για την καθημερινότητα των ανθρώπων που σηκώνουν στις πλάτες τους τα εξωτερικά σύνορα της Ευρώπης.
Τι ζήτησαν τα στελέχη της Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ.; Τίποτα παράλογο. Ζήτησαν:
Να πάψει ο εμπαιγμός των «πλεύσιμων» ωρών – να σταματήσει το κυνήγι μιλίων για να δικαιολογηθούν ελάχιστες αποζημιώσεις, με τον στόλο να καταπονείται και το προσωπικό να εξουθενώνεται.
Ένα ειδικό μεταναστευτικό επίδομα για αυτούς που αντιμετωπίζουν καθημερινά τις επιπτώσεις μιας Ευρωπαϊκής πολιτικής που φορτώνει όλο το βάρος στην πλάτη της Χίου, της Σάμου και των άλλων παραμεθόριων νησιών.
Στέγη. Το αυτονόητο. Σε νησιά όπου οι τιμές των ενοικίων έχουν ξεφύγει, και η πρόσβαση σε κατοικία είναι πολυτέλεια.
Αναγνώριση της ευθύνης των κυβερνητών, των λιμεναρχών, των προϊσταμένων. Επιδόματα που κόπηκαν, υποτιμώντας ρόλους νευραλγικούς για την εθνική ασφάλεια.
Και τέλος, συνταξιοδοτικά κίνητρα για όσους λιώνουν σιδερικά στα πλωτά επί μια δεκαετία. Γιατί η προσφορά δεν μπορεί να μετριέται μόνο με νούμερα – αλλά με φθαρμένες μέσες, με οικογένειες που μένουν πίσω, με νύχτες στο πέλαγος και μέρες στην αβεβαιότητα.
Αντί απαντήσεων, σιωπή. Αντί μεταρρυθμίσεων, φωτογραφίες και φιλικά ρεπορτάζ. Η Νέα Δημοκρατία έχει αναγάγει την επικοινωνία σε υποκατάστατο της πολιτικής. Όμως οι άνδρες και οι γυναίκες του Λιμενικού Σώματος δεν τρέφονται με υποσχέσεις. Δεν στεγάζονται με δελτία τύπου. Δεν ξεκουράζονται με χαμόγελα στα δελτία των 8.
Ο κ. Υπουργός, αν θέλει πραγματικά να βοηθήσει, ας αφήσει κατά μέρος τις κάμερες και ας ανοίξει τα αυτιά του στα αιτήματα των ανθρώπων που κρατούν ψηλά τη σημαία σε συνθήκες που άλλοι δεν θα άντεχαν ούτε μια μέρα.
Η Π.Ο.Ε.Π.Λ.Σ. Χίου – Σάμου έχει καταθέσει τεκμηριωμένες προτάσεις. Αυτό που λείπει δεν είναι τα επιχειρήματα – είναι η πολιτική βούληση.
Η «ασφάλεια» δεν χτίζεται με φωτογραφίες, αλλά με σεβασμό στους ανθρώπους που την υπηρετούν. Και αυτό, δυστυχώς, ακόμη δεν το έχουμε δει.
Τα προβλήματα δεν κρύβονται πίσω από φωτογραφίες. Αντιθέτως, βγάζουν μάτι.
Η Σάμος, η Χίος, το Αγαθονήσι, οι Οινούσσες δεν χρειάζονται επισκέψεις βιτρίνας. Χρειάζονται πολιτική βούληση. Χρειάζονται πράξεις.
Ως εδώ με τον εμπαιγμό.
.jpeg)
