23 Ιουνίου 2025

Έρχονται αυξήσεις στις τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων Ρητορική κατά της αισχροκέρδειας, χωρίς φρένο στις τιμές

 


Η αύξηση στις τιμές των ναυτιλιακών καυσίμων ενδέχεται να οδηγήσει σε αυξήσεις στις τιμές των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων, όπως παραδέχθηκε εμμέσως ο υπουργός Ναυτιλίας, Βασίλης Κικίλιας.

Το πλαίσιο της δήλωσης του Υπουργού φανερώνει μια διαρκή προσπάθεια εξισορρόπησης μεταξύ "ελεύθερης αγοράς" και "κρατικής παρέμβασης". Όμως, πού τελειώνει η αγορά και πού αρχίζει η κοινωνική ευθύνη;


Ο Υπουργός δηλώνει ότι «δεν θα ανεχθούμε αισχροκέρδεια», υπονοώντας ότι η αγορά έχει παρεκτραπεί. Παράλληλα, τονίζει ότι «δεν επιβάλλεται πλαφόν», για να μην πληγεί η ελεύθερη οικονομία. Αυτό δημιουργεί ένα θεμελιώδες ερώτημα: πώς μπορεί το κράτος να ελέγχει χωρίς να παρεμβαίνει;


Αυξήσεις χωρίς μείωση:
Παρότι αναγνωρίζεται πως όταν τα ναυτιλιακά καύσιμα έπεσαν, δεν μειώθηκαν τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, δεν υπάρχει κάποια πρόβλεψη για υποχρεωτική αναπροσαρμογή. Η ελεύθερη αγορά κράτησε τα κέρδη της, αλλά τώρα καλείται το κράτος να παρέμβει για να αποτρέψει νέες αυξήσεις.

Ο καταναλωτής πληρώνει πάντα:
Η δήλωση ότι η αύξηση στα κόμιστρα φορτηγών «δεν μπορεί να μετακυλιστεί» στον τελικό καταναλωτή είναι περισσότερο επιθυμία παρά ρεαλιστική εκτίμηση. Η αγορά δεν λειτουργεί με κανόνες ηθικής, αλλά με κίνητρα κέρδους.

Η προειδοποίηση ως πολιτική:
Η επίκληση της Επιτροπής Ανταγωνισμού και των ελέγχων του Υπουργείου Εμπορίου δεν υποκαθιστά την απουσία δομικών ρυθμίσεων. Η απειλή προστίμων δεν αποτελεί πολιτική πρόληψης, αλλά πολιτική εκ των υστέρων.


Δεν υπήρξε σαφής δέσμευση για οροφή στις τιμές, ούτε κίνητρα στις εταιρείες να περάσουν τη μείωση του κόστους καυσίμων στους πολίτες.

Δεν τέθηκε χρονικός ορίζοντας: μέχρι πότε η κυβέρνηση θεωρεί «δικαιολογημένες» τις όποιες αυξήσεις και πότε θα επέμβει με θεσμικά μέτρα;

Δεν παρουσιάστηκε μηχανισμός παρακολούθησης τιμών, κάτι που θα επέτρεπε στους πολίτες να βλέπουν αν η πολιτική λιμενικών τελών είχε πρακτικό αντίκτυπο.


Αν δούμε το δημοσίευμα ως απόπειρα διαχείρισης εντυπώσεων, διαπιστώνουμε ότι επιχειρείται να φανεί πως υπάρχει κυβερνητική μέριμνα, χωρίς ουσιαστική παρέμβαση. Η ρητορική κατά της αισχροκέρδειας λειτουργεί καθησυχαστικά, αλλά δεν διασφαλίζει χειροπιαστά οφέλη για τον πολίτη. Η ελευθερία της αγοράς προστατεύεται περισσότερο απ’ όσο προστατεύεται ο επιβάτης ή ο καταναλωτής.