"Απουσία του Τοπικού Βουλευτή Σάμου από την Κοινοβουλευτική Παρέμβαση για τη Μετεγκατάσταση της Βάσης Ετοιμότητας: Ερωτήματα για τη Στρατηγική της Κυβέρνησης και την Ασφάλεια του Νησιού".

 Η πρόσφατη απόφαση του Αρχηγού του Πυροσβεστικού Σώματος για τη μετεγκατάσταση της Βάσης Ετοιμότητας/Επιφυλακής (ΒΕΕ) από το αεροδρόμιο της Σάμου στον αερολιμένα της Λήμνου έχει προκαλέσει αντιδράσεις στην τοπική κοινωνία του νησιού. Η αλλαγή αυτή, που έγινε με τη δεύτερη απόφαση του Αρχηγού στις 23 Απριλίου 2025, έρχεται σε αντίθεση με τον αρχικό σχεδιασμό του Μαρτίου, όπου η Σάμος είχε επιλεγεί ως βάση για τη λειτουργία της 6ης ΒΕΕ. Η αλλαγή αυτή φαίνεται να έχει προκληθεί από την άρνηση της Fraport, της εταιρίας διαχείρισης του αεροδρομίου της Σάμου, να επιτρέψει τη λειτουργία της ΒΕΕ στους χώρους του αερολιμένα.

Το Επιμελητήριο Σάμου και η τοπική αυτοδιοίκηση έχουν ήδη εκφράσει την ανησυχία τους, ενώ αμφισβητούν τη μετεγκατάσταση, τονίζοντας ότι η γεωγραφική θέση της Σάμου επιτρέπει άμεση απόκριση σε επείγοντα περιστατικά, όχι μόνο για το νησί αλλά και για τα γειτονικά νησιά.

Ωστόσο, αυτό που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση είναι η σχεδόν πλήρης απουσία αντίδρασης από τον τοπικό βουλευτή Σάμου, Χριστόδουλο Στεφανάδη (ΝΔ), ο οποίος, παρά το γεγονός ότι το ζήτημα αφορά άμεσα την ασφάλεια των πολιτών του νησιού, δεν έχει αναλάβει καμία κοινοβουλευτική πρωτοβουλία ή έγκαιρη αντίδραση για την επανεξέταση της απόφασης. Αντιθέτως, βουλευτές άλλων περιοχών, όπως η Πέτη Πέρκα από τη Φλώρινα, μαζί με άλλους της Νέας Αριστεράς, κατέθεσαν ήδη ερώτηση προς τα αρμόδια Υπουργεία για τη μεταφορά της ΒΕΕ, ζητώντας να μάθουν γιατί η απόφαση αυτή επηρεάζει τη Σάμο και αν το κράτος ή η Fraport έχει τελικά τον έλεγχο για τέτοιες κρατικές λειτουργίες.

Η Fraport υποστηρίζει ότι δεν υπάρχει χώρος στα υπάρχοντα κτίρια του αεροδρομίου για να φιλοξενήσει τη ΒΕΕ και ότι η απόφαση αυτή συνάδει με τη Σύμβαση Παραχώρησης που έχει υπογραφεί για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια, στην οποία δεν προβλέπεται η συναίνεση της εταιρίας για την εγκατάσταση κρατικών υπηρεσιών, όπως η ΒΕΕ. Ωστόσο, το επιχείρημα της έλλειψης χώρου αμφισβητείται, καθώς στο παρελθόν η εταιρία δεν έχει εκφράσει αντίρρηση για τη λειτουργία κρατικών υπηρεσιών σε άλλα αεροδρόμια που διαχειρίζεται.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η κατάσταση αυτή αποτελεί το αποκορύφωμα μιας σειράς παρατυπιών και ασαφειών γύρω από τη λειτουργία των αερολιμένων που διαχειρίζεται η Fraport. Η κυβέρνηση και η Fraport φαίνεται να εφαρμόζουν τη Σύμβαση Παραχώρησης όταν αυτό τους συμφέρει, ενώ σε άλλες περιπτώσεις, όπως στην κατασκευή ΒΕΕ ή στην εγκατάσταση Αεροπορικών Αρχών, το αρμόδιο Υπουργείο και η εταιρία φαίνεται να παραβλέπουν τις συγκεκριμένες διατάξεις της.

Η ερώτηση που προκύπτει, λοιπόν, είναι απλή αλλά καθοριστική: Ποιος τελικά αποφασίζει για την ασφάλεια των νησιών μας; Είναι η τοπική κοινωνία και οι αρμόδιοι φορείς που γνωρίζουν τις ανάγκες, ή η Fraport που υπερασπίζεται τα συμφέροντά της, χωρίς να λογαριάζει τις τοπικές ανάγκες ασφαλείας;

Η πολιτική αυτή, που κατά πολλούς οδηγεί σε υποβάθμιση της ασφάλειας στα αεροδρόμια και του κρατικού ελέγχου, προκαλεί σοβαρές ανησυχίες, ειδικά όταν παραβλέπεται η ασφάλεια των επιβατών και των κατοίκων των νησιών. Αντί να ενισχυθεί η ασφάλεια με τη δημιουργία ΒΕΕ, φαίνεται ότι το κράτος έχει αφήσει αυτό το ζήτημα στα χέρια ιδιωτών, χωρίς να διασφαλίσει τις κατάλληλες υποδομές και τη δημόσια ευθύνη.

Η κυβέρνηση οφείλει να επανεξετάσει την απόφαση για τη μεταφορά της ΒΕΕ και να εξετάσει τις συνέπειες για την τοπική ασφάλεια. Τα ερωτήματα παραμένουν ανοιχτά: Ποιος έχει την ευθύνη για τις κρίσιμες κρατικές υπηρεσίες σε αεροδρόμια και ποια είναι η πραγματική δύναμη απόφασης της Fraport σε αυτά τα ζητήματα;