Την ώρα που η Λέσβος και η Χίος απολαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος από τις χρηματοδοτήσεις της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, η Σάμος παραμένει χαρακτηριστικά απούσα από τον χάρτη των δαπανών. Πολιτιστικές εκδηλώσεις, συνδιοργανώσεις, τουριστικές δράσεις, ακόμα και... κεράσματα, χρηματοδοτούνται αφειδώς για τη Λέσβο και τη Χίο, την ώρα που η Σάμος αγνοείται επιδεικτικά.
Όμως, το πιο ανησυχητικό ίσως δεν είναι μόνο η στάση της Περιφερειακής Αρχής του Κωνσταντίνου Μουτζούρη — αλλά η απόλυτη σιωπή των ίδιων των Περιφερειακών Συμβούλων της Σάμου, ανεξαρτήτως παράταξης. Τόσο οι σύμβουλοι που πρόσκεινται στη διοίκηση Μουτζούρη όσο και αυτοί της αντιπολίτευσης, δεν έχουν καταθέσει μέχρι σήμερα καμία επίσημη διαμαρτυρία, ερώτηση, ή τοποθέτηση στο Περιφερειακό Συμβούλιο για την κατάφωρη αυτή άνιση μεταχείριση.
Πού είναι οι φωνές των εκπροσώπων της Σάμου όταν υπογράφονται αποφάσεις για πολιτιστικά κονδύλια δεκάδων χιλιάδων ευρώ για τη Λέσβο και τη Χίο, ενώ η Σάμος δεν λαμβάνει ούτε... υπόσχεση χρηματοδότησης;
Παρά την εντολή που έλαβε από τη Λέσβο και τη Χίο κατά τις τελευταίες περιφερειακές εκλογές, ο κ. Μουτζούρης δείχνει να "ανταποδίδει" με πολιτικές που ευνοούν αποκλειστικά τα δύο αυτά νησιά, αφήνοντας τη Σάμο στο περιθώριο.
Από σειρά επίσημων αποφάσεων με αναρτημένους ΑΔΑ προκύπτει μια ανησυχητική εικόνα: χιλιάδες ευρώ διατίθενται για πολιτιστικές εκδηλώσεις, συλλόγους, καρναβάλια, μετακινήσεις και δράσεις αποκλειστικά σε Λέσβο και Χίο. Ενδεικτικά:
37.200 ευρώ εγκρίθηκαν για συναυλία του Σταύρου Ξαρχάκου στον Παπάδο Γέρας Λέσβου.
Πλήθος συνδιοργανώσεων με πολιτιστικούς συλλόγους της Χίου και της Λέσβου, για καρναβάλια, Χριστουγεννιάτικες εκδηλώσεις, και παραστάσεις .
Ακόμα και οι εκδηλώσεις μνήμης, όπως της Σφαγής της Χίου, συνοδεύονται από κονδύλια για… κεράσματα.
Την ίδια ώρα, η Πολιτική Προστασία, η οποία, όπως καταγγέλλεται, παραμένει ανύπαρκτα στελεχωμένη και αβοήθητη. Δεν έχει καταγραφεί ούτε μία έγκριση πίστωσης για δράση που αφορά αποκλειστικά ή προτεραιότητα το νησί.
Η εικόνα αυτή έρχεται να επιβεβαιώσει αυτό που οι Σαμιώτες έχουν βιώσει στην πράξη: η Περιφερειακή Αρχή αντιμετωπίζει τη Σάμο ως πολιτικά «ξένο σώμα». Το νησί, που δεν στήριξε προεκλογικά τον Κωνσταντίνο Μουτζούρη, φαίνεται σήμερα να πληρώνει το τίμημα με αποκλεισμό από αναπτυξιακές και πολιτιστικές πρωτοβουλίες.
Η διοίκηση Μουτζούρη, αντί να λειτουργεί ως ο ενωτικός κρίκος των νησιών του Βορείου Αιγαίου, αναπαράγει λογικές πελατειακού διαχωρισμού, καταπατώντας την έννοια της περιφερειακής ισότητας. Η επιλεκτική διανομή πόρων, σε καιρούς κρίσης και αναγκών, δεν είναι απλώς άστοχη: είναι πολιτικά ανήθικη.
Η Σάμος δεν ζητά χάρη — ζητά το αυτονόητο: ισότιμη μεταχείριση.
