Της Κύρας Αδάμ
Οι ευρωεκλογές ουδέποτε υπήρξαν εκλογικό γεγονός ανάλογου μεγέθους με τις εθνικές εκλογές. Κυβερνήσεις, κόμματα και υποψήφιοι, αλλά και οι ψηφοφόροι, αντιμετωπίζουν τις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως έναν «ενδιάμεσο», προεκλογικό σταθμό, που δείχνει τις τάσεις, την αποδοχή ή όχι του κυβερνητικού έργου και του κοινοβουλευτικό έργου της αντιπολίτευσης, ώστε να εξαχθούν κατ’ αναλογία τα εθνικά ποσοστά των κομμάτων, λαμβανομένης υπ’ όψιν και της αυξημένης αποχής.
Τούτη τη φορά όμως οι Ευρωπαίοι πολίτες έχουν κάθε δικαίωμα και συμφέρον να αναζητήσουν -εις μάτην- τους υπευθύνους για την πανευρωπαϊκή κρίση στην ενέργεια, στον πληθωρισμό, στην ακρίβεια, στη μείωση του βιοτικού επιπέδου, στις καταστροφικές επιπτώσεις της πολιτικής τους στην ευρωπαϊκή αγροτική αλυσίδα και τόσα άλλα θέματα, που δυσκολεύουν τη ζωή των Ευρωπαίων πολιτών. Και φυσικά δεν θα πάρουν απάντηση από τους Ευρωπαίους ταγούς ούτε και από τις κυβερνήσεις των κρατών-μελών.
Χωρίς καμία έκπληξη και πρωτοτυπία, η κυβέρνηση Μητσοτάκη και τα κόμματα της αντιπολίτευσης σπεύδουν να εκμεταλλευτούν το διάστημα ως τις ευρωεκλογές του Ιουνίου προκειμένου να διασφαλίσουν την ψήφο μάλλον αδιάφορων πολιτών, απέναντι σε επιλεγμένους από τα κόμματα γνωστών ή και άγνωστων υποψήφιων ευρωβουλευτών.
Η κυβέρνηση έχει βαλθεί να αποδείξει εσπευσμένα ότι έχει παραγάγει έργο, για το οποίο πρέπει να ανταμειφθεί σε έδρες στο Ευρωκοινοβούλιο. Μόνο που σκοντάφτει όλο και πιο συχνά στο ίδιο το κομματικό επιτελικό κράτος που διαμόρφωσε και το οποίο αποδεικνύεται όλο και πιο αναιμικό, κατώτερο των περιστάσεων, ακόμα και στην εξυπηρέτηση των κομματικών και κυβερνητικών σκοπών που υποτίθεται ότι εξυπηρετεί.
Τα τρέχοντα προβλήματα αρχίζουν να παίρνουν μορφή χιονοστιβάδας και αυτό αποτυπώνεται στις συνεχείς πτώσεις ποσοστών της Ν.Δ., που όμως ουδόλως απειλείται από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Η κυβέρνηση δεν χειρίστηκε την τραγωδία των Τεμπών με την αρμόζουσα ευλάβεια και αυστηρότητα, ενώ έστω και αν δεν φταίει για τα γενεσιουργά αίτια της τραγωδίας αυτής, το κομματικό επιτελικό κράτος της Ν.Δ. στάθηκε και αυτό κατώτερο των περιστάσεων.
Η ακρίβεια, εισαγόμενη και εσωτερική, είναι η Λερναία Ύδρα της κυβέρνησης, αυξάνοντας τον θυμό και την απογοήτευση των καταναλωτών.
Ο τομέας της εγκληματικότητας και ασφάλειας των πολιτών είναι η άλλη Λερναία Ύδρα για την κυβέρνηση, καθώς τα χτυπήματα είναι απανωτά και μάλλον εκτός ελέγχου. Το ΕΣΥ παραμένει το αποπαίδι της κυβερνητικής πολιτικής και δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις αυξανόμενες ανάγκες των πασχόντων. Ακόμα, η επίσπευση κατοχύρωσης των ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα ήταν ένα λάθος θέμα σε λάθος εποχή.
Για την αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών η κυβέρνηση επιλέγει ένα πείραμα, που είναι άγνωστο αν θα της βγει. Η κυβέρνηση υποκύπτει όλο και πιο συχνά «στη στιγμιαία πολιτική της εικόνας», του στιγμιαίου σόου, δηλαδή με τηλεοπτικά στιγμιότυπα και χρήση ΤikΤok, Χ κ.λπ., προκειμένου να πειστούν οι πολίτες ότι η παρουσία του πρωθυπουργού είναι παντού, έτοιμος να δώσει λύσεις, που δεν υπάρχουν το επόμενο δευτερόλεπτο. Η κυβέρνηση δηλαδή, όλο και πιο συχνά, όλο και πιο επίμονα, επιλέγει να εφαρμόσει την «πολιτική ΤikΤok» που εγκαινίασε επιτυχώς για λογαριασμό του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο κ. Κασσελάκης έχει πράγματι σιγουρέψει την εικόνα του στο πολιτικό σκηνικό με μια καταιγίδα τηλεοπτικών σόου επί παντός επιστητού, με τον κίνδυνο όχι μόνο να κουράσει η τακτική αυτή, αλλά και να εξαφανίσει την ισχνή και αποσπασματική πολιτική εικόνα που επιχειρεί να κατοχυρώσει για το κόμμα του.
Με πιο παραδοσιακούς πολιτικούς τρόπους το ΠΑΣΟΚ προσπαθεί ακόμα να αντιμετωπίσει τους εσωκομματικούς κλυδωνισμούς που αντιμετωπίζει και με την εμφάνιση του ομόσταβλου νέου κόμματος του Ανδρέα Λοβέρδου. Χωρίς βεβαίως κανένα από τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης να απειλούν στα σοβαρά την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Αυτή απειλείται από τον εαυτό της και από το αναποτελεσματικό κομματικό επιτελικό κράτος αρεστών, που η ίδια δημιούργησε.
