Ως προς την Ελλάδα, το καθοριστικό διακύβευμα των επερχόμενων ευρωεκλογών έγκειται στο ενδεχόμενο να επικυρωθεί και πάλι εκλογικά η ραγδαία διαδικασία επιβολής καθεστώτος στην χώρα. Όσοι στις προηγούμενες εκλογές επιλέξαμε να μην συνταχθούμε με την προελαύνουσα οικογενειακή διακυβέρνηση ούτε με τους “αντιπολιτευόμενους” συνεταίρους της, σήμερα αισθανόμαστε καταθλιπτικό το βάρος του 41% στην καθημερινή λειτουργία του δημόσιου βίου, στις ίδιες μας τις ζωές!
Για παράδειγμα, σύμφωνα με την δικανική πεποίθηση της αρμόδιας εισαγγελικής λειτουργού, ο –κατά δημοσιεύματα– κομματάρχης της οικογένειας στον Κολωνό δεν βίασε το 12χρονο κορίτσι ούτε ακριβώς το εξέδιδε! Είχε, πολύ απλά, σεξουαλικές επαφές με το παιδί! Και μόνον διευκόλυνε αλλότρια ακολασία, καθώς το συνόδευε για λόγους ασφαλείας (του εμπορεύματος!) στα ραντεβού, που ο ίδιος έκλεινε! Κρίνει ακόμη η εισαγγελεύς πως δεν αποδείχθηκε (με προσημειωμένα χαρτονομίσματα;) ότι ο Μίχος εισέπραττε την πληρωμή των πελατών! Ούτε καν αποδείχθηκε ότι αυτός ήταν ο τελικός αποδέκτης της πληρωμής! Μ’ αυτή λοιπόν την δεινή –ανεξάρτητη και αδέκαστη– “χειρουργική” ο κομματάρχης (και μαζί του ένα ολάκερο πολιτικό πλέγμα) απαλλάσσεται από τον βιασμό και την μαστροπεία ανήλικης. Κατηγορίες που θα μπορούσαν να στείλουν τον Μίχο για 10 πραγματικά χρόνια στα κάγκελα και ίσως φρεσκάριζαν την μνήμη του ως προς το πελατολόγιο.
Για παράδειγμα, στο τρένο των Τεμπών (εκεί που πρακτικά επιβάτης θα μπορούσε να είναι το παιδί οποιουδήποτε, αλλά μόνον θεωρητικά του Πρωθυπουργού ή των Υπουργών του) η ανάκριση μέχρι πρόσφατα αδιαφορούσε για τα αδιάσειστα στοιχεία που κατέθεταν οι εμπειρογνώμονες των οικογενειών των θυμάτων, τεκμηριώνοντας έκρηξη και φωτιά από φορτίο ξυλολίου! Χρειάστηκε να ξεπεράσουν το 1.400.000 οι υπογραφές (για την κατάργηση της ετεροδικίας/ασυλίας των Υπουργών) για να ευαισθητοποιηθεί η εισαγγελία του Αρείου Πάγου και να δώσει εντολή να συμπεριληφθούν στον ανακριτικό φάκελο τα στοιχεία που προσκόμισαν οι συγγενείς των νεκρών.
Αδιαφόρησε, επίσης, η ανάκριση να προστατεύσει τα πειστήρια στον τόπο του εγκλήματος και δεν ερεύνησε αυτεπάγγελτα ποιοι ενέχονται στην καταστροφή των τεκμηρίων – “σαχλαμάρες” γαρ(!) σύμφωνα με τον Πρωθυπουργό. Την έκρηξη από υλικό που μετέφερε η εμπορική αμαξοστοιχία, η ανάκριση μέχρι στιγμής την αρνείται, χρεώνοντας αποκλειστικά στην σύγκρουση την φωτιά που ξέσπασε κατακαίοντας τους περισσότερους από τους 57 νεκρούς και τους περισσότερους τραυματίες.
Ελισσόμενη κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ανάκριση επιλέγει να μην ερευνήσει ποιοι φόρτωσαν λαθραία το φονικό ξυλόλιο στο πρώτο βαγόνι μετά τις δύο ηλεκτρομηχανές της εμπορικής αμαξοστοιχίας. Λογικό, καθώς Υπουργοί και Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ κινητοποιήθηκαν ακαριαία με αντικειμενικό αποτέλεσμα να χαθούν στοιχεία για το ξυλόλιο και τους λαθρεμπόρους! Συνεπώς, λειτουργώντας εξονυχιστικά, αδέκαστα και ταχύρρυθμα, η ανάκριση καθιστά περιττή οιαδήποτε ανάμιξη της Ευρωπαίας Εισαγγελέως, η οποία, προδήλως ανθέλλην(!), καταγγέλλει δημόσια ότι οι ελληνικές αρχές δεν την αφήνουν να ερευνήσει τι και ποιοι ευθύνονται για το έγκλημα που συντελέσθηκε στα Τέμπη.
Καθεστώς Μητσοτάκη και ευρωεκλογές
Τα εμβληματικά δύο ανωτέρω παραδείγματα λειτουργούν ως οδοδείκτες της κατεύθυνσης, στην οποία κινείται η χώρα. Κατεύθυνση την οποία σηματοδοτούν ακόμη οι υποκλοπές (των πάντων), οι δολοφονίες δημοσιογράφων (Καραϊβάζ), έγκαιρα θανάσιμα οδικά ατυχήματα (υπεύθυνος φορτίων της Hellenic Trains). Όλα αυτά επικάθονται στην απρόσκοπτη διανομή των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης μεταξύ των εθνικών εργολάβων, στην εκπλήρωση της στρατηγικής μας υποχρέωσης –έναντι των ΗΠΑ!– υποχρέωσης να συμπεριλάβουμε τους ΛΟΑΤΚΙ στην έννοια του γάμου, στην δημοσίως πλέον ομολογούμενη αποστολή όλο και περισσότερων όπλων και πυρομαχικών στους μαχόμενους Ουκρανούς την υπέρτατη για τον δυτικό άνθρωπο ρωσική απειλή!
Οι σφετεριστές της εκλογικής “πλειοψηφίας”, ήτοι το 41% των εγκύρως ψηφισάντων στις τελευταίες εκλογές, δεν έχουν ουσιαστικό πρόβλημα με τα παραπάνω! Ευτυχείς, πορεύονται προς την προσωπική ευωχία που υπόσχεται ο ζοφερός δρόμος του καθεστωτισμού. Τι συμβαίνει, όμως, με την πραγματική, την αριθμητική πλειοψηφία των Ελλήνων; Στο ερώτημα αυτό θα υπάρξει, εκ των πραγμάτων, μια απάντηση στις επικείμενες ευρωεκλογές.
Τα καθεστώτα στηρίζονται πρωτίστως στην ανοχή της κοινωνίας και όχι στην συνειδητή της στήριξη. Στην ελληνική περίπτωση, η επιδίωξη να εξασφαλισθεί η ανοχή του κοινωνικού σώματος καθοριστικά διευκολύνεται από την πρόληψη της δημόσιας παρουσίας οιουδήποτε κομίζει πραγματικά εναλλακτική πρόταση. Οι πολίτες ωθούνται από τον κυρίαρχο μιντιακό και κυβερνητικό λόγο είτε στην αποχή, είτε χειραγωγούνται προς τους fake αντιπολιτευόμενους την κυβέρνηση Μητσοτάκη.
Προτάσσοντας την ανάγκη κινητοποίησης των ίδιων των πολιτών, ώστε να αποκρουσθεί η πολύπτυχη εξάρτηση της χώρας από ξένα συμφέροντα και κέντρα, η Επιτροπή για την Εθνική Κυριαρχία και την Κύπρο (ΕΠ.Ε.Κ.Κ) θα εκμεταλλευθεί και την επί θύραις εκλογική διαδικασία. Δεν αποδεχόμαστε το ισχύον πλαίσιο της ΕΕ ως κοινωνικά δίκαιο, ηθικό, ούτε ως λειτουργικό για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων! Επιδιώκουμε, στοχεύοντας στην διατάραξη της καθεστηκυίας λειτουργίας του, να πάψει να λειτουργεί ως βρόγχος οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης της πατρίδας μας από τις αποφάσεις του κάθε είδους Eurogroup!
Για τον σκοπό αυτό, πρέπει να αλλάξει η ποιότητα και αποτελεσματικότητα των ανθρώπων που εκλέγονται από την χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, πλείστοι των οποίων έχουν αποσπάσει τα ευρωπαϊκά ρεκόρ της διαφθοράς, της ανηθικότητας και της πολιτικής συναλλαγής! Όχι άλλους στυλοβάτες του καθεστώτος του 41% στις Βρυξέλλες, όχι άλλους ιμάντες μεταφοράς ξένων κελευσμάτων στην Ελλάδα! Ας πάρουμε οι ίδιοι στα χέρια μας τις τύχες μας, ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας…
ΑΫΦΑΝΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΠΗΓΗ https://slpress.gr/
