Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη*
Κανένας νόμος δεν μπορεί να αλλάξει το γεγονός πως πηγή της ζωής είναι η Γυναίκα, η Μάνα. Κανένας νόμος δεν θα μπορέσει να μεταβάλει το κέντρο της οικογένειας, που είναι η Μάνα, και το κέντρο του Έθνους, που είναι η παραδοσιακή οικογένεια, η κατά φύσιν, ο πατέρας, η μητέρα και τα παιδιά τους.
Όσο και αν προσπαθήσουν και οι πιο φιλόδοξοι και εργώδεις μεταρρυθμιστές, η παρέκκλιση δεν θα γίνει ποτέ κανονικότητα, ούτε μπορεί η νομοθεσία να λύσει τα εσώψυχα που έχουν κάποιοι μέσα τους. Όχι, δεν πιστεύω πως κινδυνεύει η οικογένειά μου, ούτε άλλη παραδοσιακή, κανονική, πείτε την όπως θέλετε, από αυτό τον νόμο, που, αν ήμουν στη Βουλή, θα τον καταψήφιζα. Δεν είναι τα δικά μας παιδιά που θα στερηθούν τη μάνα ή τον πατέρα. Παραβιάζονται τα δικαιώματα των παιδιών, που θα στερηθούν το πατρικό ή μητρικό πρότυπο. Αυτά που θα συμβούν αφορούν αυτή τη μειοψηφία και τα παιδιά που έχουν ήδη υποστεί μια συμφορά, την ορφάνια ή την εγκατάλειψη, και μετά θα υποστούν και το κοινωνικό πείραμα της αποστέρησης ενός εκ των δύο γονεϊκών προτύπων. Θα δημιουργηθούν προσχεδιασμένα ορφανά από μάνα ή πατέρα.
Η σοβαρή και τεκμηριωμένη νομικά και ηθικά αντίρρηση είναι αυτή, τα δικαιώματα των παιδιών αυτών, και όχι ζητήματα σεξουαλικής ηθικής. Το εν λόγω νομοθέτημα θα είναι πλέον νόμος του κράτους, από τη στιγμή που θα δημοσιευτεί στο ΦΕΚ. Και στη Δημοκρατία οι νόμοι εφαρμόζονται μέχρι να διαμορφωθεί μια άλλη πλειοψηφία στη Βουλή, που θα τροποποιήσει ή θα καταργήσει τον νόμο με άλλο νόμο, που θα φέρει και θα υπερψηφιστεί, κάτι το οποίο ουδείς μπορεί να αποκλείσει για το μέλλον. Οι δε πανηγυρισμοί κρύβουν και μια μελαγχολία γι’ αυτά που οι επιχαίροντες γνωρίζουν πως δεν θα αλλάξουν μέσα τους. Αυτό που ήταν επίσης λάθος, ήταν η επιθετικότητα απέναντι σε όσους εντός της παράταξης διαφωνούν. Όταν κάθεσαι στο τραπέζι με την οικογένειά σου, τη γυναίκα, τα παιδιά σου, τους γονείς και τα αδέρφια σου, σίγουρα υπάρχουν θέματα για τα οποία διαφωνείτε. Μπορεί ακόμη και να μαλώσετε για τις διαφωνίες σας. Δεν παύετε, όμως, παρά τις έντονες διαφωνίες, να είστε οικογένεια, να έχετε κοινούς βασικούς στόχους, να νοιάζεστε για την ασφάλεια και την ευημερία όλων. Κατανοητή και θεμιτή η επιθυμία προσέλκυσης και πιο κεντρώων ή και αριστερών ψηφοφόρων, για να συγκροτείται μια μεγάλη πλειοψηφία αυτοδυναμίας. Όμως θα πρέπει να λαμβάνεται υπ’ όψιν και να ικανοποιείται και ο κορμός της παράταξης, που είναι οι δεξιοί, συντηρητικοί άνθρωποι, παραδοσιοκράτες, με εθνικές ιδέες, οι νοικοκυραίοι, που κοροϊδεύουν οι μηδενιστές. Αυτοί όμως δεν είναι μόνο ο κορμός της παράταξης, αλλά τα βασικά στηρίγματα της κοινωνίας, της νομιμοφροσύνης, αυτοί που στήριξαν και θα στηρίξουν πάντα την Πατρίδα στα δύσκολα.
Ο νόμος πήγε κόντρα όχι μόνο στις πεποιθήσεις τους, αλλά στο ίδιο το αξιακό DΝA τους. Θα προκληθούν εκλογικές απώλειες. Δεν ξέρω πόσες, πιθανώς λιγότερες από όσες ελπίζουν κάποιοι. Εάν επανέλθουμε σε μια σκληρότερη στάση ανάσχεσης της λαθρομεταναστευτικής εισβολής, όπως πριν από το έγκλημα των λαθροδιακινητών στην Πύλο, σε συνδυασμό με επιτυχή αντιμετώπιση της εγκληματικότητας και του πρωταρχικός προβλήματος του κόστους ζωής, τότε μπορεί να έχουμε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές. Εάν, επιτέλους, δοθεί ισάξια σημασία στα τεράστια προβλήματα της πλειονότητας, που δεν ανήκει στα παραδείσια πουλιά του δικαιωματισμού, με δεδομένη την ανυπαρξία της αντιπολίτευσης, τότε μπορεί οι απώλειες να είναι ελάχιστες.
*Δικηγόρος
