Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Hellas Journal, Ουάσιγκτον
Η σημερινή μέρα, κατά πάσα πιθανότητα, θα σημάνει την επιστροφή του Ταγίπ Ερντογάν στον προεδρικό θώκο της Τουρκίας και στο Μεγάλο Παλάτι της Άγκυρας. Όλες οι δημοσκοπήσεις φέρουν πρώτο τον ισλαμιστή πρόεδρο και αυτό δεν είναι καλό νέο για την Ελλάδα και την Κύπρο.
Εκτός εάν βρισκόμαστε ενώπιον της μεγαλύτερης αποκάλυψης. Να έχει αλλάξει ο Ερντογάν στον πολιτικό που γνωρίσαμε το 2002 όταν ήταν ο αγαπημένος των Αμερικανών και γενικά ολόκληρης της Δύσης. Τότε, είχε υποσχεθεί μία άλλη Τουρκία, μία ειρηνική χώρα που θα σέβεται τους γείτονες της και τις υποχρεώσεις της στο ΝΑΤΟ.
Η κυπριακή εφημερίδα «Πολίτης» μας τον είχε παρουσιάσει και ως τον πολιτικό της λύσης του Κυπριακού. Αποδείχθηκε ότι είναι αυτός που τοποθέτεσε την ταφόπλακα στο πρόβλημα της Κύπρου απαιτώντας πλέον δύο κράτη στο νησί.
Ο Ερντογάν εξαπάτησε τους πάντες. Έφτασε στο σημερινό σημείο καθώς έχει αναδειχθεί στον πιο παραβατικό ηγέτη του κόσμου όλου. Απειλεί όλους τους γείτονες και επιμένει να θεωρεί το Αιγαίο και την Κύπρο τουρκικές περιοχές.
Την ίδια στιγμή, έχει αναδειχθεί στον μεγαλύτερο σύμμαχο της αυταρχικής Ρωσίας, κάτι που δυστυχώς οι Δυτικοί το παραβλέπουν.
Ακόμα και την Πέμπτη ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ αρνήθηκε να ασκήσει κριτική στον Ερντογάν για την άρνηση του να αποδεχθεί την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, μία πράξη που εξυπηρετεί μόνο τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Αυτή η στάση των Δυτικών, και ειδικά των Αμερικανών, είναι απογοητευτική και στέλνει λάθος μηνύματα στους πραγματικούς συμμάχους και φίλους της Δύσης.
Ο Ερντογάν, υποστηρίζουν οι σοβαροί αναλυτές, δεν υπάρχει περίπτωση να χάσει τις εκλογές. Αναφέρουν πολλούς λόγους, αλλά θεωρώ πιο σοβαρό την άρνηση του να εγκαταλείψει τον προεδρικό θώκο, τον οποίο θεωρεί πλέον ιδιοκτησία του. Θα νικήσει ακόμα και αν χρειαστεί νοθεία.
Άλλωστε γνωρίζει πως αν ηττηθεί και δεν προλάβει να το σκάσει στο Κατάρ ή στο Αζερμπαϊτζάν, θα περάσει από δικαστήριο και οπωσδήποτε θα καταδικαστεί για εγκλήματα εναντίον του τουρκικού κράτους. Θα έχει την τύχη του αγαπημένου του Μεντερές.
Από την άλλη, έχει συσσωρεύσει τόσο πλούτο, που προφανώς και θα τον απωλέσει αν και πρέπει να έχει κάνει τα κουμάντα του.
Όλα αυτά βεβαίως πρέπει να απασχολούν τον τουρκικό λαό. Σε ότι αφορά την Ελλάδα και την Κύπρο, τα πράγματα δεν θα είναι ρόδινα, με τα σημερινά πάντα δεδομένα, και εφόσον, εάν επανεκλεγεί, συνεχίσει να είναι ο πραγματικός του εαυτός.
Μπορεί να ισχυρίζεται ο Χουλουσί Ακάρ, ότι την επομένη των ελληνικών εκλογών θα ξεκινήσει ο ελληνοτουρκικός διάλογος, αλλά ο Τούρκος υπουργός Άμυνας φροντίζει πάντα να μας προσγειώνει. Η Τουρκία, δήλωσε, δεν θα επιτρέψει να παραβιαστούν τα …συμφέροντα της στην Κύπρο, στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Με λίγα λόγια όλα δικά της.
Τι δικαιούται από τα παραπάνω; Μα τίποτα. Το Αιγαίο είναι ελληνική λίμνη, η Κύπρος είναι μία ημικατεχόμενη Πατρίδα, θύμα παράνομης και άνανδρης εισβολής και κατοχής και η Μεσόγειος -εννοεί την ενέργεια φυσικά- δεν της ανήκει. Στην πραγματική της ΑΟΖ δεν υπάρχει πετρέλαιο και φυσικό αέριο.
Η ελπίδα των υγιώς σκεπτόμενων Ελλήνων στην Ελλάδα και την Κύπρο είναι να εξέλθει νικητής στην κάλπη -αν και οι πληροφορίες για νοθεία είναι διάχυτες- ένας διαφορετικός Ερντογάν. Πρόκειται για ελπίδα που δεν στηρίζεται από τα γεγονότα
Η Αθήνα -όποιος και αν είναι ο Πρωθυπουργός- και η Λευκωσία δεν έχουν πολλές επιλογές. Θα έλεγα πως μπορεί να μην έχουν καμία, εκτός της προετοιμασίας για όλα τα ενδεχόμενα. Ο Ερντογάν δεν είναι άνθρωπος που κρύβεται.
«Αν είναι να ‘ρθει θε να ‘ρθεί αλλιώς θα προσπεράσει», έγραψε ο Κώστας Ουράνης. Και ο Ερντογάν, αν έχει αλλάξει, θα είναι μία ευχάριστη έκπληξη… Άλλωστε, ποιος θέλει τον πόλεμο; Αλλά για να επικρατεί η ειρήνη, πρέπει να είναι κανείς έτοιμος για όλα, και για μία πολεμική σύγκρουση… Οπότε, η στρατιωτική ενίσχυση της Ελλάδας και της Κύπρου πρέπει να εντατικοποιηθεί.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Η πρόεδρος της κυπριακής Βουλής και του δεξιού-αδέξιου ΔΥΣΥ, κ. Αννίτα Δημητρίου επιθυμεί, λέει, να ενημερώσει τον κυπριακό λαό για την φιλοτουρκική λύση της Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας. Εννοεί να μας πληροφορήσει πόσο …καλή λύση-διάλυση είναι, της Κυπριακής Δημοκρατίας. Πρέπει να εξηγήσει κάποιος στην κ. Δημητρίου ότι η Τουρκία έχει απορρίψει όλες τις «λύσεις» και πλέον δέχεται μόνο τα δύο κράτη και τίποτα άλλο.
Το πολιτικό προσωπικό της Κύπρου αποδεικνύει πόσο λίγο και επικίνδυνο είναι. Περιμένει κανείς από νέους ανθρώπους νέες ιδέες. Αντί αυτών, επιστρέφουν ξανά και ξανά στο σημείο χωρίς επιστροφή: Στη διάλυση του κυπριακού κράτους, που αποτελεί βασικό στόχο της κατοχικής δύναμης. Τα συγχαρητήρια μας!
ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: Την εβδομάδα που πέρασε, το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας απέφυγε τα λάθη αν και συνεχίστηκε η ευθεία επίθεση των Συναγερμικών με τον ισχυρισμό για σκάνδαλο στο υφυπουργείο Πολιτισμού. Δεν γνωρίζω ποια είναι η αλήθεια, αλλά ο κ. Μιχάλης Χατζηγιάννης έδωσε εξηγήσεις για το θέμα, ενώ τοποθετήθηκε και ο σύμβουλος του, κ. Ανδρέας Παράσχος. Είναι καλό να σταματήσει αυτή η εσωστρέφεια και να επιδειχθεί έργο. Είναι κρίμα, να έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας τόσες επιτυχίες στο εξωτερικό, και την ίδια στιγμή να αναλώνεται και να ασχολείται με κάποιες άστοχες πράξεις, που θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Επίσης, η επικοινωνιακή ομάδα, πρέπει να ανασυνταχθεί και να προβάλει το έργο που γίνεται. Μερικοί υπουργοί αποδεικνύονται αστέρια αλλά το έργο τους εξαφανίζεται επειδή δεν προβάλλεται αρκετά και ικανοποιητικά.
Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal
ΠΗΓΗhttps://hellasjournal.com/
