Η ιστοσελίδα «19FortyFive» σε άρθρο του φοβερού αναλυτή Michael Rubin, τον οποίο τρέμει η ισλαμιστή ηγεσία της Τουρκίας, τονίζει ότι, κατά τη διάρκεια μιας τηλεοπτικής συνέντευξης, ένα ξαφνικό επείγον περιστατικό αποδυνάμωσε τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Το γραφείο του Ερντογάν απέδωσε το περιστατικό σε γαστρεντερίτιδα, αλλά φήμες κυκλοφορούν στην Τουρκία ότι ο πρόεδρος υπέστη καρδιακό επεισόδιο και ότι η κατάστασή του επιδεινώθηκε ενώ ήταν στο νοσοκομείο.
Τίτλος: What Happens if Turkey’s Recep Tayyip Erdogan Dies? Τι θα συμβεί αν πεθάνει ο Τούρκος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν;
Συμπέρσμα: Οι τουρκικές δυνάμεις πρέπει να αποσυρθούν από τη Συρία, το Ιράκ και την Κύπρο. Πρέπει να σταματήσουν να απειλούν την Αρμενία και την Ελλάδα.
Η Τουρκία είναι ένα αυταρχικό αστυνομικό κράτος χωρίς ελεύθερα μέσα ενημέρωσης και επομένως είναι αδύνατο σε αυτό το σημείο να γνωρίζουμε την αλήθεια. Κάθε δημοκράτης ξυπνά κάθε πρωί γνωρίζοντας πότε θα τελειώσει η κυβέρνησή του. Κάθε δικτάτορας ξυπνά, ανησυχώντας ότι σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία ημέρα του. Ο Ερντογάν βρίσκεται εδώ και καιρό στη δεύτερη περίπτωση.
Μην κάνετε λάθος: η βασιλεία του θα τελειώσει, με θάνατο, εξορία, φυλάκιση ή εκτέλεση. Η ιδέα ότι ένας άνθρωπος που περιφρονεί τη δημοκρατία θα παραιτηθεί οικειοθελώς ή θα επέτρεπε στους παρατηρητές των εκλογών να επιβεβαιώσουν ότι ηττήθηκε είναι παραπλανητική- μια φαντασίωση διπλωματών και δεξαμενών σκέψεων.
Εάν ο Ερντογάν πεθάνει ή αν χρησιμοποιήσει την κρίση της υγείας του για να περάσει την υποψηφιότητά του σε συγγενή ή άνθρωπο-πιόνι, ούτε οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε η Ευρώπη θα πρέπει να το γιορτάσουν. Μετά από 20 χρόνια Ερντογανισμού, δεν υπάρχει εύκολη επιστροφή στο status quo ante.
Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Ερντογάν έχει αναλάβει τον τραπεζικό τομέα και τις κρατικές επιτροπές ελέγχου. Μπόρεσε να κατηχήσει (ή τουλάχιστον προσπάθησε να κάνει πλύση εγκεφάλου) πάνω από 30 εκατομμύρια μαθητές.
Αν και μπορεί να μην κατάφερε να δημιουργήσει τη «θρησκευτική γενιά» που υποσχέθηκε -η συσχέτιση της θρησκείας με τη διαφθορά στο μυαλό πολλών Τούρκων ήταν ένα φυσικό σε εμπόδιο τέτοιες προσπάθειες- έριξε λάδι στη φωτιά τόσο του συνωμοσιολογισμού όσο και του ακραίου εθνικισμού.
Απόφοιτοι θρησκευτικών σεμιναρίων και ιδεολόγοι του Ερντογανισμού διαπερνούν πλέον ολόκληρη τη γραφειοκρατία. Ελλείψει μαζικής εκκαθάρισης, θα είναι αδύνατο να εξαλειφθούν.
Έχει επίσης μεταμορφώσει τον στρατό: Κάθε στρατιώτης, ναύτης και πιλότος οφείλει πλέον την καριέρα και την πρόοδό του στην πίστη στον Ερντογάν. Αυτοί που έδωσαν προτεραιότητα στην Τουρκία βρίσκονται τώρα στη φυλακή.
Η τουρκική οικονομία είναι κατεστραμμένη. Ο Ερντογάν και οι φίλοι του έχουν φύγει ή έχουν κλέψει ένα φημολογούμενο ποσό 400 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Κάποια από αυτά χάθηκαν στη Ρωσία, περισσότερα υπάρχουν στο Ντουμπάι ή στη Ντόχα, στα νησιά Κέιμαν ή στον Παναμά. Θα χρειαστεί διεθνής προσπάθεια για να ανακτηθούν τα κλεμμένα χρήματα. Το ιστορικό της διεθνούς κοινότητας σε τέτοιες προσπάθειες είναι χαμηλό. Αν δεν ήταν, η αγορά ακινήτων του Λονδίνου θα είχε καταρρεύσει εδώ και πολύ καιρό.
Θα χρειαστεί ακόμη περισσότερος χρόνος για την αποκατάσταση της κοινωνίας. Η κληρονομιά των πραξικοπηματιών το 1960 και το 1980 ήταν κακή, αλλά του Ερντογάν είναι χειρότερη. Οι πύλες της φυλακής πρέπει να ανοίξουν και τα θύματα του πολιτικού κυνηγιού μαγισσών να αποζημιωθούν. Εξόντωσε την κοινωνία των πολιτών. Δεν υπάρχει πλέον ανεξάρτητος Τύπος, τουλάχιστον εντός της Τουρκίας.
Έστρεψε εθνικές μειονότητες τη μία εναντίον της άλλης και ενθάρρυνε το βασικό μίσος προς τους Έλληνες, τους Ασσύριους, τους Αρμένιους, τους Αλεβίτες και τους Κούρδους που δεν είχαν εμπειρία στη σημερινή Τουρκία από την εποχή των Νεότουρκων και στη συνέχεια του Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ.
Οι τουρκικές δυνάμεις πρέπει να αποσυρθούν από τη Συρία, το Ιράκ και την Κύπρο. Πρέπει να σταματήσουν να απειλούν την Αρμενία και την Ελλάδα.
Οι θεσμοί του Ερντογάν έχουν διαφθείρει ορισμένους τόσο στις Ηνωμένες Πολιτείες όσο και στην Ευρώπη. Τα έγγραφα θα πρέπει να είναι ανοιχτά προς επιθεώρηση για να διαπιστωθεί ποιος και πώς προσπάθησε να παρακάμψει τη νομοθεσία των ΗΠΑ και πώς ορισμένοι πληρεξούσιοι γελοιοποίησαν τον Νόμο ‘Foreign Agents Registration Act’. Το Κογκρέσο πρέπει να συνειδητοποιήσει πώς αυτός και κάποιοι σε ιδρύματα, δεξαμενές σκέψης, και πανεπιστήμια της Ουάσιγκτον επιδίωξαν να εξαπατήσουν.
Το θέμα είναι το εξής: Θα υπάρχουν ευσεβείς πόθοι τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στις Βρυξέλλες ότι τα χειρότερα στις σχέσεις με την Τουρκία έχουν τελειώσει. Αυτό μπορεί να είναι αλήθεια, αλλά θα ήταν πρόωρο να πιστέψουμε ότι επίκειται η επιστροφή στο status quo ante.
Σίγουρα, τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Ευρώπη θα πρέπει να συνεργαστούν με μια μετα-Ερντογάν Τουρκία για να κινηθούν προς τη σωστή κατεύθυνση. Είναι προς το συμφέρον όλων να έχουμε μια Τουρκία σε ειρήνη με τον εαυτό της και τους γείτονές της. Η Τουρκία πρέπει να είναι δύναμη σταθερότητας και δημοκρατίας παρά κλεπτοκρατίας. Αλλά αυτό θα πάρει χρόνο.
*Dr. Michael Rubin is a senior fellow at the American Enterprise Institute, where he specializes in Iran, Turkey, and the broader Middle East. A former Pentagon official, Dr. Rubin has lived in post-revolution Iran, Yemen, and both pre- and postwar Iraq. He also spent time with the Taliban before 9/11. For more than a decade, he taught classes at sea about the Horn of Africa and Middle East conflicts, culture, and terrorism, to deployed US Navy and Marine units. He is a 19FortyFive Contributing Editor.
ΠΗΓΗ: ιστοσελίδα «19FortyFive»
