Το παραλήρημα Ερντογάν στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, όπου προέβαλε όλο το φάσμα των διεκδικήσεων της τουρκικής άρχουσας τάξης σε βάρος Ελλάδας και Κύπρου, δεν μπορεί να ερμηνευτεί ούτε σαν προεκλογική τακτική, ούτε ως προϊόν δήθεν απομόνωσης της Τουρκίας.
Είναι ακριβώς οι στρατηγικές σχέσεις του ΝΑΤΟ, των ΗΠΑ και της ΕΕ με την Τουρκία - σε μια περίοδο όξυνσης του ανταγωνισμού με τη Ρωσία και προσπάθειας απόσπασης της Τουρκίας από τη ρωσική επιρροή - που τροφοδοτούν την επιθετική ρητορική και τις αντίστοιχες ενέργειες της τουρκικής κυβέρνησης σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
