Επιστολή προς το Γενικό Γραμματέα Δασών Κώστα Αραβώση, του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, απέστειλε το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος και πρόεδρός του Στρατής Μανωλακέλλης με θέμα την οδηγία από το Ελληνικό Κτηματολόγιο για τα δασικά και το ιδιοκτησιακό στο Βόρειο Αιγαίο.
Στο πλαίσιο της επιστολής του το Τμήμα Β.Α. Αιγαίου του Τεχνικού Επιμελητηρίου, εξηγεί ότι η οδηγία της εταιρείας Ελληνικό Κτηματολόγιο Α.Ε. αναφέρει λανθασμένα ότι στα νησιά του Βορείου Αιγαίου τα δάση θεωρούνταν κατά τεκμήριο εθνικά, δημόσια δάση, τα οποία περιέρχονταν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου ως διάδοχο του Τουρκικού Δημοσίου. Μάλιστα σημειώνει ο Σ. Μανωλακέλλης η οδηγία αυτή βασίστηκε σε νομολογία που αφορά την καλντέρα της Σαντορίνης.
Στην πραγματικότητα στα νησιά του Βορείου Αιγαίου επισημαίνει, ανήκουν σε νομοθετική διάταξη όπου δεν ισχύει το τεκμήριο της κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου.
Ολόκληρη η επιστολή του προέδρου του ΤΕΕ Β.Α. Αιγαίου Στρατή Μανωλακέλλη αναφέρει τα εξής:
«Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας, στη διαφορά που έχει ανακύψει ανάμεσα στα προβλεπόμενα στην ελληνική Νομοθεσία και στη οδηγία που εξέδωσε η εταιρεία με την επωνυμία Ελληνικό Κτηματολόγιο, αναφορικά με το τεκμήριο κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου σε δασικές και χορτολιβαδικού χαρακτήρα εκτάσεις.
Πιο συγκεκριμένα, σε διάφορες ιστοσελίδες αναρτήθηκε πρόσφατα η εν λόγω Οδηγία προς τους Αναδόχους των μελετών κτηματογράφησης, σχετική με τον τρόπο επεξεργασίας των δικαιωμάτων που δηλώνονται από τους ιδιώτες σε ότι αφορά τις εκτάσεις αυτές, στις περιοχές του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του ν. 998/1979, όπου εμπίπτουν και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου.
Για τις εκτάσεις αυτές, στα νησιά του Βορείου Αιγαίου είναι γνωστό ότι, βάσει της ως άνω νομοθετικής διάταξης, δεν ισχύει το τεκμήριο κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου, γεγονός που επιβεβαιώνεται πανηγυρικά τόσο στη νέα νομοθετική διάταξη, του Ιουλίου του 2021 [άρθρο 152 του ν.4819/2021 (ΦΕΚ Α’ 129/23.7.2021) με τίτλο «Ιδιοκτησιακές ρυθμίσεις για τις δασικού και χορτολιβαδικού χαρακτήρα εκτάσεις των περιοχών του δευτέρου εδαφίου του άρθρου 62 του ν. 998/1979» και Αιτιολογική Έκθεση του νόμου], όσο και στην ερμηνευτική Εγκύκλιο του Δεκεμβρίου του 2021 [υπ’ αρ. πρωτ. ΥΠΕΝ/ΔΠΔ/115255/6217/02.12.2021 Εγκύκλιος με τίτλο «Οδηγίες εφαρμογής των διατάξεων της περίπτωσης IV της παρ. 1 του άρθρου 10 του ν. 3208/2003 και του άρθρου 8Α του ν. 998/1979, το οποίο προστέθηκε με το άρθρο 149 του ν. 4819/2021»].
Παρά τα οριζόμενα στο Νόμο και στην Εγκύκλιο, η "Ελληνικό Κτηματολόγιο Α.Ε.", με πρόσφατη Οδηγία που εξέδωσε το Δεκέμβριο του 2021, και μάλιστα μετά την έκδοση της ως άνω Εγκυκλίου, έκρινε, παραδόξως, επικαλούμενη νομολογία που αφορά στην καλντέρα της Σαντορίνης (!!), ότι στα νησιά του Βορείου Αιγαίου «… τα δάση αυτά θεωρούνταν κατά τεκμήριο εθνικά, δημόσια δάση, τα οποία περιέρχονταν στην κυριότητα του Ελληνικού Δημοσίου ως διάδοχο του Τουρκικού Δημοσίου …», δηλαδή ότι ισχύει (!!) το τεκμήριο κυριότητας του Ελληνικού Δημοσίου.
Εν τέλει, με την ως άνω Οδηγία της, η "Ελληνικό Κτηματολόγιο Α.Ε." δίνει εντολή στους αναδόχους των μελετών κτηματογράφησης των νησιών του Βορείου Αιγαίου, όπως προκρίνουν το Δημόσιο ακόμα και όταν το ίδιο δεν διαθέτει τίτλους ιδιοκτησίας, έναντι των ιδιωτών, που διαθέτουν δικαιώματα με τίτλο, συνταχθέντα μετά την 01/07/2001 ή/και με χρησικτησία και ενώ αναφέρεται ρητώς:
Α) στην Εγκύκλιο ότι «δεν καταλύονται ιδιωτικά δικαιώματα επί των εν λόγω εκτάσεων που έχουν αποκτηθεί με χρησικτησία ή με τίτλους συνταχθέντες μετά την ανωτέρω ημερομηνία [εννοεί την 01/07/2001], ως προς τα οποία εξακολουθεί να ισχύει ό,τι ίσχυε και πριν την εισαγωγή της ανωτέρω διάταξης [εννοεί το ν. 4819/2021]», αλλά και
Β) στην αιτιολογική έκθεση του άρθρου 149 του ν. 4819/2021 ότι: «Με τα άρθρα 1 και 2 επιλύονται οι ιδιοκτησιακές εκκρεμότητες μεταξύ Ελληνικού Δημοσίου και ιδιωτών στις περιοχές της χώρας που δεν ισχύει το τεκμήριο κυριότητάς του επί των δασών και δασικών εκτάσεων, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 62 του ν. 998/1979 (Α’289)» καθώς και ότι: «Στις περιοχές, ωστόσο, που δεν ισχύει το τεκμήριο κυριότητάς του (εννοεί το Ελληνικό Δημόσιο) η απόδειξη των ισχυρισμών του περί ιδίας κυριότητας ενώπιον των πολιτικών δικαστηρίων είναι ιδιαίτερα δυσχερής, με αποτέλεσμα οι εμπράγματες διαφορές που άγονται ενώπιον αυτών να επιλύονται κατά κανόνα υπέρ των ιδιωτών. Εξάλλου, όπως έχει κριθεί και με αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 805/2016), στις περιπτώσεις δασών και δασικών εκτάσεων που ευρίσκονται σε περιοχές που δεν εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του ως άνω τεκμηρίου, μόνο η διοικητική πράξη του χαρακτηρισμού ή της διαπιστώσεως του χαρακτήρα της εκτάσεως δεν αρκεί για την εγγραφή δικαιώματος κυριότητας του Δημοσίου, χωρίς την επίκληση και απόδειξη της κτήσεως του με συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία. Έτσι, στις περιοχές αυτές παρατηρείται το φαινόμενο οι υπηρεσίες του Δημοσίου και τα δικαστήρια να απασχολούνται με πλήθος εμπράγματων διαφορών με προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα και παράλληλα να προκαλείται αίσθημα αδικίας στους πολίτες, οι οποίοι καλούνται να υποβληθούν σε μεγάλες δαπάνες για να αποδείξουν δικαστικά την κυριότητά τους».
Λαμβάνοντας υπόψη την έλλειψη τίτλων ιδιοκτησίας στα νησιά του Βορείου Αιγαίου, η εφαρμογή της ανωτέρω Οδηγίας θα έχει ως αποτέλεσμα να προκληθεί ακριβώς αυτό που θέλει να αποτρέψει ο νομοθέτης, δηλαδή το «να προκαλείται αίσθημα αδικίας στους πολίτες, οι οποίοι καλούνται να υποβληθούν σε μεγάλες δαπάνες για να αποδείξουν δικαστικά την κυριότητά τους»
