Μετά την αποκάλυψη του περιεχομένου των «προνοιών» του Συμφώνου Μετανάστευσης η απόπειρα δημιουργίας «κλειστών – ελεγχόμενων δομών νήσων» αποκτά μία άλλη διάσταση που ευθέως αφορά στην εθνική κυριαρχία και τα σύνορα. Πλέον το θέμα δεν το θέτουν όσοι αναφανδόν έχουν κατηγορηθεί γιατί διαφωνούν με την κατασκευή δομών στον ευαίσθητο χώρο των νησιών αλλά τα ίδια τα κείμενα του Συμφώνου.
Επί πολύ καιρό ο κ. Υπουργός προσπαθεί να πείσει για το κλειστό των δομών, ως κύριο επιχείρημα. Το Σύμφωνο προβλέπει ότι σε αυτές θα γίνονται οι διαδικασίες διαλογής στα σύνορα και οι διαδικασίες ασύλου.
Κατά τις δύο αυτές διαδικασίες που διαρκούν έως 10 ημέρες και έως 12 εβδομάδες αντίστοιχα, ο παράτυπα εισελθών δεν έχει δικαίωμα εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι χώροι δηλαδή αυτοί δεν θα θεωρούνται έδαφος της Ευρώπης και της Ελλάδας.
Δηλαδή το Θόλος, το 18 ή οι Μπαμπακιές που έχουν προταθεί για να γίνει δομή δεν θα είναι Ελλάδα!
Είναι δυνατό να σχεδιάζεται να γίνουν τέτοιες δομές; Τα κόκκαλα των ανθρώπων που είναι ακόμη διάσπαρτα στα μέρη αυτά από τις μάχες για την απελευθέρωση της Χίου δεν τρίζουν απλά, αλλά είναι έτοιμα να σηκωθούν.
Το επιχείρημα δε που έχει χρησιμοποιηθεί είναι ότι η πρώτη εξέταση ασύλου θα γίνεται άμεσα σε 30 ημέρες και σε δεύτερο βαθμό μέσα σε έξι μήνες με μέση παραμονή τους 4 μήνες. Το Σύμφωνο προβλέπει χρόνο 12 εβδομάδων, 3 μήνες δηλαδή, για τη διαδικασία ασύλου. Σε αυτό το διάστημα δεν προβλέπεται δικαίωμα εισόδου του αιτούντος στο Ευρωπαϊκό έδαφος, ενώ μετά το διάστημα αυτό μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερα, χωρίς κανένας περιορισμό, μέχρι και την τελική διοικητική απόφαση.
Τι ακριβώς λέτε ότι σχεδιάζετε κ. Υπουργέ; Δομές όχι ελληνικό έδαφος όπου μετά τους 3 μήνες θα μπορούν χωρίς περιορισμό να κυκλοφορούν από αυτές προς τη όλη τη Χίο όποιοι ζητούν άσυλο;
Επιπλέον για όσο διαρκεί η διαδικασία ασύλου οι ενδιαφερόμενοι δεν θα επιτρέπεται να απομακρύνονται από τα σύνορα.
Για το άσυλο να μην ξεχνάμε ότι εκτός της διοικητικής διαδικασίας προβλέπεται, ορθώς, και δικαστική προσφυγή. Κατά συνέπεια για όλο αυτό το διάστημα, άγνωστης διάρκειας, οι αιτούντες άσυλο και μέχρι να τελεσιδικήσει η απόφασή τους θα διαμένουν στις δομές ή όπου στο νησί θέλουν. Αυτό είναι η υποσχόμενη ολιγόμηνη παραμονή;
Πάντως μέχρι εδώ αυτό που διαφαίνεται είναι εκ των προτέρων εναρμόνιση με το Σύμφωνο Μετανάστευσης για το οποίο ο ίδιος ο κ. Υπουργός εξέφρασε τις σοβαρές του επιφυλάξεις;
Από τη διαδικασία στα σύνορα ο ενδιαφερόμενος είτε θα πάρει άσυλο, με όλα τα προβλεπόμενα (ΑΦΜ, προσωρινό ΑΚΜΑ, δικαίωμα ταξιδιωτικών εγγράφων κλπ) και μπορεί να κινηθεί ελεύθερα στη Χώρα.
Στην περίπτωση όμως που επιχειρήσει να φύγει από την Ελλάδα και να πάει σε άλλη χώρα της ΕΕ και να υποβάλει εκ νέου αίτηση ασύλου, όπως μέχρι σήμερα γίνεται στην πράξη για ένα μέρος από εισερχόμενους, πλέον θα εντοπίζεται μέσω της καταγραφής στις βάσεις δεδομένων, δεν θα γίνεται δεκτή η αίτησή του και θα επιστρέφει στην Ελλάδα.
Αυτή η αδυναμία του σημερινού συστήματος, εν γνώσει όλων των χωρών της ΕΕ, αφαιρούσε από την πίεση που δέχονταν οι χώρες πρώτης υποδοχής από τη διαχείριση μεγάλου αριθμού ανθρώπων που λάμβαναν άσυλο.
Με το Σύμφωνο αυτό θα σταματήσει και η Ελλάδα, όπως και οι άλλες πρώτες χώρες υποδοχής θα αναλάβουν όλο το βάρος για τη διαβίωση ανθρώπων που λαμβάνουν άσυλο. Επιπλέον το ίδιο θα συμβαίνει σε περίπτωση που όποιος πάρει άσυλο βρεθεί νόμιμα σε άλλη χώρα αλλά παραβεί για παράδειγμα το χρόνο που του επιτρέπεται να διαμείνει.
Είναι σίγουρο ότι μπορεί η Χώρα στις παρούσες οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες να σηκώσει μόνη όλο αυτό το βάρος;
Η διαδικασία, από την άλλη, μπορεί να οδηγεί σε απόφαση για επιστροφή, η οποία θα πρέπει να εκδίδεται ενιαία μετά τη διαδικασία για το άσυλο, στο διάστημα των 3 μηνών. Το διάστημα που στην παρούσα φάση κατά τις δηλώσεις του κ. Υπουργού θεωρητικά, χωρίς δικαστική προσφυγή, είναι 6 μήνες. Ομοίως και σε αυτή την περίπτωση δεν επιτρέπεται ο περιορισμός μέχρι να υπάρχει τελεσίδικη απόφαση, πλην της περίπτωσης για κάποιον παραβατικό.
Μετά δε την τελεσίδικη απόφαση θα πρέπει εντός 3 μηνών να ολοκληρωθεί η διαδικασία της επιστροφής.
Για αυτό το διάστημα δύναται να είναι σε ΠΡΟΚΕΚΑ.
Η μέχρι σήμερα εμπειρία δείχνει ότι δεν γίνεται μεγάλος αριθμός επιστροφών, ούτε και στον προβλεπόμενο χρόνο. Το σύμφωνο δεν προβλέπει απολύτως τίποτα για τις επιστροφές εκτός από «πολιτικές πιέσεις» σε τρίτες χώρες. Ενώ η «χορηγία επιστροφής» αφορά σε εκούσια επιστροφή και δεν υπάρχει κανένας μηχανισμός υποχρέωσης σε μετεγκατάσταση όταν η αυτή αποτύχει. Δηλαδή και περισσότερος χρόνος χρειάζεται για την όποια επιστροφή αν βρεθεί το πού και καμία τρίτη χώρα δεν είναι διατεθειμένη να δεχθεί επιστροφές!
Επιπλέον το Σύμφωνο προβλέπει παραμονή στο όποιο ΠΡΟΚΕΚΑ μέχρι 6 μήνες και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις τους 12 μήνες.
Κατά συνέπεια και σε αυτή την περίπτωση του μη δικαιούμενου ασύλου προς επιστροφή μετά τους 3 δεν μπορεί να του τεθεί περιορισμός, παρά μόνο για ειδικούς λόγους.
Για ποια κλειστά και ελεγχόμενα ακόμη και ΠΡΟΚΕΚΑ μιλάμε;
Για να αντιληφθούμε το μέγεθος του θέματος ανέρχονται σε 370.000 είναι οι προς επιστροφή αποφάσεις κάθε χρόνο στην ΕΕ. Και αυτοί που έχουν μπει από τη χώρα μας θα πρέπει με το νέο σύμφωνο να επιστρέφονται από εμάς.
Τι ακριβώς πάμε να κάνουμε στα παραμεθόρια νησιά;
Δομές μαύρες τρύπες, χωρίς εθνική κυριαρχία και ζώνες περιορισμού στα νησιά των προς επιστροφή;
Γιατί προβλέπονται στις επιχειρούμενες δομές με τους χώρους για εκπαίδευση, άθληση, μίνι – μάρκετ και αργότερα (;) και προσευχής – ως λογικό ανθρώπινο δικαίωμα – στις δομές;
Είναι για να ζουν εκεί με αξιοπρέπεια όποιοι περιορίζονται για τους 3 μήνες ή τελικά για μακροχρόνια φιλοξενία στα νησιά;
Και πόσο όλα αυτά θα «απλώνουν» και θα γκριζάρουν τα νησιά ως ζώνες υποδοχής;
Ακόμη και η διαδικασία της φύλαξης των συνόρων που αποτελεί έκφραση της κυριαρχίας κάμπτεται από το Σύμφωνο Μετανάστευσης καθώς η διαδικασία διαλογής στα σύνορα, η πρώτη από τις προβλεπόμενες διαδικασίες, μετά από έρευνα και διάσωση, δηλαδή στα θαλάσσια σύνορα θα γίνεται μόνο στις μαύρες τρύπες των δομών και μετά των νησιών;
Η έννοια της αυστηρής επιτήρησης και της φύλαξης δεν υπάρχει στο Σύμφωνο. Πόσο περισσότερο όταν στην έρευνα – διάσωση θα λαμβάνουν μέρος επίσημα και ΜΚΟ με σκάφη που μπορεί να έχουν.
Τι επιχειρείται αν όχι η πλήρης εξυπηρέτηση του σχεδιασμού του Συμφώνου από τις δομές που το Υπουργείο Μετανάστευσης διαφημίζει και επιδιώκει να φτιάξει; Για αυτό και η απλόχερη χρηματοδότηση των 330 εκ. Ευρώ από τη ΕΕ για τις δομές.
Κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας κ. Υπουργέ; Έχετε την εντύπωση ότι υπάρχει νησιώτης, ακρίτας στα σύνορα, που θα δεχθεί τελικά να αποδεχθεί αυτούς τους σχεδιασμούς; Έχετε την εντύπωση ότι οι κοινωνία των νησιών θα επιτρέψει να γίνει γκρίζο το μέλλον των παιδιών του;
https://indanews.gr/
