Τοποθέτηση στην χθεσινή συνεδρίαση
του Περιφερειακού Συμβουλίου Βορ. Αιγαίου
για το νέο Σύμφωνο για την Μετανάστευση
Η πατρίδα μας βιώνει τα τελευταία χρόνια τα αποτελέσματα της μεταναστευτικής κρίσης, αλλά και της πολιτικής που θεσπίστηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2003 με τον κανονισμό του Δουβλίνου ΙΙ και των πολιτικών που ακολούθησαν. Τα νησιά μας που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της εισροής των μεταναστευτικών ροών, στο σύνορο της Ευρώπης με την Ασία και την Αφρική σήκωσαν και συνεχίζουν να σηκώνουν το βάρος της μεταναστευτικής κρίσης που έχει ενταθεί τα τελευταία 6 χρόνια.
Ελπίζαμε ότι το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση & το Άσυλο θα ήταν η ευκαιρία για ένα καινούργιο ξεκίνημα.
Τα νησιά μας και η πατρίδα μας, ως χώρα υποδοχής, δεν μπορεί να παραμείνει η αποθήκη ψυχών της Ευρώπης.
Η διαλογή των παράνομα εισερχομένων μεταναστών δεν μπορεί να πραγματοποιείται στα νησιά, τα οποία σύμφωνα με το νέο Σύμφωνο Μετανάστευσης θεωρούνται τα λεγόμενα «εξωτερικά σύνορα» της Ευρώπης.
Δεν μπορούν τα εγκλωβίζονται οι μετανάστες στα νησιά, σε κέντρα κράτησης ή προαναχωρησιακά κέντρα για μήνες περιμένοντας πότε η Τουρκία ή οποιαδήποτε άλλη χώρα προέλευσης θα δεχθεί την επιστροφή τους.
Αυτό δεν μπορούμε & δεν πρέπει να το δεχτούμε.
Δεν μπορεί η Ελλάδα και ιδιαίτερα η ακριτική Ελλάδα να συνεχίσει να διαχειρίζεται μόνη της μια τόσο μεγάλη ανθρωπιστική κρίση.
Τα νησιά μας δεν μπορούν να δέχονται πλέον το βάρος της προσφυγικής κρίσης για λογαριασμό ολόκληρης της Ευρώπης.
Στα νησιά μας δεν είναι δυνατόν ΚΑΙ να εξετάζονται οι αιτήσεις ασύλου, ΚΑΙ να φιλοξενούνται οι αιτούντες άσυλο, ΚΑΙ να παράσχεται προστασία στους ευάλωτους ΚΑΙ να επιστρέφουν όσοι δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας περιμένοντας πότε θα τους δεχθούν πίσω οι χώρες προέλευσης τους ΚΑΙ να εντάσσονται στις τοπικές κοινωνίες οι αναγνωρισμένοι πρόσφυγες.
Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί.
Η Ευρώπη πρέπει να αναλάβει επιτέλους τις ευθύνες της, οι οποίες δεν εξαντλούνται και δεν τελειώνουν στην υποχρέωση για χρηματοδότηση δομών και υπηρεσιών.
Το βάρος πρέπει να επιμεριστεί επιτέλους ισότιμα σε όλα τα μέλη.
Το πρόβλημα είναι Ευρωπαϊκό και ΟΧΙ Ελληνικό.
Στο νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση & το Άσυλο θα πρέπει:
• Να δίνεται έμφαση στην φύλαξη των συνόρων, τόσο των θαλασσίων, όσο και των χερσαίων. Τα θετικά αποτελέσματα της πολιτικής που εφαρμόστηκε τον τελευταίο χρόνο από την Ελλάδα με την εντυπωσιακή μείωση των ροών, θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για να ενισχυθεί η προσπάθεια για την φύλαξη των συνόρων της Ευρώπης.
• Ο έλεγχος όσων επιθυμούν να εισέλθουν στην Ευρώπη πρέπει να διεξάγεται αναγκαστικά εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Και αν αυτό δεν μπορεί να γίνει, τότε η κάθε χώρα πρέπει να αναλάβει το βάρος που της αναλογεί.
• Η μετεγκατάσταση των αιτούντων διεθνή προστασία δεν θα πρέπει να εναποθέτεται στην καλή προαίρεση ενός κράτους-μέλους, αλλά να είναι υποχρεωτική.
• Ο μηχανισμός των επιστροφών οφείλει να είναι ενιαίος για όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι συμφωνίες με τις χώρες προέλευσης και διέλευσης πρέπει να είναι σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης και ΟΧΙ διμερείς και η παραβίαση τους να έχει ξεκάθαρες επιπτώσεις προς το Κράτος που τις παραβιάζει. Στην κατεύθυνση αυτή η Ευρώπη θα πρέπει να επανεξετάσει την κοινή δήλωση Ευρωπαϊκής – Τουρκίας, η οποία έχει αποφέρει ελάχιστα αποτελέσματα.
Η Ευρώπη πρέπει να δημιουργήσει ένα σύγχρονο, δίκαιο και αποτελεσματικό νέο Σύμφωνο για την Μετανάστευση & το Άσυλο που θα ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες για κοινωνική ευημερία και ασφάλεια όλων των ευρωπαίων πολιτών. Η Ευρώπη έχει το χρέος επιτέλους να σεβαστεί την ιστορία όλων των Κρατών – Μελών, αλλά και το όραμα των ηγετών που εργάστηκαν για να την δημιουργήσουν.
Κλείνω λέγοντας ότι τα λάθη του παρελθόντος δεν πρέπει να επαναληφθούν και για την Ελληνική Κυβέρνηση αυτό θα πρέπει να είναι αδιαπραγμάτευτο και είμαι βέβαιος ότι θα είναι.
Δεν συμφωνώ και δεν μπορώ να δεχτώ ότι μπαίνει θέμα εθνικής κυριαρχίας, το οποίο άκουσα στο ψήφισμα. Δεν μπορεί να βάλει κανένας θέμα εθνικής κυριαρχίας ούτε για μια σπιθαμή της πατρίδας μας. Σαν Έλληνας δεν το δέχομαι.
Σήμερα θα έπρεπε να υπάρχει ένα λιτό κείμενο απόρριψης του νέου Συμφώνου και μέχρι εκεί. Και το ΟΧΙ θα έπρεπε να είναι ΕΝΙΑΙΟ & ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ.
Από εκεί και πέρα απαιτείται συντονισμός των ενεργειών σε συνεργασία με την Ελληνική Κυβέρνηση, τα Κόμματα και τους Ευρωβουλευτές ώστε να πιέσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση για την τροποποίηση του Συμφώνου.
Θεόδωρος Βαλσαμίδης
Περιφερειακός Σύμβουλος Π.Ε. Λέσβου
