• «Προσπαθούμε να εξηγήσουμε στα παιδιά μας γιατί μας έδειξαν με το δάχτυλο», η πρώτη αντίδραση του π. Γ. Κωνσταντίνου στη συμφωνία Ιερώνυμου – Τσίπρα.
Να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να ακυρώσουν στην Ιεραρχία τα προ καιρού συμφωνηθέντα Αρχιεπισκόπου και Πρωθυπουργού ζητά από τους Μητροπολίτες ο Σύνδεσμος Κληρικών Ελλάδος.
«Αισθανόμεθα προδομένοι από όσους συμμετείχαν στις διαβουλεύσεις για την λήψη των αποφάσεων, ερήμην των άμεσα ενδιαφερομένων που είναι οι Εφημέριοι της Ελλάδος και το χριστεπώνυμο πλήρωμα. Ο καιρός του σιγάν έληξε για τους Κληρικούς. Είμαστε πλέον στον καιρό του λαλείν και του πράττειν», προειδοποιούν οι κληρικοί στην πρώτη επίσημη αντίδραση τους.
Από το νησί μας ο πρόεδρος του Συνδέσμου Κληρικών Χίου και εκπρόσωπος Τύπου του Συνδέσμου Κληρικών Ελλάδος, π. Γεώργιος Κωνσταντίνου, σε μήνυμα του στο fb αναφέρεται ευθέως σε στοχοποίηση των ιερέων από τη συμφωνία Αρχιεπισκόπου – Πρωθυπουργού. Αναλυτικά ο π. Γεώργιος αναφέρει:
«Από κάθε γωνιά της πολύπαθης Πατρίδας μας τηλεφωνούν αδελφοί για να βεβαιωθούν ότι δεν παραφρόνησαν ακούγοντας όλα αυτά που ειπώθηκαν σαν υποτιθέμενη συμφωνία «Εκκλησίας και Πολιτείας».
Ερήμην του ιερού Κλήρου της Ελλάδος, ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος και πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου αδειάζει τους απλούς παπάδες στην αυλή του Μεγάρου Μαξίμου, σαν να ήταν αυτοί που ευθύνονται για την πολύχρονη οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, σαν να ήταν αυτοί που είναι το αγκάθι για την ευημερία της Πατρίδας, σαν να ήταν αυτοί που διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα ή διαχειρίστηκαν κάκιστα τα του Κράτους και το έφεραν στο χείλος του γκρεμού.
Έκπληκτοι παρακολουθήσαμε απόψε άλλη μία παράσταση και μάλιστα με κορυφαίους πρωταγωνιστές! Κι όμως όλοι εμείς οι απλοί παπάδες, που συμπορευόμαστε στις πολλές λύπες και τις λίγες, δυστυχώς, χαρές του λαού μας, απόψε προσπαθούμε να εξηγήσουμε στους εαυτούς μας, στις συζύγους και πρεσβυτέρες μας, στα παιδιά μας, γιατί μας έδειξαν με το δάχτυλο!
Ακούσαμε και πάλι ένα σωρό αναλήθειες: Ότι οι Κληρικοί είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Ότι με το να μην είναι δημόσιοι υπάλληλοι αυτόματα χωρίζεται η Εκκλησία από το Κράτος. Ότι θα αναγνωρίσει το Κράτος την υποχρέωσή του για την καταβολή της μισθοδοσίας σαν αντίτιμο στην περιουσία, που λεηλάτησε από την Εκκλησία. Μα αυτό συνέβη το 1952 με νόμο του Κράτους που αναλαμβάνει ες αεί την μισθοδοσία του Κλήρου και τις δαπάνες της εκκλησιαστικής εκπαίδευσης σε "αντάλλαγμα" της περιουσίας που πήρε. Την πήρε με πρόφαση ότι θα δοθεί σε ακτήμονες! Που κατέληξε; Αρκεί κανείς λίγο να ψάξει και θα εκπλαγεί!
Αύριο το πρωί θα πρέπει να μιλήσουμε με τους συνεργάτες μας στο ενοριακό έργο, που είναι πολύπλευρο και πολύμοχθο, να εξηγήσουμε σε όλα τα μέλη των ενοριακών συμβουλίων και επιτροπών και ιδρυμάτων, στους κατηχητές, στους εθελοντές των πολλών κοινωνικών δραστηριοτήτων, στους ενορίτες μας, σε όλους εκείνους που μας καλημερίζουν με την έκφραση "πατέρα μας", "ο παπάς μας", ή εδώ στη Χίο, "δάσκαλε" και μας νοιώθουν κοντά τους, γιατί μας έκριναν ως βάρος για τα οικονομικά της Πατρίδος!
Ακόμα και σε εκείνους που τρίβουν τα χέρια τους από χαρά και κηλιδώνουν με πικρόχολα σχόλια την κατάντια μας, έχουμε να πούμε ένα λόγο αγάπης, θα τους χρειαστεί, γιατί, πως να το κάνουμε, με την αγάπη και τα έργα της, ζεις, με τη χολή, κάποια στιγμή. μπορεί και ζημιωθείς!
Παρόλα αυτά, ο απλός παπάς, θα κάμει το σταυρό του, θα σταυρώσει τη φαμελιά του, θα ευλογήσει με κάθε τρόπο τους λαϊκούς αδελφούς του, θα χτυπήσει την καμπάνα από τη μεγάλη πόλη ως τις εσχατιές της Πατρίδος, στα ψηλά βουνά, στα ακριτικά χωριά, στα πολυπληθή νησιά. Θα εξυπηρετήσει την ανάγκη του πλησίον, μέσα στο θεραπευτήριο της Εκκλησίας, με όλα τα αγιαστικά μέσα, που του παρέχει η χάρη του Αγίου Θεού. Θα λειτουργήσει, θα κηρύξει, θα εξομολογήσει, θα κατηχήσει, θα αγιάσει, θα βαπτίσει, θα χρίσει, θα μυρώσει, θα παντρέψει, θα καλωσορίσει στη ζωή και θα φροντίσει στην έξοδο του κάθε πιστού, θα μεριμνήσει για τη ζωή της ενορίας και μαζί με τους λαϊκούς συνεργάτες και εθελοντές θα φροντίσει τα θρησκευτικής, ιστορικής και πολιτιστικής αξίας κτίρια των ιερών ναών και παρεκκλησίων, χωρίς καμία κρατική επιχορήγηση, θα φροντίσει για τους έχοντες κάθε είδους ανάγκη μέσα από τα ενοριακά φιλόπτωχα ταμεία, τα γεύματα αγάπης, τις ιματιοθήκες, τις τράπεζες αίματος, τα κάθε είδους ιδρύματα και δομές, που αν και είναι υποχρέωση του υποτιθέμενου "κοινωνικού κράτους", τα κάνει η Εκκλησία!
Αυτός ο παπάς που δε λογάριασε ποτέ ωράριο, που δε έκαμε διακρίσεις ανάμεσα στους συνανθρώπους του, γιατί έτσι επιτάσσει ο Λόγος του Χριστού, που απέμεινε σε πολλά χωριά μόνος αυτός να θυμίζει πως κάποτε υπήρχαν, τον Ελλήνων οι Κονότητες, αυτός δέχθηκε απόψε, αναίτια, ακόμη μία μομφή από τον Αρχιεπίσκοπό του και από τον Πρωθυπουργό του, ότι είναι το βάρος και η αιτία της κακοδαιμονίας της χώρας του.
Φευ! Αλίμονο στην Πατρίδα, που οι Άρχοντές της, στοχοποιούν τους πολίτες της!
Κουράγιο Πατρίδα, κουράγιο αδελφοί μου Κληρικοί, κουράγιο Λαέ βασανισμένε!»
politischios
