Δεν υπάρχει πιο υποκριτική κουβέντα μεταξύ υπουργών και κομμάτων από αυτή με τα μυστικά κονδύλια. Τα οποία διατηρούν όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις. Πίσω τους θα βρει κανείς τη δεύτερη κυβέρνηση Ανδρέα, τη διένεξη Μητσοτάκη- Σαμαρά το 1992, την πληρωμή του βοσκού στα Ίμια, την αγορά υπερπολυτελών αυτοκινήτων της κυβέρνησης ΓΑΠ, τη χρηματοδότηση ΜΚΟ, Κέντρων που είχαν κλείσει, δημοσιογράφων και σκοτεινών τύπων.
Οι αλληλοκαταγγελίες Καμμένου- Κοτζιά για το θέμα και οι δήθεν αγανακτισμένες αντιδράσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης που έχουν κυβερνήσει τον τόπο είναι πέραν για πέρα θεατρικές και λασπωμένες.
Δεν υπάρχει κυβέρνηση στον κόσμο που να μην χρησιμοποιεί μυστικά κονδύλια υπουργείων για να κάνει κρατική εθνική πολιτική (προσοχή: όχι κυβερνητική), να πληρώνει καθέναν μέσα και έξω από τη χώρα για να προωθεί τα συμφέροντά της και να προπαγανδίζει τις θέσεις της. Η Ελλάδα δεν μπορεί να είναι εξαίρεση. Καθένας που αμολάει τη μπαρούφα του για κατάργηση των μυστικών κονδυλίων είναι σαν να ζητάει να δημοσιεύονται οι σχεδιασμοί και οι αποφάσεις της ΕΥΠ.
Αν είναι κάτι που λείπει και ορθώς συζητιέται είναι ο έλεγχος των κονδυλίων από μια διακομματική επιτροπή, που θα αποτελείται από σοβαρούς ανθρώπους και οι οποίοι δεν θα κάνουν βούκινο τα στοιχεία ούτε θα τα χρησιμοποιούν για πολιτικούς και κομματικούς λόγους. Το ερώτημα είναι, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι στη Βουλή; Απάντηση: Ελάχιστοι. Κι αυτό είναι το πρόβλημα.
Γιατί από τους πιο πολλούς, που δεν έχουν συνείδηση του πατριωτικού συμφέροντος είναι συνήθως και εκείνοι που καλούνται μια μέρα να υπουργεύσουν και να διαχειριστούν μυστικά κονδύλια.
Μυστικά κονδύλια δεν έχουν μόνο τα υπουργεία Εξωτερικών, Εσωτερικών και Άμυνας. Έχουν σχεδόν όλα τα υπουργεία, το Μέγαρο Μαξίμου, η ΕΥΠ, η Γενική Γραμματεία Τύπου δια του υπουργείου Επικρατείας. Και η ιστορία τους είναι πολύ παλιά. Παρ όλα αυτά, μόλις μετά το τέλος του ’80 άρχισε να γίνεται συζήτηση για το θέμα έντονα. Δεδομένου ότι από τότε άρχισε να γίνεται συνείδηση στην πλειονότητα του λαού η απαίτηση για διαφάνεια στα οικονομικά του κράτους. Και η αντίστοιχη εκμετάλλευσή του από τα κόμματα για αλληλοκατηγορίες.
Η πρώτη πολύκροτη υπόθεση ήρθε στο φως με τη μορφή σκανδάλου μετά την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Από τον Κάρολο Παπούλια ως υπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ μετά τις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993. Ο κ. Παπούλιας ανέθεσε τη διενέργεια ΕΔΕ σε σύμβουλό του, πρώην δικαστικό, η οποία δεν κατέληξε σε συγκεκριμένο καταλογισμό ευθυνών. Πάντως, αυτή η πρώτη έρευνα εντόπισε την αύξηση των ετήσιων απόρρητων δαπανών για το υπουργείο Εξωτερικών (τα ποσά σε δις):
«Το έτος 1989, με αρχική πίστωση 2.200.000.000 δρχ. δαπανήθηκε ποσό 3.278.376.500. Το έτος 1990, με αρχική πίστωση 2.000.000.000 δρχ. δαπανήθηκε ποσό 2.047.761.404. Το έτος 1991, με αρχική πίστωση 2.500.000.000, δαπανήθηκε ποσό 5.047.837.085. Το έτος 1992, με αρχική πίστωση 4.100.000.000, δαπανήθηκε ποσό 7.459.447.649. Το έτος 1993, με αρχική πίστωση 4.340.000.000, μέχρι τις 10.10.1993 (δηλ. την ημέρα των εκλογών) δαπανήθηκε ποσό 6.231.881.799».
Ο αναγνώστης μπορεί να διαπιστώσει ότι όσα ξοδεύονταν ήταν παραπάνω από αυτά που προϋπολογίζονταν από τις κυβερνήσεις Ανδρέα, Οικουμενικής, Συγκυβέρνησης Μητσοτάκη- Αριστεράς, Μητσοτάκη. Ο ίδιος ο πρώην πλέον πρωθυπουργός Κ Μητσοτάκης κατήγγειλε τον πρώην υπουργό του των Εξωτερικών Α Σαμαρά για διασπάθιση των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου του για την προβολή του. Η έρευνα που έγινε, όμως, δεν απέδειξε τίποτε συγκεκριμένο. Ο Α Σαμαράς έφερε τα στοιχεία που είχε και απέδωσε τις κατηγορίες Μητσοτάκη στο μένος του επειδή τον ανέτρεψε.
Επί εποχής Κώστα Σημίτη, κοινό μυστικό ήταν ότι σημαντικό μέρος των μυστικών κονδυλίων κατέληξε σε ημετέρους, στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, με κριτήρια κομματικά και όχι εθνικού συμφέροντος. Μέχρι σήμερα, ποτέ δεν έχει ελεγχθεί και αποκαλυφθεί τι πραγματικά έχει συμβεί με τα κονδύλια. Αφού όλες οι κυβερνήσεις κρύβονται πίσω από το γεγονός ότι τα στοιχεία είναι απόρρητα και καταστρέφονται (!)
Και ο βοσκός στα Ίμια!
Αλλά, τα κονδύλια έγιναν πρωταγωνιστές και πρωτοφανών αποκαλύψεων για τα Ίμια! Ο Θεόδωρος Πάγκαλος στην εκπομπή “Σήμερα”, του ΣΚΑΪ, στις 30 Απριλίου του 2018 είπε ότι τον βοσκό των Ιμίων Αντώνη Βεζυρόπουλο κακώς τον πλήρωνε ο Δήμος Καλυμνίων μέχρι τις 31-12-2002 και ότι έπρεπε να πληρωνόταν από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου των Εξωτερικών, προκειμένου να μην έφευγε τον Απρίλιο του 2004 από τα νησιά.
Με οργισμένη επιστολή του ο πρώην δήμαρχος Καλύμνου, απαντώντας στον κ Πάγκαλο αποκάλυψε σημεία και τέρατα για τη διαχρονική εξωτερική και αμυντική πολιτική των κυβερνήσεων στο Αιγαίο. Γι αυτό και δημοσιεύω σχεδόν όλη την επιστολή. Για να μάθει ο κάθε Έλληνας πού και πώς πάνε τα λεφτά του και πώς οι κυβερνήσεις είναι ανάξιες αυτής της χώρας. Γράφει ο κ Διακομιχάλης:
«Μετά την προφορική, συμφωνία με τους Τούρκους τη νύκτα της 31ης Ιανουαρίου με τη διαμεσολάβηση του μακαρίτη Υφυπουργού των Εξωτερικών της Αμερικής κυρίου Χόλμπρουκ, όπως εσείς δηλώσατε επιστρέψαμε στη προτέρα κατάσταση που υπήρχε στα Ίμια πριν από το επεισόδιο. Δηλαδή μπορούσε ο βοσκός να πηγαίνει κανονικά στα Ίμια για να ταΐζει τα κατσίκια του.»
«Γιατί λοιπόν δεν μπορούσε με διαφανή και καθαρό τρόπο να πλήρωνε το επίσημο Ελληνικό κράτος τα έξοδα του βοσκού ο οποίος πήγαινε στα νησιά δύο και τρεις φορές την εβδομάδα και πολλές φορές μάλιστα τον συνόδευε και σκάφος της Ελληνικής Ακτοφυλακής από το Λιμεναρχείο Καλύμνου και θα έπρεπε να πληρωνόταν κρυφίως; Απαντήστε επιτέλους!!!
«Τα Ίμια ανεξάρτητα, ότι οι Τούρκοι τα διεκδικούν παράνομα κατά παράβαση όλων των Διεθνών Συνθηκών όπως πολύ καλά γνωρίζετε, είναι Ελληνικά και ως εκ τούτου επιτρέπονται όλες οι δραστηριότητες όπως σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας. Όμως το μεγάλο ερώτημα κύριε Πάγκαλε που πρέπει επιτέλους να απαντηθεί είναι γιατί ούτε το Υπουργείο των Εξωτερικών μα δυστυχώς ούτε κανένα άλλο Υπουργείο όπως θα μπορούσε να είναι το Υπουργείο των Εσωτερικών ή το πάλαι ποτέ Υπουργείο Αιγαίου δεν τολμούσε να πληρώσει τον βοσκό; Υποχρέωση που μονομερώς είχε αναλάβει ο Δήμος Καλυμνίων την περίοδο που είχα την τιμή να είμαι Δήμαρχος της Καλύμνου, και πληρωνόταν ο βοσκός από τον Δημοτικό προϋπολογισμό και σήμερα δυστυχώς βρισκόμαστε στη δυσάρεστη θέση εάν το Ελεγκτικό Συνέδριο κρίνει τελικά τις δαπάνες αυτές για την πληρωμή του βοσκού μη νόμιμες να πρέπει να επιστρέψουμε στο Δήμο Καλυμνίων τα χρήματα που πήρε από την 1-1-1996 μέχρι 31-12-2002 και μάλιστα εντόκως.»
«Σίγουρα κύριε Πάγκαλε θα συμφωνούσα μαζί σας ότι ο βοσκός έπρεπε να πληρώνεται από τα μυστικά κονδύλια του Υπουργείου των Εξωτερικών εάν τα Ίμια δεν ήταν Ελληνικά και ο βοσκός εκτελούσε αυτή την αποστολή. Σε κάθε περίπτωση κύριε Πάγκαλε πρέπει, 22 χρόνια μετά τα γεγονότα στα Ίμια, να παραδεχθείτε ότι το επίσημο Ελληνικό κράτος δεν είχε καμιά πολιτική για τις βραχονησίδες στο Αιγαίο, αξιοποιώντας τις διατάξεις και τα όσα προκύπτουν από την σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας του 1982.»
«Ταμπουρωμένοι πίσω από την πολιτική του κατευνασμού που χαρακτήριζε και χαρακτηρίζει την εξωτερική μας πολιτική αφήσαμε την Τουρκία να αλωνίζει στο Αιγαίο. Η εξαγγελία το 1995 της κυβέρνησης που ήσασταν και εσείς μέλος, ότι θα γίνονταν μικρές παρεμβάσεις στις βραχονησίδες εγκαταλείφτηκε μόλις αντέδρασε η Άγκυρα. Ιδιαίτερα όταν δημοσιοποιήθηκε τον Μάιο του 1996 το εγχειρίδιο της Τουρκικής Στρατιωτικής Ακαδημίας με τίτλο: “Τα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες του Αιγαίου , γεωγραφική- Ιστορική- Νομική ανασκόπηση και εισηγήσεις πολιτικής” όλες οι Ελληνικές κυβερνήσεις επέλεξαν την πολιτική να μην κινείται τίποτε στο Αιγαίο για να μην δυσαρεστηθούν οι Τούρκοι.»
«Όπως γνωρίζετε από την 1η Ιανουαρίου 2003 σταμάτησε ο Δήμος Καλυμνίων να καλύπτει τα έξοδα του βοσκού Αντώνη Βεζυρόπουλου, ο οποίος όμως συνέχιζε να πηγαίνει για περίπου ενάμιση χρόνο στα Ίμια και ουδείς ενδιαφέρθηκε να του καταβάλει το «τεράστιο ποσόν των 6.000,00€» ετησίως, με αποτέλεσμα το Πάσχα του 2004 δυστυχώς να πάρει τα κατσίκια του από τις βραχονησίδες και να μην ξαναπατήσει το πόδι του.»
« Κ. Πάγκαλε επειδή δεν είστε ούτε αφελής ούτε άσχετος με την Εξωτερική πολιτική και γνωρίζατε ότι η παρουσία του βοσκού στα Ίμια ήταν τεράστιας Εθνικής σημασίας γιατί δεν κάνατε ότι ήταν Εθνικά επιβαλλόμενο από την 1η Ιανουαρίου 2003 ώστε η κυβέρνηση του Σημίτη που εσείς ήσασταν κορυφαίο στέλεχος της να εξασφάλιζε τα έξοδα στον βοσκό για να μην έφευγε από τα νησιά; Για την κυβέρνηση της Ν.Δ που σας ακολούθησε, ας απαντήσουν οι τότε κρατούντες γιατί και αυτοί ακολούθησαν την ίδια τακτική με σας και δεν στήριξαν οικονομικά τον βοσκό. Αλήθεια γιατί αφήσατε όλοι μαζί να γίνει αυτό το Εθνικό έγκλημα στα Ίμια με την φυγή του βοσκού, όταν ένας μικρός Δήμαρχος κατάφερε να τον κρατήσει επτά ολόκληρα χρόνια; Ποιος αλήθεια θα αναλάβει την ευθύνη;»
« Κύριε Πάγκαλε, γνωρίζετε πολύ καλά ότι η Τουρκία αμφισβήτησε για πρώτη φορά το status στο Αιγαίο, τόσον στη θάλασσα όσο και στον αέρα, τον Νοέμβριο του 1973 όταν η τότε κυβέρνηση του δικτάτορα Παπαδόπουλου ανακοίνωσε ότι υπάρχει σοβαρό κοίτασμα πετρελαίου στη Θάσο. Γνωρίζετε επίσης κύριε Πάγκαλε ότι κατά την διάρκεια της διάσκεψης για το Δίκαιο της θάλασσας το 1982, το μοναδικό άρθρο, αριθμός 121 που αναφέρεται στα νησιά, αποτέλεσε αντικείμενο έντονης Ελληνοτουρκικής διαμάχης και διαμορφώθηκε κατά τέτοιο τρόπο, ώστε αποτελεί μια οριστική και ολοκληρωτική νίκη των Ελληνικών θέσεων. Έτσι έγινε δεκτό ότι τα νησιά έχουν αιγιαλίτιδα ζώνη και υφαλοκρηπίδα, με εξαίρεση τις βραχονησίδες, οι οποίες στερούνται υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ όταν δεν μπορούν να δημιουργήσουν δική τους οικονομική ζωή και είναι ακατοίκητες.»
« Τα Ίμια είχαν οικονομική ζωή με την παρουσία του βοσκού και τα κατσίκια του. Κύριε Πάγκαλε, ούτε και από τα μυστικά κονδύλια του Υπουργείου των Εξωτερικών, που είπατε ότι έπρεπε να καταβάλλονται τα έξοδα στον βοσκό ώστε να μην έφευγε από τα νησιά, ούτε αυτό έγινε τόσον η κυβέρνηση Σημίτη όσο η επόμενη του Κώστα Καραμανλή. Ντροπή!!!»
« Πρέπει επιτέλους, αποβάλλοντας το φοβικό σύνδρομο που χαρακτηρίζει τις αντιδράσεις μας απέναντι στις παράνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο, να υπάρξει ένας σοβαρός σχεδιασμός εκ μέρους της χώρας μας για όλα αυτά τα νησιά και νησίδια που θα υλοποιηθεί με αποφασιστικότητα και δεν θα μείνει στα λόγια. Σχεδιασμός που θα προβλέπει μικρές παρεμβάσεις με υδατοδεξαμενές, μικρές προβλήτες και ότι άλλο είναι χρηστικό για να διευκολύνεται η προσέγγιση σ’ αυτά, λαμβάνοντας μάλιστα υπόψιν ότι σχεδόν το σύνολο αυτών των βραχονησίδων είναι ενταγμένες στο Δίκτυο NATURA 2000, στις οποίες έχουν επενδυθεί Ευρωπαϊκά χρήματα και προστατεύονται από Ευρωπαϊκές οδηγίες. Στα πλαίσια αυτού του σχεδιασμού επιβάλλεται να υπάρχει οικονομική στήριξη και στους μοναχικούς κατοίκους κάποιων νησιών που επέλεξαν να είναι εκεί ακοίμητοι φρουροί του Ελληνισμού.»
«Το Κίνναρος είναι μία από αυτές τις περιπτώσεις που η κυρά Ειρήνη με το γιο της το Γιώργο κρατούν ψηλά την Ελληνική σημαία και πρέπει να στηριχθούν από το κράτος, χωρίς άλλη καθυστέρηση. Πρέπει η κυβέρνηση να δώσει άμεσα λύση στο πρόβλημα του φόρου για την μεταβίβαση της ιδιοκτησίας του αείμνηστου Γεωργίου Θηραιού στον εγγονό του Γιώργο που μαζί με τη μάνα του στο Κίνναρος κατά μεσής του Αιγαίου, κρατούν ψηλά την Ελληνική σημαία.»
Το όργιο επί Γιώργου με τις ΜΚΟ
Το 2012, ο Αλέξης Τσίπρας, μαζί με την –βουλευτή τότε– Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Νίκο Παππά, που ήταν διευθυντής του πολιτικού του γραφείου, επισκέφτηκαν τους οικονομικούς εισαγγελείς για τις απόρρητες δαπάνες του υπουργείου Εξωτερικών, και κατέθεσαν υπόμνημα ότι γνωρίζουν πως πακτωλός χρημάτων από αυτές δεν διατέθηκαν για εθνικούς σκοπούς αλλά για εξυπηρέτηση άλλων σκοπών.
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες τότε, το 2009 εκταμιεύθηκαν 57.207.000 ευρώ, δηλαδή 38.707.140 ευρώ περισσότερα από αυτά που προϋπολογίσθηκαν, και το 2010 διατέθηκαν 68.000.000 αντί για 18.000.000 που εγγράφηκαν στον προϋπολογισμό. Ακόμη και το 2011, με ακραίες περικοπές σε όλες τις δαπάνες, τα μυστι κά κονδύλια αυξήθηκαν στα 43.000.000 ευρώ με αυξητικούς ρυθμούς.
Μάλιστα, αγοράστηκαν και δύο υπερπολυτελή υπουργικά αυτοκίνητα τότε έναντι 1,5 εκ. ευρώ (!) από τα μυστικά κονδύλια του υπουργείου Οικονομικών! Το τελευταίο τρίμηνο του 2009, το 2010 και το πρώτο 9μηνο του 2011, ενώ διαχρονικά ο προϋπολογισμός δεν υπερέβαινε τα 18 εκ το χρόνο, φαίνεται ότι εκταμιεύτηκαν 190 εκατομμύρια!
Οι δικαστικές έρευνες που έγιναν με συγκεκριμένες καταγγελίες για αθρόα χρηματοδότηση 45 ΜΚΟ δεν κατέληξαν σε σοβαρά αποτελέσματα.
Την Πέμπτη, 26 Ιανουαρίου 2017, στη συνεδρίαση της Διαρκούς Επιτροπής Άμυνας και Εξωτερικών της Βουλής, που ήταν κεκλεισμένων των θυρών, αποκαλύφθηκε πάρτυ με τα μυστικά κονδύλια, αλλά και με παραμάγαζα μέσα στο υπουργείο Εξωτερικών. Εκεί, Κοτζιάς και αντιπολίτευση αλληλοκατηγορήθηκαν για σπατάλες και αυταρχισμό. Χαρακτηριστικά ειπώθηκε εκτός των άλλων και για ταξίδια υπουργών με 100μελή συνοδεία!
Στην ημερήσια διάταξη της Επιτροπής ήταν και η -τυπική- διάλυση του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών Μελετών (Ε.Κ.Ε.Μ.). Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν στη συνεδρίαση, μόνο το συγκεκριμένο Κέντρο είχε 23 άτομα. Χρηματοδοτούνταν με 750.000 και έφτασε στις 970.000, μόνο και μόνο για μισθούς και νοίκια. Σε μελέτες, επίσης, δίνονταν από 200 έως 400.000 ετησίως. Το εντυπωσιακό, όπως αναφέρθηκε στη συνεδρίαση, είναι ότι, ενώ ήταν ανενεργό από το 2012, έπαιρνε λεφτά. Κάτι που μάλλον μεταφράζεται ως αιχμή κατά των πρώην υπουργών Εξωτερικών, Δημήτρη Αβραμόπουλου και Ευάγγελου Βενιζέλου.
Ουσιαστικά, “λουκέτο” μπήκε το 2015. Αντίστοιχες αναφορές έγιναν και για το Κέντρο Ανάλυσης και Σχεδιασμού (ΚΑΣ), για το οποίο, μεταξύ των άλλων, ο Νίκος Κοτζιάς φέρεται να είπε πως είχε ζητήσει ως υπάλληλος του ΥΠΕΞ παλιότερα την παρέμβαση του εισαγγελέα, αλλά δεν έγινε, αφού το πρόσωπο που διηύθυνε το ΚΑΣ ήταν και στέλεχος ιδιωτικού φορέα, στον οποίο ανέθετε συμβάσεις για έργα με τα λεφτά του ΚΑΣ.
Αλλά, και το υπουργείο Εσωτερικών επί Σκουρλέτη έδωσε 18,5 εκ ευρώ για απόρρητες δαπάνες (της αστυνομίας;) και 7 το Άμυνας, σύμφωνα με τον προϋπολογισμό, τουλάχιστον. Τα του υπουργείου Εξωτερικών έχουν παγιωθεί στα 15 εκ ευρώ, από όσα φαίνονται.
Το συμπέρασμα είναι ένα: Αφού τα κονδύλια είναι μυστικά δεν θα μαθευτεί ποτέ το εύρος του ξοδέματός τους και οι αποδέκτες. Εκτός από παρονυχίδες που θα αποκαλύπτονται από καιρού εις καιρόν. Για δημόσια κατανάλωση και για προσωπικά ή κομματικά παιχνίδια. Ώστε οι πολίτες της χώρας να σχηματίζουν την εντύπωση ότι δεν κυβερνιόνται από κυβερνήτες αλλά από απατεώνες. Μήπως είναι και αλήθεια;
Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης
www.liberal.gr
