της Κατερίνας Πλουμιδάκη
Ο Γιώργος Νούλας είναι διεθνολόγος και ιδρυτικός δικηγόρος της ΠΑΔΕΕ (Παγκόσμιας Διακοινοβουλευτικής Ενώσεως Ελληνισμού), δηλαδή του φορέα που αποτελεί το θεσμικό δίκτυο διασύνδεσης των βουλευτών Ελληνικής καταγωγής σε όλο τον κόσμο.
Έχοντας ταξιδέψει παντού και συνεργαζόμενος με ένα μεγάλο αριθμό χωρών, μας δίνει ως πολιτικός επιστήμονας και διεθνολόγος τη δική του προσέγγιση για την πανδημία του κορωνοϊού.
– Τι είναι οι κορωνοϊοί;
Ο ιός αυτός εμφανίστηκε στην Κίνα κυρίως το Δεκέμβριο του 2019 και στη συνέχεια επιβεβαιώθηκε ότι πρόκειται για νέο κορωνοϊό, ο οποίος ονομάζεται πλέον «2019-nCoV» και είναι μέλος της ίδιας μεγάλης οικογένειας με τους προηγούμενους ιούς SARS και MERS.
Οι κορωνοϊοί είναι συχνοί ιοί και τυπικά προκαλούν ήπια αναπνευστικά προβλήματα όπως βήχα και καταρροή, αλλά μερικοί είναι πιο επικίνδυνοι, Σε λίγες περιπτώσεις οι συνήθεις κορωνοϊοί μπορούν να προκαλέσουν λοιμώξεις, όπως πνευμονία και βρογχίτιδα. Είναι κοινοί στα ζώα παγκοσμίως και μόνο λίγοι από αυτούς είναι γνωστό ότι μολύνουν τους ανθρώπους.
– Από πού προήλθε ο ιός;
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) ακόμη αναζητά την πηγή προέλευσης του ιού.Οι υποψίες εστιάζονται σε μια αγορά τροφίμων και ζώντων ζώων στην πόλη Γιουχάν, όπου εμφανίστηκαν τα πρώτα επιβεβαιωμένα περιστατικά. Μια γενετική ανάλυση, που συνέκρινε το νέο ιό με περισσότερους από 200 κορωνοϊούς, δείχνει ότι ο νέος κορωνοϊός μοιάζει με άλλους συγγενικούς ιούς που μολύνουν φίδια και νυχτερίδες. Μια πιθανότητα είναι ότι ο «2019-nCoV» προέκυψε από το συνδυασμό ξεχωριστών ιών που μολύνουν αυτά τα δύο είδη ζώων.
– Πώς εξαπλώθηκε στους ανθρώπους;
Η ίδια γενετική ανάλυση δείχνει πως ο ιός πιθανώς ανέπτυξε την ικανότητα να «πηδά» από τα ζώα στους ανθρώπους χάρη σε μια συγκεκριμένη μετάλλαξη στο γονίδιο μιας πρωτεΐνης.
– Πού έχει εξαπλωθεί έως τώρα;
Εκτός από την Κίνα, περιστατικά έχουν αναφερθεί σε όλες σχεδόν τις χώρες του κόσμου.
– Πόσο κολλητικός είναι μεταξύ των ανθρώπων;
Τον Δεκέμβριο του 2019 που ξεκίνησε η διάδοση του ιού πίστευαν ότι ο βασικός τρόπος μετάδοσης του ιού φαίνεται να είναι από τα ζώα στον άνθρωπο. Έτσι στην αρχή νόμιζαν με βάση και τις εισηγήσεις των Κινέζων επιστημόνων ότι δεν κολλάει εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Σύμφωνα με τους πρώτους υπολογισμούς του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ο μέσος αριθμός νέων λοιμώξεων ανά μολυσμένο άτομο είναι 1,4 έως 2,5 ασθενείς.
Στην αρχή ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (Π.Ο.Υ.) δεν πίστευε ότι μπορεί ο νέος ιός να προκαλέσει πανδημία.
Ναι σημείωνε μάλιστα ότι για να συμβεί αυτό χρειάζονται 3 προϋποθέσεις: να μολύνει αποτελεσματικά τους ανθρώπους, να αναπαράγεται μέσα στο ανθρώπινο σώμα και να μεταδίδεται εύκολα από άνθρωπο σε άνθρωπο. Έτσι διεγνώσθη αρχικά λαθεμένα ότι μέχρι στιγμής δεν πληρούνται και οι τρεις αυτές προϋποθέσεις!
Η κατεύθυνση αυτή κοίμισε τα συστήματα υγείας των χωρών της γής ενώ η Κίνα άργησε να δώσει εικόνα προς τα έξω της πραγματικότητας του νέου ιού που μετεξελίχθηκε σε πανδημία.
Αν από το Δεκέμβριο του 2019 η διεθνής επιστημονική κοινότητα είχε γνώση της επικινδυνότητας της νέας πανδημίας, θα ήταν σε προχωρημένο στάδιο ανακάλυψης του φαρμάκου και του εμβολίου της νόσου.
Αυτές οι μη-εξηγήσιμες με μια πρώτη ματιά παραλείψεις της Κίνας και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (Π.Ο.Υ.) έδωσαν τροφή σε πολλούς λάτρεις των θεωριών συνομωσίας να εξηγήσουν ή εξυφάνουν τα δικά τους σενάρια για τη γέννηση και ανάπτυξη της νόσου.
-Ποιο είναι το μερίδιο της Κίνας σε όλα αυτά;
Η Κίνα έχει τεράστια ευθύνη για την εξάπλωση του ιού σε σημείο που κάποιοι έχουν ύστερες σκέψεις για τη μεθόδευση της οικονομικής διαχείρισης των αποτελεσμάτων του κορονοϊού στην παγκόσμια οικονομία.
– Ποιες οι πολιτικές και οικονομικές προεκτάσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
Συγκλονιστικές. Η Γερμανία επιμένει στο μοντέλο της λιτότητας που εγκλώβισε την Ευρώπη σε κρίση.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός στην τηλεδιάσκεψη των αρχηγών-κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ζήτησε και έκδοση κορωνο-ομολόγου κάνοντας αναφορά στο περιεχόμενο της επιστολής που υπέγραψαν οι 9 ηγέτες χωρών της Ε.Ε. Τόνισε μάλιστα ότι οι 9 χώρες που υποστηρίζουν την πρόταση εκπροσωπούν το 57% του Α.Ε.Π. της Ευρωζώνης. Επίσης δόθηκε έμφαση στο γεγονός ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες ανακοινώθηκε πακέτο στήριξης της οικονομίας ύψους 2 τρις δολαρίων.
Η ΕΟΚ ξεκίνησε από μια φιλόδοξη προσπάθεια των δυο μεγάλων αιώνιων αντιπάλων της Ευρωπαΐκής Ένωσης, της Γερμανίας και της Γαλλίας, να ξεπεράσουν την προαιώνια εχθρότητα που επιβεβαιώθηκε με τη σύγκρουσή τους και στους δυο παγκόσμιους πολέμους, αλλά και να εξυπηρετήσουν τα πολιτικά και οικονομικά τους δεδομένα διαχρονικά.
Έτσι η Γερμανική διπλωματία έβρισκε διέξοδο στη δημιουργία και μετεξέλιξη του περίφημου Zolverain, δηλαδή του οικονομικού οργανισμού που είχε ήδη λειτουργήσει στα μέσα του 19ου αιώνα στην κεντρική Ευρώπη ενώνοντας τους γερμανικούς, γερμανόφωνους και γερμανόφιλους πληθυσμούς σε μια οικονομική ένωση συνεργασίας.
διπλωματία πίστευε πως η ΕΟΚ θα της έδινε εγγύηση για την ασφάλεια και την εδαφική της ακεραιότητα η οποία αμφισβητήθηκε πολλάκις στο παρελθόν από τους Γερμανούς, αλλά και ευκαιρία να ηγηθεί στο μετα-πολεμικό Ευρωπαικό διεθνή χάρτη.
Τα πράγματα βέβαια δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμενε η Γαλλική διπλωματία. Αντιθέτως η Γερμανία με το πρόσχημα της διάδοσης της Ευρωπαϊκής Ενότητας σε όλους τους λαούς της Ευρώπης κινήθηκε μεθοδικά, αρνήθηκε να προσχωρήσει στο κυρίαρχο αίτημα της Γαλλίας και των χωρών του Νότου για εμβάθυνση και άρση των κοινωνικών ανισοτήτων μεταξύ των χωρών της ΕΟΚ των 12 και μέσω της διεύρυνσης της ΕΟΚ με την προσθήκη χωρών που ιστορικά ήταν πολιτικοί της δορυφόροι, διαμόρφωσε το δόγμα μιας μονεταριστικής πολιτικής την οποία εφαρμόζει με τρόπο απαρέγκλιτο μέχρι σήμερα.
Η πανδημία που πλήττει την Ευρώπη, είναι μια μοναδική ευκαιρία αφενός για τη Γερμανία να κάνει αμετάκλητα την Ευρωπαική Ένωση ένα εκσυγχρονισμένο Zolverain με σποραδικές βοήθειες σε χώρες που είναι στα όρια της εξόδου και οριακά αν χρειαστεί να τις αποβάλλει διατηρώντας τον πυρήνα της μονεταριστικής πολιτικής αναλλοίωτο. Αφετέρου τη Γαλλία σε συνεργασία με την Ιταλία, Ισπανία (επιτέλους) και τις άλλες χώρες του Νότου (Ελλάδα, Πορτογαλία, αλλά και χώρες όπως η Σλοβενία, η Μάλτα, η Κύπρος, η Ιρλανδία) να ζητάνε κοινωνική Ευρώπη αλληλέγγυα στις ανάγκες όχι των αγορών αλλά των πολιτών.
Οι στιγμές είναι κρίσιμες τα συμφέροντα μεγάλα, όμως πέρα και πάνω από τις οικονομικές και μονεταριστικές ανάγκες των πρωταγωνιστών, οι Ευρωπαίοι πολίτες νοιώθουν απροστάτευτοι κι έτσι σήμερα η πλειοψηφία τους δεν προσδοκούν και δεν εμπνέονται από την ιδέα της Ενώσεως.
Η συνέντευξη της Κατερίνας Πλουμιδάκη δημοσιεύτηκε στον Εθνικό Κήρυκα