Η Σάμος βρίσκεται σε πλήρη πολιτική και αναπτυξιακή αχρηστία, και η αλήθεια είναι αμείλικτη: Η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου δεν απλώς την αγνοεί, την παραμελεί συνειδητά και επιδεικτικά.
Τα όσα καταγγέλλει ο πρόεδρος Γιώργος Κυριαζής στην επιστολή του δεν είναι «εικασίες», είναι αλήθειες που οι αρμόδιοι κρύβουν πίσω από τις άχαρες θεσμικές διαδικασίες και τις πολιτικές τους σκοπιμότητες.
Η Σάμος έχει καταντήσει να είναι «παράπλευρη απώλεια» στην Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Όταν η Σάμος αποκλείεται από όλες τις κρίσιμες συζητήσεις, από τις αποφάσεις που διαμορφώνουν το μέλλον της, τότε δεν μιλάμε για απλώς αδιαφορία. Μιλάμε για συνειδητό, προγραμματισμένο παραμερισμό.
Η Περιφέρεια, με θράσος, αφήνει το νησί στην τύχη του, σαν να μην είναι καν μέλος αυτής της γεωγραφικής και πολιτικής συνθήκης, με τις ανάγκες του να πνίγονται σε ένα τέλμα ανυπαρξίας και αδιαφορίας.
Ο πρόεδρος Κυριαζής δεν «μυρίζει» την απογοήτευση. Την εκφράζει με τον πιο σαφή και ωμό τρόπο:
Η Σάμος πρέπει να «απαλλαγεί» από αυτή την ασφυκτική περιφερειακή αγκαλιά που την πνίγει. Η ιδέα να ανήκει σε μια νέα περιφερειακή ενότητα, μια νέα πολιτική δομή που θα σέβεται και θα προάγει τα συμφέροντά της, δεν είναι απλώς αναγκαία. Είναι επιτακτική. Και αν η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου δεν έχει το σθένος να παραδεχτεί ότι η Σάμος δεν χωράει εκεί, τότε η μόνη επιλογή είναι να ξεφύγει από αυτή τη γκρίζα, παρασιτική σχέση και να διεκδικήσει την ανάπτυξή της με όρους που να την αφορούν.
Είναι θλιβερό το γεγονός ότι το νησί δεν μπορεί να ζητήσει ούτε καν αυτό το αυτονόητο δικαίωμα: τη συμμετοχή του στις διαδικασίες που καθορίζουν την τύχη του. Στη θέση του έχουν τοποθετηθεί άλλοι νησιώτες, άλλες διοικήσεις, άλλοι συμφέροντες. Στη θέση του Σάμιου πολίτη, άλλοι καθορίζουν την πορεία του νησιού, ερήμην του και χωρίς να υπολογίζουν τίποτα από τα πραγματικά του προβλήματα.
Αυτή η συνεχιζόμενη αδιαφορία, αυτή η πλήρης αδιαφορία για την υποτίμηση των αναγκών της Σάμου, είναι εσκεμμένη. Δεν είναι αμέλεια, δεν είναι λάθος. Είναι απόφαση. Είναι επιλογή. Και η περιφερειακή διοίκηση του Βορείου Αιγαίου έχει καταστήσει σαφές ότι το νησί τους είναι απλώς μια πινελιά στον χάρτη, μια μακρινή αποικία χωρίς φωνή, χωρίς βαρύτητα.
Δεν μιλάμε πια για ανεκτές καταστάσεις. Ο χρόνος εξαντλείται. Η Σάμος χρειάζεται να αναγνωρίσει ότι αυτή η περιφερειακή δομή την έχει καταδικάσει. Κι αν η Περιφέρεια δεν είναι ικανή να το παραδεχτεί, τότε ας το παραδεχτούμε εμείς: Το μέλλον της Σάμου δεν έχει καμία θέση εκεί που την έχουν ξεχάσει και την αφήνουν να βυθίζεται στην αδιαφορία τους.
Είναι καιρός η Σάμος να βρει τη φωνή της – και αν αυτή η φωνή ενοχλεί κάποιους, τόσο το χειρότερο για αυτούς.