Στρατηγική κενή περιεχομένου: Οι αδυναμίες στο όραμα του Δημήτρη Ζαφείρη για τη Νέα Δημοκρατία

Το κείμενο του κ. Δημήτρη Ζαφείρη, αν και εκφράζει έντονα τις προσωπικές του απόψεις και πολιτική τοποθέτηση, φαίνεται να υπολείπεται ουσιαστικής διαρθρωτικής και επιχειρηματολογικής συνέπειας, παρουσιάζοντας μια σειρά από αδυναμίες που μειώνουν την αξιοπιστία και τη σοβαρότητα του λόγου του.

Η απόφαση του κ. Ζαφείρη να διεκδικήσει την προεδρία της ΔΕΕΠ Σάμου δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένες προτάσεις για τη βελτίωση της τοπικής κοινωνίας και της οικονομίας. 

Παρά την αναφορά στην εξωστρέφεια και τη θετική πορεία της χώρας από το 2019 και μετά, το κείμενο παραμένει γενικόλογο και δεν προσφέρει ρεαλιστικές και άμεσα εφαρμόσιμες λύσεις για τα προβλήματα της Σάμου. Αναφέρεται μεν σε ανάγκη για "σοβαρή διεκδίκηση τοπικών αιτημάτων", αλλά δεν εξηγεί πώς σκοπεύει να τα επιτύχει αυτά. Αυτή η αοριστία καθιστά τη θέση του λιγότερο πειστική και καθόλου συγκεκριμένη.

Η κριτική προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα είναι έντονα επικριτική και κατά περιόδους προσβλητική. Η αναφορά στην περίοδο 2015-2019 και η σύγκριση με τη σημερινή κατάσταση προχωρούν σε ακραίους χαρακτηρισμούς, όπως η δήλωση ότι οι τότε κυβερνώντες ήταν "αμόρφωτοι, άσχετοι και επικίνδυνοι ιδεοληπτικοί". 

Αυτή η επιθετική προσέγγιση, αν και κατανοητή για όσους βρίσκονται κοντά στη ΝΔ, είναι πιθανό να αποξενώσει εκείνους που δεν συμμερίζονται την ίδια άποψη. Η πολιτική ρητορική, ιδιαίτερα όταν γίνεται προσωπική, παραμένει σε επίπεδο ακραίου διχασμού και δεν προσφέρει περιθώρια ουσιαστικού διαλόγου.

Η έντονη κριτική στην πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ και της αριστεράς, χωρίς να παρέχεται χώρος για μια αντίστοιχη αυτοκριτική ή για την παρουσίαση θετικών ή βελτιωτικών προτάσεων από τον ίδιο, δημιουργεί την αίσθηση ενός μονολόγου χωρίς διάθεση για ουσιαστική αντιπαράθεση ή αυτοβελτίωση. Η πολιτική του τοποθέτηση έχει έναν αφ’ υψηλού τόνο, υπογραμμίζοντας τις αποτυχίες της προηγούμενης κυβέρνησης, χωρίς να αναγνωρίζει τις αδυναμίες ή τα λάθη της δικής του παράταξης.

 Η αδυναμία της ΝΔ να απαντήσει με συγκεκριμένες διορθώσεις ή προτάσεις σε τομείς που προκαλούν δυσαρέσκεια (όπως η ακρίβεια, η εγκληματικότητα, οι καθυστερήσεις στις μεταρρυθμίσεις) εντείνει την εικόνα μιας παράταξης που ζει και αναπνέει μέσα σε μια συνεχώς επαναλαμβανόμενη πολιτική "προπαγάνδα", χωρίς να παρέχει αξιόπιστη λύση στα προβλήματα του πολίτη.

Η συνεχής αναφορά στην περίοδο 2015-2019 ως "εφιαλτική" και η σύγκριση με μια ιδανική και "σταθερή" πολιτική του παρόντος, χωρίς να αναγνωρίζονται τα προβλήματα και οι περιορισμοί της τρέχουσας κυβέρνησης, καταλήγει σε μια απλοϊκή και διχαστική αφήγηση που περισσότερο απευθύνεται στους ήδη πεπεισμένους παρά σε εκείνους που αμφισβητούν. Η πολιτική τοποθέτηση μοιάζει να απευθύνεται στο συναίσθημα των πολιτών, αντί να προσφέρει έναν βάσιμο διάλογο που θα αναλύσει τις πραγματικές προκλήσεις και τις προτάσεις που η ΝΔ σκοπεύει να ακολουθήσει για τη βελτίωση της καθημερινότητας των πολιτών.

Ο κ. Ζαφείρης κάνει έντονη χρήση του "εχθρού" σε διάφορες μορφές. Από τους "επικίνδυνους" κυβερνώντες του 2015-2019 μέχρι τις "εσωτερικές αντιπολιτευτικές δυνάμεις" που επιθυμούν την αποσταθεροποίηση της χώρας, η εικόνα που δημιουργείται είναι εκείνη ενός πολιτικού πεδίου διαιρεμένου και επαναστατικού, με όλους τους υπόλοιπους να θέλουν να πλήξουν την Ελλάδα και την κοινωνία, ενώ οι ίδιοι είναι οι μόνοι "υπερασπιστές" της σταθερότητας. Αυτή η αντιμετώπιση δημιουργεί την εντύπωση ενός πολιτικού λόγου που προτάσσει τη σύγκρουση και τη μονοδιάστατη αντίληψη του "καλού" και του "κακού", παραμελώντας την αναγκαιότητα για συνεννόηση και συνεργασία, που αποτελούν βασικά χαρακτηριστικά μιας ώριμης δημοκρατίας.

Το κείμενο κάνει συχνές αναφορές σε "λαϊκισμό", κατηγορώντας άλλους πολιτικούς για την εκμετάλλευση συναισθημάτων και τη δημιουργία έντασης μέσω υπερβολικών και ψευδών ειδήσεων. Ωστόσο, ο ίδιος ο κ. Ζαφείρης δεν φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι κάποιες από τις αναφορές του και η υπερβολική κριτική μπορούν να θεωρηθούν εξίσου ως μέρος του πολιτικού παιχνιδιού και της συναισθηματικής χειραγώγησης, ειδικά όταν επιχειρεί να πείσει μέσω της εξιδανίκευσης μιας μόνο πλευράς και μέσω καταγγελιών χωρίς χειροπιαστές αποδείξεις ή ρεαλιστικές λύσεις.

Αν και το κείμενο του κ. Ζαφείρη προσφέρει μια σαφή πολιτική τοποθέτηση και εκφράζει ισχυρές απόψεις, η γενική του κατεύθυνση και η χρήση ενός ακραίου και πολωτικού λόγου περιορίζουν τη δυνατότητα ουσιαστικού διαλόγου και συνεννόησης.

Η έλλειψη συγκεκριμένων προτάσεων και η συνεχής επίθεση προς αντιπάλους χωρίς αναγνώριση των ίδιων αδυναμιών και περιορισμών της κυβέρνησης καθιστούν το κείμενο περισσότερο ένα εργαλείο πολιτικής πόλωσης παρά μια πραγματική πρόταση για αλλαγή και πρόοδο στην τοπική κοινωνία της Σάμου.

 Ακολουθεί το πλήρες κείμενο…

Η απόφασή μου να διεκδικήσω την προεδρία της Διοικούσας Επιτροπής Εκλογικής Περιφέρειας (ΔΕΕΠ) Σάμου της ΝΔ, έφερε εύλογα ερωτήματα και απορίες σε αγαπημένους φίλους και γνωστούς, ως προς τα κίνητρα και το χρόνο που πάρθηκε. Θα προσπαθήσω να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά:

1. ΤΙ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ. Η περίοδος 2015 – 2019 ήταν ίσως η πιο δύσκολη για πολλούς από εμάς με τα capital controls, τις κλειστές τράπεζες, τους μειωμένους μισθούς, την υπερφορολόγηση και τις επιχειρήσεις που οδηγούνταν σε χρεωκοπία. Η ΔΕΗ, όπου δουλεύω, έφτασε στο χείλος του γκρεμού με αδυναμία πληρωμής ανταλλακτικών και με το ζόρι κάλυπτε τη μισθοδοσία του μήνα, με αμφίβολη τη συνέχιση της λειτουργίας της σε ορίζοντα λίγων μηνών. Η δυσχερής αυτή κατάσταση αποτυπώθηκε επίσημα και στη γραπτή δημόσια έκθεση του ορκωτού λογιστή της το πρώτο τρίμηνο του 2019 και ήταν αποτέλεσμα των κάκιστων πολιτικών αποφάσεων εκείνης της περιόδου.

Η Σάμος και ειδικά η πρωτεύουσα, είχε μετατραπεί σε Ισλαμαμπάντ, με αθρόες, ανεξέλεγκτες και καθοδηγούμενες αφίξεις λαθρομεταναστών (μέσα στην πόλη ο πληθυσμός τους είχε υπερβεί τον πληθυσμό των μονίμων κατοίκων σε μόνιμη βάση), με τους κυβερνητικούς να αναρτούν παντού συνθήματα για το καλωσόρισμα της εισβολής !!!

Ταυτόχρονα κυβερνητικά στελέχη απαξίωναν την εθνική άμυνα με το τζογαδόρικο επιχείρημα «θα το ρισκάρουμε με την Τουρκία».

Η ανερμάτιστη και καταστροφική αυτή πολιτική, σε κάθε τομέα του κυβερνητικού έργου, οδήγησε εύλογα στο συμπέρασμα ότι η κυβερνητική εκδοχή της Αριστεράς δοκιμάστηκε και απέτυχε οικτρά, όπως παντού σε αυτόν τον πλανήτη. Πρέπει επομένως να μην επαναληφθεί και οι ανοησίες που έλεγαν διάφοροι το 2014 του στυλ «έλα μωρέ τι χειρότερο μπορεί να συμβεί αν βγει ο Αλέξης;», αποδείχτηκαν αφελή και επικίνδυνα ερωτήματα.

ΠΑΝΤΑ υπάρχουν χειρότερα, όταν αναλαμβάνουν να κυβερνήσουν αμόρφωτοι, άσχετοι και επικίνδυνοι ιδεοληπτικοί, όπως έδειξε η περίοδος 2015-2019. Κι όπως έλεγε ο αείμνηστος Τζίμης Πανούσης όταν έκανε κριτική στην παρέα που κυβερνούσε τότε, «χίλιες φορές προτιμότερα τα τζάκια, παρά αυτοί».

2. ΓΙΑΤΙ ΕΠΙΛΕΓΩ ΝΔ. Η περίοδος που ξεκίνησε τον Ιούνιο του 2019 και εξής, έδειξε ότι όταν τη διακυβέρνηση αναλαμβάνουν σοβαροί άνθρωποι με γνώσεις και εμπειρία και όχι επαγγελματίες διαδηλωτές, μπορούμε να δούμε τη διαφορά από το τσίρκο που κυβερνούσε πριν, πάρα πολύ γρήγορα.

Δεν είναι τυχαία όσα έχουν συμβεί, από την αναχαίτιση της εισβολής στον Έβρο τον Μάρτιο του 2020, μέχρι τη θεαματική πτώση της ανεργίας στα επίπεδα του 2008, την ανάπτυξη της οικονομίας με ρυθμούς πάνω από το μέσο όρο της ευρωζώνης, την πρόωρη εξόφληση των δανείων του ΔΝΤ, τη θωράκιση της εθνικής άμυνας, τη διεθνή στήριξη για εγκαθίδρυση ενεργειακού κόμβου στη χώρα μας, με εξορύξεις, υποβρύχιες διασυνδέσεις, την ανάπτυξη της ΔΕΗ σε μια υγιή και κερδοφόρα σύγχρονη εταιρεία, με κυρίαρχο ρόλο σε όλη τη Βαλκανική χερσόνησο κλπ. Αυτά και άλλα πολλά είναι γεγονότα, όχι αερολογίες του καφενέ.

Είναι όλα τέλεια; Προφανώς όχι και ποτέ δεν θα είναι, πάντα θα γίνονται μικρά και μεγάλα λάθη, πάντοτε υπάρχουν περιθώρια για διόρθωση λαθών, αστοχιών και για στόχευση υψηλότερων στόχων και υπάρχει μακρύς δρόμος ακόμη για να προσεγγίσουμε τα δυτικά κράτη σε επίπεδα μισθών και οργάνωσης του κράτους. Υπάρχει ακρίβεια, εγκληματικότητα, καθυστερήσεις και διστακτικότητα για περαιτέρω μεταρρυθμίσεις. Είναι όμως αδιαμφισβήτητα καλύτερα από πριν και η πολιτική στην πράξη είναι αγώνας σύγκρισης.

3. ΓΙΑΤΙ ΤΩΡΑ. Την τρέχουσα περίοδο με τους πολέμους στη γειτονιά μας, τη διαρκή μόνιμη απειλή εξ ανατολών και την πανευρωπαϊκή αστάθεια λόγω έλλειψης στιβαρής ηγεσίας και προσανατολισμού, η χώρα μας αποτελεί φάρο σταθερότητας, η οποία όμως λόγω του διεθνούς περιβάλλοντος παραμένει εύθραυστη.

Η σταθερότητα αυτή έχει γίνει στόχος τόσο από το εξωτερικό λόγω της ξεκάθαρης και ορθότατης θέσης μας υπέρ της Ουκρανίας και του Ισραήλ, όσο και από εσωτερικούς «αντιπροσώπους» που επιδιώκουν τη δημιουργία αστάθειας και κρίσης στη χώρα, γιατί τότε μόνο μπορούν να έρθουν στην εξουσία.

Στο πλαίσιο αυτό βλέπουμε την απουσία κάθε πολιτικού επιχειρήματος, κάθε πρότασης ή προγράμματος και την επένδυση, μονοθεματικά, σε επιθέσεις στο πρόσωπο του ΠΘ και στο τραγικό δυστύχημα των Τεμπών, με επαγγελματική μόχλευση του συναισθήματος στον κόσμο, που αγνοεί το τεχνικό υπόβαθρο του συμβάντος. Έχω αναλύσει σε παλαιότερη ανάρτηση τα τεχνικά αίτια του συμβάντος, μόνο και μόνο λόγω της εμπειρίας μου, μετά από 35 χρόνια στο επάγγελμα του Μηχανολόγου Μηχανικού στο χώρο της ηλεκτροπαραγωγής. Ήρθαν εκ των υστέρων και τα επίσημα πορίσματα επαγγελματιών πραγματογνωμόνων επί του πεδίου και όχι των μαϊμούδων που κυκλοφορούσαν στα κανάλια, να επιβεβαιώσουν όσα είχα γράψει. Όταν όμως τα έγραψα, μου επιτέθηκαν διάφοροι καθώς χαλούσα το αφήγημα. Βλέπετε είναι ευκολότερο να εξαπατήσεις κάποιον από το να παραδεχτεί αυτός ο ίδιος ότι εξαπατήθηκε.

Υπάρχει μια μεθοδευμένη και μόνιμη στοχοποίηση της κοινής γνώμης με fake news και απίστευτες υπερβολές με σκοπό τη δημιουργία έντασης για οποιαδήποτε αφορμή. Ταυτόχρονα υπάρχουν πολίτες που ξεχνούν τι έγινε το 2015-2019 και αντιμετωπίζουν τη σημερινή πολιτική κατάσταση με αντίστοιχη ελαφρότητα, παρασυρόμενοι από το τεχνητό κλίμα οργής που έχουν δημιουργήσει οι επαγγελματίες της επικοινωνίας και του συναισθήματος. Αυτοί οι πολίτες θεωρούν ως δεδομένα όλα όσα σήμερα έχουν επιτευχθεί λόγω της πολιτικής σταθερότητας.

Επειδή λοιπόν α) τίποτα δεν είναι δεδομένο β) δεν θέλω να γυρίσει ο τόπος στο εφιαλτικό διάστημα του 2015-2019 γ) με έχουν κουράσει οι τσάμπα μάγκες με τα λεφτόδεντρα και το διάχυτο λαϊκισμό του καφενέ και δ) είναι φυγομαχία να κάθεσαι στον καναπέ του σπιτιού και να κουνάς το δάχτυλο κάνοντας μόνο κριτική, αποφάσισα να θέσω τη συγκεκριμένη υποψηφιότητα, για να συμβάλλω, όσο μου επιτρέπουν οι δυνατότητές μου και η συγκεκριμένη θέση, στη θετική πορεία του τόπου, όπως αυτή ξεκίνησε να υλοποιείται από το δεύτερο εξάμηνο του 2019 και εξής.

Γιατί όταν κερδίζει η χώρα είμαστε όλοι κερδισμένοι.

Η προτεραιότητα σε τοπικό επίπεδο θα πρέπει είναι η εξωστρέφεια, με την εξάλειψη των εσωτερικών εντάσεων του παρελθόντος, η επικοινωνία και ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας για το κυβερνητικό έργο καθώς και η τεκμηριωμένη σοβαρή διεκδίκηση δίκαιων τοπικών αιτημάτων από τους αρμόδιους κυβερνητικούς φορείς.

Στις εκλογές της 23ης Νοεμβρίου 2025, ψηφίζουν τα ταμιακώς ενήμερα μέλη ή τα νέα μέλη με εγγραφή πριν τις 14 Νοεμβρίου...