Το νέο της κομματικό «στρατό» εκλέγει τη ερχόμενη Κυριακή, 23 Νοεμβρίου, η ΝΔ. Οι οργανωμένοι ψηφοφόροι προσέρχονται στις κάλπες για να αναδείξουν τους 59 Προέδρους των Διοικουσών Επιτροπών Εκλογικών Περιφερειών (Δ.Ε.Ε.Π.), τους 330 Προέδρους των Δημοτικών Τοπικών Οργανώσεων (ΔΗΜ.Τ.Ο.) και τα Συμβούλια τους, αλλά κυρίως το ενδιαφέρον στρέφεται στην εκλογή των 1.000 συνέδρων που θα συμμετέχουν στο τακτικό συνέδριο του κόμματος την ερχόμενη άνοιξη.
Η κατάσταση στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας, και ειδικά στη ΔΕΕΠ Σάμου, δείχνει να βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, με τις εσωκομματικές εντάσεις να είναι πιο εμφανείς από ποτέ.
Το κόμμα έχει βρεθεί στο επίκεντρο μιας σφοδρής μάχης εξουσίας, η οποία εκτυλίσσεται στους διαδρόμους των οργανώσεων, όπου οι παλιοί «παραγκίτες» επιθυμούν να διατηρήσουν τον έλεγχο, με στόχο να επανακαθορίσουν τους συσχετισμούς για το επόμενο συνέδριο.
Οι παλιοί μηχανισμοί, οι οποίοι με την «παραδοσιακή» τους προσέγγιση έφεραν το κόμμα σε μια κατάσταση στασιμότητας και αποσύνθεσης, προσπαθούν να επανεπιβληθούν, αν και είναι προφανές ότι οι δικές τους πρακτικές και τα παιχνίδια εξουσίας έχουν αποδυναμώσει το κόμμα.
Αντί να ανοίγουν δρόμους για την ανανέωση, κλείνουν κάθε πιθανότητα για μία νέα, δυναμική πορεία, εμμένοντας σε ξεπερασμένα μοντέλα και ενισχύοντας την αποξένωση των μελών από το κόμμα. Η ανανέωση, που θα μπορούσε να προσφέρει η νέα γενιά στελεχών, τυγχάνει της αντίστασης των παραδοσιακών στελεχών, όχι γιατί φοβούνται τον υποψήφιο μετριότητας, αλλά επειδή απλώς δεν θέλουν να χάσουν τα μικροσυμφέροντά τους και τον έλεγχο των μηχανισμών.
Είναι φανερό ότι η ανησυχία για την απόγνωση των μελών και την απομάκρυνση των ψηφοφόρων του κόμματος έχει ενταθεί. Τα στελέχη του κόμματος, αν και δημόσια διαβεβαιώνουν για «μαζική συμμετοχή» στις εσωκομματικές εκλογές της Κυριακής, γνωρίζουν καλά ότι η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Υπάρχει μεγάλη αδράνεια, με εκατοντάδες μέλη του κόμματος να παραμένουν αδιάφορα και αποξενωμένα, καθώς βλέπουν το κόμμα να αιμορραγεί από τις ίδιες αδιέξοδες αντιπαραθέσεις και τα ίδια πρόσωπα.
Είναι καιρός να γίνει μια ριζική αλλαγή πορείας και να αναγνωριστεί ότι το κόμμα έχει ανάγκη από ένα ανοιχτό διάλογο και εκλογικές διαδικασίες που να προάγουν την ανανέωση και την αξιοκρατία, αντί να συνεχίζουν να κυριαρχούν οι «παραγκίτες» που έχουν συνδέσει την τύχη τους με τη συντήρηση των ίδιων, παλιών, συμφερόντων.
Ειδάλλως, το κόμμα θα συνεχίσει να καταρρέει, με τις εσωκομματικές διενέξεις να το οδηγούν στην απομόνωση, αφήνοντας τον χώρο ανοιχτό σε άλλες, πιο δυναμικές πολιτικές δυνάμεις που δεν φοβούνται να αντιμετωπίσουν το μέλλον με νέο αίμα και νέες ιδέες.