Είναι τουλάχιστον προκλητικό – αν όχι κωμικοτραγικό – να βλέπει κανείς σήμερα τον Αντιπεριφερειάρχη Σάμου να κινείται παρασκηνιακά για να “στήσει” νέα ηγεσία στη ΔΕΕΠ της Νέας Δημοκρατίας, όταν ο ίδιος υπήρξε χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικής ασυνέπειας και προσωπικής στρατηγικής εις βάρος της παράταξης.
Αδιαφορώντας επιδεικτικά για τη στήριξη του επίσημου υποψηφίου της Νέας Δημοκρατίας για την Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, του πρώην αρχηγού ΓΕΕΘΑ Αλκιβιάδη Στεφανή, ο συγκεκριμένος “παράγοντας” επέλεξε να προσχωρήσει στην παράταξη του Κώστα Μουτζούρη – μιας παράταξης που δεν έφερε ποτέ επίσημη στήριξη από το κόμμα.
Αξίζει να θυμίσουμε στους νεότερους – και να υπενθυμίσουμε στους παλαιότερους – ότι ο εν λόγω Αντιπεριφερειάρχης όχι μόνο δεν στήριξε τον εκλεκτό της Ν.Δ. στις τελευταίες περιφερειακές εκλογές, αλλά επέλεξε να ευθυγραμμιστεί με τον αντίπαλο.
Παρόλο που δεν αναδείχθηκε πρώτος σε σταυρούς προτίμησης, κατάφερε, μέσω μετεκλογικών ισορροπιών, να διοριστεί Αντιπεριφερειάρχης Σάμου – σε μια θέση με σχεδόν μηδενικές αρμοδιότητες και με περιορισμένο έργο.
Κι όμως, σήμερα εμφανίζεται να κινεί τα νήματα πίσω από την κουρτίνα, προσπαθώντας να “τοποθετήσει” δικό του άνθρωπο στην κορυφή της κομματικής οργάνωσης. Με ποιο δικαίωμα; Με ποιο πολιτικό ή ηθικό έρεισμα;
Το χειρότερο δεν είναι η φιλοδοξία – αυτή είναι θεμιτή. Το επικίνδυνο είναι η υποκρισία και η υποτίμηση της νοημοσύνης της τοπικής κοινωνίας. Όταν κάποιος έχει αδιαφορήσει για την επίσημη κομματική επιλογή, όταν έχει υπηρετήσει άλλη παράταξη και έχει “ανταμειφθεί” με διακοσμητικό τίτλο, δεν μπορεί σήμερα να παριστάνει τον καθοδηγητή της Νέας Δημοκρατίας στη Σάμο.
Πίσω από την “ουδέτερη” στάση και την επίπλαστη αποστασιοποίησή του, βρίσκεται η σιωπηλή αλλά ενεργή στήριξή του στον – ακόμη μη δηλωμένο επίσημα – υποψήφιο πρόεδρο της ΔΕΕΠ Σάμου, Δημήτρη Ζαφείρη.
Το ερώτημα είναι απλό:
Μπορεί ένας “αντάρτης” που αγνόησε την επίσημη κομματική γραμμή, που ανταμείφθηκε με έναν διακοσμητικό ρόλο, να διεκδικεί τώρα ρόλο καθοδηγητή στο εσωκομματικό γίγνεσθαι;
Αν η Νέα Δημοκρατία στη Σάμο επιθυμεί να προχωρήσει μπροστά, με πρόσωπα που ενώνουν, εργάζονται και εκφράζουν τη βάση, τότε τέτοιες κινήσεις πρέπει να απομονωθούν. Ο καιρός των “φεουδαρχών” και των “υπόγειων δικτύων” έχει περάσει – ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε.