Όταν το κόστος τρέχει, δεν μπορεί η τιμή να μένει στάσιμη❞
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται μια γενικευμένη αγανάκτηση για την άνοδο της τιμής στο πιο αγαπημένο έδεσμα των Ελλήνων: την πίτα με γύρο. Από τις λαϊκές πλατείες μέχρι τα social media, πολλοί σπεύδουν να κατηγορήσουν τους επιχειρηματίες της εστίασης για «υπερβολές» και «αισχροκέρδεια».
Όμως, πριν ρίξουμε εύκολα τις ευθύνες στους τοπικούς επαγγελματίες, ας δούμε την πραγματική εικόνα της αγοράς – με νούμερα, όχι συνθήματα.
Οι αυξήσεις είναι παντού – όχι μόνο στην πίτα γύρο
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία και παρατηρήσεις της τοπικής αγοράς, οι τιμές σε βασικά αγαθά που σχετίζονται άμεσα με το φαγητό δρόμου έχουν αυξηθεί δραματικά:
Κρέας (χοιρινό – κοτόπουλο): Αύξηση έως και 40% την τελευταία διετία.
Ηλιέλαιο – ελαιόλαδο: Άνοδος έως και 80%, ειδικά σε χονδρικές τιμές.
Πατάτες & λαχανικά: Αυξήσεις που φτάνουν το 30-50% σε ορισμένες εποχές.
Τυρί, τζατζίκι, πίτες: Όλα πλέον κοστολογούνται σε υψηλότερες τιμές προμηθευτών.
Συσκευασίες (χαρτοσακούλες, κουτάλια, χαρτοπετσέτες): +70% σε πολλά είδη.
Αυτά είναι πραγματικά κόστη, όχι θεωρίες. Και οι τοπικοί επαγγελματίες δεν έχουν καμία "ασπίδα προστασίας" απέναντί τους.
Πόσο κοστίζει σήμερα να δουλεύει ένα ψητοπωλείο;
Ένα μέσο μικρό κατάστημα εστίασης (π.χ. σουβλατζίδικο) σήμερα επιβαρύνεται με:
Ρεύμα ρεύμα ρεύμα: Χρεώσεις που έχουν διπλασιαστεί σε σχέση με 3 χρόνια πριν.
Μισθούς & Εισφορές: Ένας εργαζόμενος πλήρους απασχόλησης κοστίζει στην επιχείρηση 1.200–1.400€/μήνα μαζί με τις εισφορές.
Φορολογία: ΦΠΑ 13%, εισόδημα, προκαταβολές, τέλος επιτηδεύματος, ΕΦΚΑ.
Delivery πλατφόρμες: Κρατήσεις 20-30% ανά παραγγελία.
Ενοίκια & συντήρηση εξοπλισμού: Πολλαπλά κόστη που ανεβαίνουν συνεχώς.
Άρα, όταν ένας επαγγελματίας ανεβάζει την πίτα από 3,20€ σε 3,80€ δεν “τσιμπάει παραπάνω” — καλύπτει απλά το έλλειμμα.
Οι τοπικοί επαγγελματίες δεν είναι εχθροί – είναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας
Στη γειτονιά μας, υπάρχουν οικογένειες που ζουν μόνο από το μικρό σουβλατζίδικο που έχουν χτίσει με κόπο.
Νέοι επαγγελματίες ρισκάρουν και προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε ένα περιβάλλον αβεβαιότητας, ακρίβειας και υψηλής φορολογίας.
Όταν η κοινωνία δεν καταλαβαίνει τα πραγματικά κόστη, οδηγούμαστε σε αδικίες και “κανιβαλισμό” μεταξύ πολιτών και επαγγελματιών.
Ποιος “κερδίζει” όταν οι τοπικές επιχειρήσεις κλείνουν;
Οι αλυσίδες, τα έτοιμα φαγητά χαμηλής ποιότητας, τα καταστήματα του εξωτερικού.
Όχι η τοπική κοινωνία. Όχι οι εργαζόμενοι. Όχι εσύ.
Ναι, οι τιμές ανέβηκαν.
Ναι, αυτό ενοχλεί.
Όμως όσοι κατηγορούν τους επαγγελματίες για την ακρίβεια, απλώς κοιτάνε προς τη λάθος κατεύθυνση.
Στηρίζουμε την τοπική εστίαση, γιατί:
Δεν πουλάει απλά φαγητό.
Προσφέρει θέσεις εργασίας.
Κρατά ζωντανές τις γειτονιές μας.
Και αγωνίζεται με αξιοπρέπεια σε μια δύσκολη εποχή.
Καλά θα κάνουν ορισμένοι «χορηγούμενοι» δημοσιογράφοι και σχολιαστές του πληκτρολογίου να προσέχουν τι γράφουν. Γιατί η μισή αλήθεια είναι χειρότερη από ψέμα.
Όταν κάποιος λέει ότι η πίτα γύρο «έπρεπε να κάνει 2 ευρώ» το 2025, μάλλον έχει ξεμείνει στο 2010 – μαζί με τις τιμές του τότε, αλλά όχι με τα έξοδα του σήμερα.