Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια σκοτεινή πολιτική φάση – όχι εξαιτίας κάποιας ξαφνικής συγκυρίας, αλλά ως αποτέλεσμα της συνειδητής, συστηματικής και απολύτως υπολογισμένης πολιτικής του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η διακυβέρνησή του είναι ένα μείγμα αλαζονείας, αυταρχισμού και υποκρισίας, καλυμμένο με τον μανδύα της "αριστείας" και της "σταθερότητας". Μόνο που αυτή η σταθερότητα είναι βάλτος. Και βυθιζόμαστε.
Ο Μητσοτάκης δεν απέτυχε απλώς – εξαπάτησε. Έκανε σημαία του την "τεχνοκρατική διακυβέρνηση" για να καλύψει την άκρατη ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πλούτου, το ξεπούλημα των υποδομών, την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και παιδείας, την πλήρη διάλυση του κοινωνικού κράτους. Όλα με μια επικοινωνιακή βιτρίνα από Excel, αριθμούς και "success stories".
Αντί για ευημερία, μας έφερε εξαθλίωση. Αντί για ανάπτυξη, μας έφερε καρτέλ. Αντί για Δικαιοσύνη, μας έφερε παρακολουθήσεις. Και πίσω απ' όλα αυτά, ένα δίκτυο εξουσίας που λειτουργεί σαν οργανωμένη μαφία: κολλητοί, εργολάβοι, golden boys, αρεστοί δημοσιογράφοι και ανύπαρκτοι θεσμοί.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι απλώς ένας αποτυχημένος Πρωθυπουργός. Είναι ο Πρωθυπουργός των σκανδάλων, των παρακολουθήσεων, των Τεμπών, του ΕΦΚΑ, του νερού, της ΔΕΗ, της ανεργίας των νέων, της φτώχειας των πολλών και της ευημερίας των λίγων. Είναι ο πολιτικός που κατάφερε να κάνει τη Δεξιά να μοιάζει με εταιρεία διαχείρισης συμφερόντων και όχι με παράταξη ιδεών.
Όσο για όσους επιμένουν να τον στηρίζουν στο όνομα της "παραταξιακής πίστης", ας ρωτήσουν τον εαυτό τους:
Πίστη σε τι; Στην κλεπτοκρατία; Στην υποκρισία; Στην κομματική απάθεια;
Η Δεξιά του Μητσοτάκη δεν έχει καμία σχέση με τον πατριωτισμό, την οικογένεια ή την ελευθερία – είναι απλώς ένα κέλυφος που χρησιμοποιεί για να κυβερνά μια οικονομική ολιγαρχία. Όποιος βλέπει το κακό και το αποσιωπά, είναι συνένοχος.
Η ανοχή τελείωσε.
Δεν υπάρχει πια η πολυτέλεια της σιωπής, ούτε η δικαιολογία της αναμονής για "κάτι καλύτερο". Η αλήθεια είναι απλή:
Ο Μητσοτάκης πρέπει να φύγει.
Όχι αύριο. Τώρα.