Δεν γίνεται το μέλλον του νησιού να καθορίζεται από ανθρώπους που ανήκουν στο παρελθόν. Δεν γίνεται η πολιτική μας εκπροσώπηση να περιορίζεται σε ηλικιωμένους που έχουν περάσει τα 80, που έχουν κουραστεί από τη ζωή και την πολιτική, που δεν μπορούν πια ούτε να αρθρώσουν ουσιαστικό λόγο, πόσο μάλλον να διεκδικήσουν για το νησί.
Η κοινωνία έχει αλλάξει, οι ρυθμοί είναι γρήγοροι, οι ανάγκες τεράστιες. Δεν μπορούμε να βασιζόμαστε σε φθαρμένα πρόσωπα που έχουν μείνει πίσω. Η πολιτική δεν είναι τιμητική θέση για συνταξιούχους – είναι εργαλείο πάλης, πίεσης και προόδου. Και αυτή τη μάχη δεν μπορούν να τη δώσουν όσοι έχουν ήδη αποσυρθεί από την ενεργό ζωή.
Το νησί μας χρειάζεται εκπροσώπηση ζωντανή, παρούσα και μαχητική. Χρειάζεται ανθρώπους που έχουν ακόμα δυνάμεις, που μπορούν να σηκώσουν τη φωνή τους, που ξέρουν πώς να απαιτήσουν και πώς να διεκδικήσουν. Δεν είναι ώρα για "σεβαστά πρόσωπα", είναι ώρα για αποτελεσματικότητα.
Αρκετά με τις φιγούρες του χθες. Το νησί χρειάζεται σήμερα ανθρώπους του αύριο.