Σε μια δημοκρατική κοινωνία, η πολιτική αντιπαράθεση είναι θεμιτή, σκληρή πολλές φορές, αλλά πάντα μέσα σε όρια. Όταν όμως ένας εν ενεργεία βουλευτής, ο κ. Χριστόδουλος Στεφανάδης, επιλέγει να "χτυπήσει κάτω από τη μέση" πολιτικούς του αντιπάλους μέσω υπαινιγμών για την ψυχική ή σωματική τους υγεία, η σιωπή παύει να είναι ουδετερότητα — γίνεται συνενοχή.
Σε δημόσια ανάρτησή του, ο κ. Στεφανάδης ειρωνεύεται ανθρώπους που ακολουθούν φαρμακευτική ή ψυχιατρική αγωγή, χρησιμοποιώντας όρους όπως "συνταγογραφούμενη αγωγή", "χρόνια νοσήματα", "ψυχιατρικά σκευάσματα", σε ένα παραλήρημα που παραβιάζει κάθε έννοια ιατρικού απορρήτου, ηθικής και κοινωνικής αξιοπρέπειας.
Πρόκειται για ρητορική στιγματισμού, που προσβάλλει χιλιάδες Έλληνες πολίτες που νοσούν, ζουν, εργάζονται και προσπαθούν με αξιοπρέπεια. Πολίτες που, σύμφωνα με τον ίδιο τον βουλευτή, δεν έχουν θέση στον πολιτικό στίβο λόγω της "φαρμακευτικής τους αγωγής".
Ο κ. Στεφανάδης, ιατρός ο ίδιος, όχι μόνο παραβιάζει κατάφωρα τον Κώδικα Ιατρικής Δεοντολογίας, αλλά και διασπείρει έναν επικίνδυνο ρατσιστικό λόγο κατά των ευπαθών ομάδων. Ανάγει την ασθένεια – και ιδίως την ψυχική – σε πολιτικό όπλο. Πρόκειται για ιατρικό ρατσισμό με πολιτική υπογραφή.
Θα επιτρέψει ο Πρωθυπουργός τέτοιου είδους φρασεολογία από έναν βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας;
Θα συνεχίσει η Βουλή των Ελλήνων να σιωπά μπροστά σε τέτοιο ευτελισμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας;
Καλούμε τον Πρωθυπουργό να τοποθετηθεί άμεσα και δημόσια.
Καλούμε τον Ιατρικό Σύλλογο να ξεκινήσει πειθαρχική διαδικασία.
Καλούμε τις οργανώσεις που υπερασπίζονται τα δικαιώματα των ασθενών να υψώσουν φωνή.
Γιατί αν η ψυχική υγεία γίνεται πεδίο πολιτικής εκδίκησης, τότε η ίδια η δημοκρατία νοσεί.