Τα επιδόματα στέγασης που χορηγήθηκαν για 18 ολόκληρους μήνες έχουν πλέον λήξει, ενώ οι άδειες επισκευής των σπιτιών δεν έχουν εκδοθεί Αυτή η κραυγαλέα αντίφαση καταδεικνύει την αποτυχία της πολιτείας να προστατεύσει τους πολίτες της.
30 Οκτωβρίου 2020 – μια μέρα που σημάδεψε ανεξίτηλα τη Σάμο. Ένας καταστροφικός σεισμός γκρέμισε σπίτια, ζωές, ελπίδες. Κι όμως, πέντε χρόνια μετά, τίποτα δεν έχει φτιαχτεί. Τίποτα. Αντίθετα, οι άνθρωποι που επλήγησαν βρίσκονται ακόμα στο ίδιο σημείο, ή μάλλον χειρότερα.
Καμία επισκευή – καμία άδεια – καμία δικαιολογία
Οι άδειες επισκευής για τη συντριπτική πλειοψηφία των αιτήσεων δεν έχουν εκδοθεί. Οι πολίτες περίμεναν υπομονετικά, έτρεχαν γραφεία, κατέθεταν έγγραφα, έπαιρναν υποσχέσεις. Και τι έλαβαν; Σιωπή. Αδιαφορία. Αναβολές.
Την ίδια στιγμή, τα τρίμηνα των επιδομάτων ενοικίου τελείωσαν. Το κράτος σταμάτησε να στηρίζει ανθρώπους που δεν φταίνε σε τίποτα, πέρα από το ότι είδαν τα σπίτια τους να γκρεμίζονται από φυσική καταστροφή – και το κράτος να εξαφανίζεται μετά τα φώτα των καναλιών.
Ντροπή. Όχι άλλη κοροϊδία.
Γιατί δεν μπορούν να επισκευάσουν τα σπίτια τους; Γιατί δεν έχουν καν την άδεια. Ούτε να βάλουν ένα καρφί. Την ώρα που το κράτος τούς εγκαταλείπει, τα σπίτια σαπίζουν, γκρεμίζονται, κι οι άνθρωποι μεταναστεύουν, διαλύονται, πληρώνουν από την τσέπη τους ενοίκια, χωρίς καμία στήριξη.
Η αδιαφορία αυτή δεν είναι απλώς γραφειοκρατία. Είναι εγκληματική. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να κρατά ομήρους χιλιάδες πολίτες για πέντε ολόκληρα χρόνια.
Απαιτούμε άμεσα:
Την έκδοση όλων των εκκρεμών αδειών επισκευής ΤΩΡΑ.
Την επανέναρξη των επιδομάτων ενοικίου για όσο διαρκεί η κρατική αδράνεια.
Αυτό ακριβώς είναι το παράλογο και εξοργιστικό: Το κράτος σταματά τα επιδόματα στέγασης, ενώ δεν έχει καν επιτρέψει στους σεισμόπληκτους να επισκευάσουν τα σπίτια τους.
Ας δούμε τι πραγματικά συμβαίνει:
Πώς σταματά το κράτος τα επιδόματα χωρίς να έχει δώσει άδειες επισκευής;
Τα επιδόματα στέγασης (τα “τρίμηνα”) έχουν ημερομηνία λήξης.
Δόθηκαν για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα (π.χ. 3 ή 4 έτη).
Το Υπουργείο Οικονομικών τα σταματά, ανεξαρτήτως του αν έχουν ολοκληρωθεί οι επισκευές ή αν έχουν δοθεί οι άδειες.
Οι άδειες επισκευής "κολλάνε" σε υπηρεσίες.
Πολλές αιτήσεις μένουν σε εκκρεμότητα για χρόνια, είτε λόγω έλλειψης προσωπικού, είτε λόγω γραφειοκρατίας, είτε λόγω τεχνικών ελλείψεων στους φακέλους.
Το κράτος δεν δίνει στους πολίτες τη δυνατότητα να επισκευάσουν, αλλά ταυτόχρονα τους κόβει τη στήριξη.
Αποτέλεσμα;
Οι σεισμόπληκτοι ούτε σπίτι έχουν, ούτε επίδομα, ούτε άδεια για να επισκευάσουν.
Αναγκάζονται να πληρώνουν από την τσέπη τους νοίκι για κατοικίες που χρειάζονται, επειδή το ίδιο το κράτος καθυστερεί.
Αυτό συνιστά κρατική εγκατάλειψη, όχι απλώς αμέλεια.
Δεν είναι οι πολίτες που καθυστερούν.
Δεν είναι οι ιδιοκτήτες που «δεν θέλουν να φτιάξουν τα σπίτια τους».
Είναι το ίδιο το κράτος που παγώνει τις άδειες και αποσύρει τη βοήθεια, σαν να τελείωσε η κρίση.
Την άμεση πολιτική ανάληψη ευθύνης για το αίσχος αυτό.
Η υπομονή μας τελείωσε. Οι σεισμόπληκτοι δεν είναι ξεχασμένοι – είναι εγκαταλελειμμένοι.