6 Σεπτεμβρίου 2021

Το ...καμπανάκι χτύπησε «ηχηρά» για το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που οφείλει να ψαχτεί!

 


Πριν μερικές μέρες έγιναν γνωστά τα αποτελέσματα των υποψηφίων στις Πανελλαδικές εξετάσεις, που τελικά έκρυβαν πολλές δυσάρεστες «εκπλήξεις», σε υποψηφίους που δεν κατάφεραν να πιάσουν την πρωτοεφαρμοζόμενη Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, στις σχολές που επέλεξαν, αλλά και σε σχολές περιφερειακών κυρίως πανεπιστημίων, που έμειναν με ελάχιστους, η και στη χειρότερη περίπτωση και χωρίς πρωτοετείς φοιτητές και μπαίνουν τώρα σε περισυλλογή για το τι μέλλει γενέσθαι για τη συνέχειά τους! 


Μεταξύ των περιφερειακών πανεπιστημίων που είδαν σημαντικότατη μείωση των πρωτοετών φοιτητών, αποτέλεσμα του νέου συστήματος εισαγωγής που εφαρμόστηκε, περιλαμβάνεται και το δικό μας Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που καταγράφει μια μείωση των εισακτέων της τάξης του 50% περίπου, σε σχέση με τον αριθμό που  το Υπ. Παιδείας είχε προσδιορίσει για κάθε τμήμα. Η εξέλιξη αυτή βάζει σε επικίνδυνη δίνη το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που ειδικά τα τελευταία χρόνια, λόγω της οικονομικής κρίσης και στη συνέχεια και της μεταναστευτικής έχει πολλά αρνητικά μηνύματα, που οφείλει να επεξεργαστεί  για να έχει μέλλον και λόγο ύπαρξης στον ευαίσθητο γεωγραφικό χώρο που δραστηριοποιείται. Δεν χωρεί καμιά αμφιβολία ότι η ίδρυση του Πανεπιστημίου Αιγαίου στα μέσα περίπου της δεκαετίας του ΄80 αποτέλεσε την μεγαλύτερη αναπτυξιακή «επένδυση» που έγινε στην ακριτική περιοχή μας, από την τότε κυβέρνηση του Ανδρ. Παπανδρέου, με ορατά άμεσα αποτελέσματα στα νησιά του Αιγαίου και κυρίως στη Λέσβο, που το πανεπιστήμιο πήρε γρήγορη ανάπτυξη και προσέλκυσε πλήθος νέων ανθρώπων και πανεπιστημιακών, συμβάλλοντας στην τόνωση της τοπικής κοινωνίας και οικονομίας.

Είναι γεγονός και κοινό μυστικό ότι η δημιουργία του Παν. Αιγαίου με τις σχολές που ιδρύθηκαν στη Λέσβο προσέλκυσαν όλα αυτά τα χρόνια χιλιάδες νέους ανθρώπους, που ήρθαν στο νησί μας για να σπουδάσουν, πολλοί από τους οποίους απέκτησαν δεσμούς μαζί του και παρέμειναν ή ακόμη παραμένουν εδώ, συμβάλλοντας καθοριστικά στην αναβάθμιση της πόλης, που κυριολεκτικά άλλαξε όψη, ως μια σύγχρονη φοιτητούπολη, όπως άλλωστε συνέβη και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας, που είχαν την τύχη να φιλοξενούν πανεπιστημιακές σχολές. Η ανοδική πορεία του Πανεπιστημίου Αιγαίου που σημειώθηκε τις πρώτες δεκαετίες της λειτουργίας του, ωστόσο φάνηκε να ανακόπτεται τα τελευταία χρόνια, λόγω κυρίως της οικονομικής κρίσης, που λειτούργησε αποτρεπτικά σε πολλές οικογένειες να στείλουν τα παιδιά τους μακριά από τον τόπο κατοικίας τους, γεγονός που είχε εμφανείς συνέπειες στο πανεπιστημιακό ιδρυμα του αρχιπελάγους. Το κερασάκι στην ...τούρτα ήρθε με την έκρηξη του προσφυγικού που είχε ως συνέπεια η Μυτιλήνη κυρίως, να μην είναι το ίδιο ελκυστική ως επιλογή για τους πρωτοετείς φοιτητές, αλλά και γενικότερα για τους φοιτούντες στις σχολές του πανεπιστημίου, που προέρχονταν από άλλες περιοχές της χώρας. Αυτό όμως που λειτούργησε ως «χαριστική βολή» για το Παν. Αιγαίου, αλλά και για όλα σχεδόν τα περιφερειακά πανεπιστήμια της χώρας , ήταν η ισοπέδωση προς τα κάτω των πανεπιστημίων με τα ΤΕΙ, που προώθησε η προηγούμενη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, με υπουργό τον ...ανεκδιήγητο Κ. Γαβρόγλου, που σε συνδυασμό και με όλα τα προαναφερόμενα έστειλε στις πανεπιστημιακές σχολές του πανεπιστημίου μας, κατά κύριο λόγο, χαμηλής εκπαιδευτικής επάρκειας φοιτητές, γεγονός που έριξε το επίπεδο, όπως όλοι ομολογούν, με ορατό τον κίνδυνο να υπολείπεται ο αριθμός των αποφοίτων, σε σχέση με αυτούς που εισάγονται σε συγκεκριμένες σχολές, αλλά και αυτών που τις εγκαταλείπουν πρόωρα.

Και ενώ αυτές οι εμφανείς «παθογένειες» φαίνεται να προβληματίζουν πολύ σοβαρά, τουλάχιστον σε επίπεδο διαπιστώσεων, την ακαδημαική κοινότητα του ιδρύματος, ήρθε και το νέο εξεταστικό σύστημα εισαγωγής στις Πανελλαδικές με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής, που για πρώτη φορά εφαρμόζεται, σε συνεργασία ωστόσο με τις σχολές, προκειμένου να λειτουργήσει ως «κόφτης» για εισακτέους που δεν  έχουν την γνωστική επάρκεια να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των τμημάτων που εισάγονταν με βάση το προηγούμενο σύστημα. Το αποτέλεσμα εφαρμογής αυτού του νέου εξεταστικού συστήματος, για τις περισσότερες σχολές του Πανεπιστημίου Αιγαίου έκρυβε δυσάρεστες εκπλήξεις, αφού σε ότι αφορά τα τμήματα της Μυτιλήνης έχουμε μια πολύ σημαντική μείωση των εισακτέων που αγγίζει σχεδόν τους μισούς απ΄ότι είχε ορίσει το Υπ. Παιδείας, γεγονός που κρούει και μάλιστα εκκωφαντικά τον «κώδωνα του κινδύνου» σε μια σειρά τμήματα που κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς πρωτοετείς φοιτητές , με ότι σημαίνει αυτό για την «βιωσιμότητα» και την μελλοντική εξέλιξη τους! Οταν στο πρώτο τμήμα που δημιουργήθηκε στη Μυτιλήνη, το Τμήμα Περιβάλλοντος, που ομολογουμένως στα πρώτα του βήματα έφερνε κάτι καινούργιο στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση,  φέτος εισήλθαν μόλις 26(!!!) πρωτοετείς από τα Γενικά Λύκεια, όταν το υπουργείο είχε προσδιορίσει 150, καταλαβαίνει κανείς ότι ο κίνδυνος απαξίωσης του τμήματος και η προοπτική του μπαίνουν σε «περιπέτειες» αν δεν υπάρξουν άμεσα αποτελεσματικές διορθωτικές κινήσεις. Παρόμοια εικόνα υπάρχει και σε άλλα τμήματα του ιδρύματος, γεγονός που υποχρεώνει την ακαδημαική κοινότητα του Πανεπιστημίου Αιγαίου και όχι μόνο, να προβληματιστούν για το τι μέλλει γενέσθαι με το Πανεπιστήμιο Αιγαίου, που πέρα από τον καθαρά επιστημονικό και γενικότερα εκπαιδευτικό του ρόλο, έχει και εθνική σημασία για τη χώρα μας, λόγω της γεωγραφικής θέσης που δραστηριοποιείται, όπως άλλωστε είχε τονιστεί από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής του. Ο προβληματισμός για την «βιωσιμότητα» του Πανεπιστημίου Αιγαίου, ασφαλώς θα πρέπει πρώτα απ όλους να απασχολήσει την ίδια την ακαδημαική κοινότητα του ιδρύματος, αλλά κατά τη γνώμη μας και συνολικά την πανεπιστημιακή κοινότητα της χώρας, λόγω του εθνικού του ρόλου και της τεράστιας συμβολής του στην κοινωνική συνοχή της ευαίσθητης περιοχής του ανατολικού Αιγαίου, που πάντα χρήζει ιδιαίτερης φροντίδας και προσοχής από την κεντρική διοίκηση και συνολικά από την ελληνική Πολιτεία.

Η συζήτηση για τη στήριξη του Πανεπιστημίου Αιγαίου και των αναγκαίων διορθωτικών κινήσεων όλων όσων έχουν λόγο και ρόλο στο εγχείρημα αυτό, κατά τη γνώμη μας έχει αργήσει, γιατί τα ανησυχητικά «σύννεφα»  που συσσωρεύτηκαν πάνω από το πνευματικό ίδρυμα του αρχιπελάγους, είχαν πληθύνει εδώ και πολύ καιρό και έπρεπε να υπάρχει κινητικότητα και εγρήγορση, αντί για την εφησυχαστική αδράνεια, που επικρατεί με την οποία κάποιοι φαίνεται να «βολεύονται»! Τα άσχημα μηνύματα για πολλά τμήματα του ιδρύματος ήταν εδώ και καιρό εμφανή, αλλά φαίνεται δεν ήταν αρκετά για να δραστηριοποιήσουν και να επανεκκινήσουν τις υγιείς δυνάμεις του ιδρύματος για να προλάβουν τα... χειρότερα. Και ευτυχώς τα «χειρότερα», που σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες αναμένονταν, από τις μελέτες «προσομοίωσης» του υπουργείου Παιδείας για τον αριθμό των εισακτέων στα τμήματα του Πανεπιστημίου με βάση το νέο εξεταστικό δεν επιβεβαιώθηκαν. Προέβλεπαν ακόμη και μηδενικό αριθμό εισακτέων σε τμήματα του ιδρύματος, όπως άλλωστε συνέβη και με την Αρχιτεκτονική της Ξάνθης, γεγονός που αν επιβεβαιωνόταν θα είχε καταστροφικές συνέπειες για το Πανεπιστήμιο, με ότι αυτό θα σήμαινε για την περιοχή μας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι το ...καμπανάκι που χτύπησε θα ταρακουνίσει και την τοπική ακαδημαική κοινότητα και γιατί όχι και τους φορείς των νησιών μας, αλλά και την πανεπιστημιακή κοινότητα συνολικά. Κυρίως όμως  το αρμόδιο υπουργείο Παιδείας , που οφείλει να επανεξετάσει πολλά και για το νέο εξεταστικό σύστημα των Πανελληνίων, αλλά και συνολικά για το εκπαιδευτικό σύστημα που κατά τη γνώμη μας ...δεν υπάρχει! Νοσεί βαριά και αν δεν υπάρξουν σοβαρές μεταρρυθμίσεις, που να είναι αντικείμενο εθνικής συναίνεσης των πολιτικών δυνάμεων, με μακροχρόνια ισχύ και μελετημένα βήματα, τότε τα σχολεία μας θα εξακολουθούν να βγάζουν «αγράμματους», που μπορεί να εισάγονται στα πανεπιστήμια, βοηθούντος κυρίως της παραπαιδείας, αλλά θα παραμένουν χωρίς γνώσεις γενικής παιδείας, κάτι που είναι εμφανές και προκαλεί εύλογα ερωτηματικά γιατί συνεχίζεται.

Η παιδεία είναι από τα μέγιστα αγαθά και είναι εμφανές ότι χρειάζεται γενναίες αποφάσεις με συναίνεση όλων, ή των περισσότερων πολιτικών δυνάμεων. Αυτήν την αλήθεια που την ενστερνίζεται κατά τη γνώμη μας η συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, θα πρέπει να αποτελέσει ...μπούσουλας για να αποκτήσει η χώρα μας ένα σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα που να παρέχει γνώσεις και να μην περιορίζεται στο να είναι «προθάλαμος» για τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, όπως συμβαίνει σήμερα!


https://www.emprosnet.gr/