Αυτά που συμβαίνουν στη χώρα δεν είναι δυσεξήγητα. Τα πολυπληθή πελατειακά κυκλώματα ρουσφετολόγων, συνδικαλιστών, συντεχνιών του δημόσιου τομέα καθώς και πλήθους κρατικοδίαιτων επιτηδείων κατάλαβαν πως από τα παλιά μεγάλα πολιτικά κόμματα η στρόφιγγα των παροχών είχε κλείσει. Και στράφηκαν μαζικά προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Σε ενδεχόμενη καινούργια πολιτική αναμέτρηση όσοι από δαύτους παρέμειναν σε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα λακίσουν ταχύτατα προς το κόμμα του κ. Τσίπρα. Εκεί δηλ που οι υποσχέσεις για επιστροφή στο παρελθόν είναι ακόμη ζωντανές. Γι αυτό και ο ΣΥΡΙΖΑ θα μεγαλώσει κι άλλο. Ενώ οι δύο παλαιοί μονομάχοι θα συρρικνωθούν παραπέρα. Κερδίζοντας (ο ΣΥΡΙΖΑ) από όλους. Πιθανότατα μαζί με την ακροδεξιά. Που θα συστήσουν βέβαια τους δύο πόλους των μελλοντικών βίαιων πολιτικών συγκρούσεων. Καλώς να τα δεχθούμε...
ΚΙΝΔΥΝΟΣ - ΘΑΝΑΤΟΣ.
Το China Investment Corporation (CIC) ανακοίνωσε την διακοπή αγοράς ευρωπαικού δημόσιου χρέους. Το κρατικό ταμείο ευημερίας της χώρας, με σημαντικότατα συναλλαγματικά αποθέματα, αποφάσισε να διακόψει τις όποιες του δραστηριότητες στην Ευρώπη ανησυχώντας για την κρίση. Οι κίνδυνοι που προκαλούνται είναι μεγάλοι. Κι' άλλα κρατικά ταμεία (sovereign wealth funds) μπορεί να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Κίνας (το CIC λχ είχε σε ετήσια βάση αποδόσεις στις επενδύσεις του ύψους 11,7%). Για την επιβίωση του ευρωπαικού μηχανισμού στήριξης (EFSF) τα ταμεία αυτά είναι παραπάνω από απαραίτητα. Η αποχώρησή τους κλονίζει ολόκληρο το ευρωπαικό οικοδόμημα.
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Τρία είναι κυρίως τα επιχειρήματα του αντι-μνημονιακού (αλλά ελάχιστα συνετού) μετώπου.
Με τον λογιστικό έλεγχο θα αποδειχθεί πως το χρέος είναι επαχθές. Διεθνώς όμως, με κλασσικό παράδειγμα τον Ισημερινό, επαχθές μπορεί να κηρυχθεί ένα χρέος ΜΟΝΟ αν συνομολογήθηκε αντιδημοκρατικά από δικατορικά καθεστώτα και με στόχο την καταπίεση του λαού. Στην περίπτωσή μας το χρέος δημιουργήθηκε επί δημοκρατίας, με αποκλειστικό σχεδόν σκοπό την αύξηση κυρίως των παροχών προς τους πολίτες.
Δεν είναι ακριβές επίσης πως τα έσοδα της χώρας αρκούν για όλες τις εσωτερικές μας ανάγκες και πως τα δανεικά πηγαίνουν μόνο για εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους. Δυστυχώς, ακόμη κι αν μηδενισθεί συνολικά το χρέος, η χώρα χρειάζεται να συνεχίσει να δανείζεται. Για τις βιοποριστικές της ανάγκες. Τρανό παράδειγμα η δόση των 5,2 δισ που θα εκταμιευόταν χθές. Δόθηκαν μόνο 4 δισ. Που αφορούν εξυπηρέτηση του χρέους. Τα υπόλοιπα 1,2 δισ - που παρακρατήθηκαν - ήσαν για τις εσωτερικές μας ανάγκες. Σε ετήσια βάση το ποσό αυτό είναι περίπου γύρω στις 7 δισ. Που θα βρεθούν; Περικοπές λοιπόν σε εισαγωγές καυσίμων, φαρμάκων και τροφίμων. Εφιαλτικές προοπτικές δηλ.
Και τέλος, είναι εξωπραγματικό να ακούγεται πως λαικά κινήματα στην Ευρώπη θα πιέσουν για αλλαγή πολιτικής. Τα μόνα μέχρι στιγμής σοβαρά κινήματα που υπάρχουν είναι αυτά που καθυβρίζουν την Ελλάδα και πιέζουν για την αποπομπή της από την Ευρώπη. Κόμματα και διανοούμενοι που ισχυρίζονται πολλά από τα παραπάνω οφείλουν να πούν την αλήθεια στον παραπλανημένο κόσμο.
ΚΙΝΔΥΝΟΣ - ΘΑΝΑΤΟΣ.
Το China Investment Corporation (CIC) ανακοίνωσε την διακοπή αγοράς ευρωπαικού δημόσιου χρέους. Το κρατικό ταμείο ευημερίας της χώρας, με σημαντικότατα συναλλαγματικά αποθέματα, αποφάσισε να διακόψει τις όποιες του δραστηριότητες στην Ευρώπη ανησυχώντας για την κρίση. Οι κίνδυνοι που προκαλούνται είναι μεγάλοι. Κι' άλλα κρατικά ταμεία (sovereign wealth funds) μπορεί να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Κίνας (το CIC λχ είχε σε ετήσια βάση αποδόσεις στις επενδύσεις του ύψους 11,7%). Για την επιβίωση του ευρωπαικού μηχανισμού στήριξης (EFSF) τα ταμεία αυτά είναι παραπάνω από απαραίτητα. Η αποχώρησή τους κλονίζει ολόκληρο το ευρωπαικό οικοδόμημα.
ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΤΙΚΟΙ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΙ
Τρία είναι κυρίως τα επιχειρήματα του αντι-μνημονιακού (αλλά ελάχιστα συνετού) μετώπου.
Με τον λογιστικό έλεγχο θα αποδειχθεί πως το χρέος είναι επαχθές. Διεθνώς όμως, με κλασσικό παράδειγμα τον Ισημερινό, επαχθές μπορεί να κηρυχθεί ένα χρέος ΜΟΝΟ αν συνομολογήθηκε αντιδημοκρατικά από δικατορικά καθεστώτα και με στόχο την καταπίεση του λαού. Στην περίπτωσή μας το χρέος δημιουργήθηκε επί δημοκρατίας, με αποκλειστικό σχεδόν σκοπό την αύξηση κυρίως των παροχών προς τους πολίτες.
Δεν είναι ακριβές επίσης πως τα έσοδα της χώρας αρκούν για όλες τις εσωτερικές μας ανάγκες και πως τα δανεικά πηγαίνουν μόνο για εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους. Δυστυχώς, ακόμη κι αν μηδενισθεί συνολικά το χρέος, η χώρα χρειάζεται να συνεχίσει να δανείζεται. Για τις βιοποριστικές της ανάγκες. Τρανό παράδειγμα η δόση των 5,2 δισ που θα εκταμιευόταν χθές. Δόθηκαν μόνο 4 δισ. Που αφορούν εξυπηρέτηση του χρέους. Τα υπόλοιπα 1,2 δισ - που παρακρατήθηκαν - ήσαν για τις εσωτερικές μας ανάγκες. Σε ετήσια βάση το ποσό αυτό είναι περίπου γύρω στις 7 δισ. Που θα βρεθούν; Περικοπές λοιπόν σε εισαγωγές καυσίμων, φαρμάκων και τροφίμων. Εφιαλτικές προοπτικές δηλ.
Και τέλος, είναι εξωπραγματικό να ακούγεται πως λαικά κινήματα στην Ευρώπη θα πιέσουν για αλλαγή πολιτικής. Τα μόνα μέχρι στιγμής σοβαρά κινήματα που υπάρχουν είναι αυτά που καθυβρίζουν την Ελλάδα και πιέζουν για την αποπομπή της από την Ευρώπη. Κόμματα και διανοούμενοι που ισχυρίζονται πολλά από τα παραπάνω οφείλουν να πούν την αλήθεια στον παραπλανημένο κόσμο.
