21 Οκτωβρίου 2018

Τα «αλλά» με τα οποία σφάζουν τον Κοτζιά


Του Δημήτρη Καμπουράκη

Όταν θέλει κανείς να «θάψει» αριστοτεχνικά έναν αντίπαλο του δίχως ο ίδιος να κατηγορηθεί για αμετροέπεια, κακεντρέχεια ή αδικία, επιστρατεύει το περίφημο «αλλά». Βάζει στην αρχή της πρότασης καμιά δεκαριά επαινετικές λέξεις και μετά το «αλλά» του ρίχνει μια μπαλταδιά κατακέφαλα και τον τελειώνει. Για παράδειγμα: «Ο κ. τάδε; Α, είναι μορφωμένος, μεθοδικός, στοχοπροσηλωμένος, πιστός, ευγενής, τίμιος, αλλά... ηλίθιος». Ε, αυτό κάνουν τώρα οι κυβερνητικοί στον Κοτζιά.



Από την Τετάρτη το βράδυ που το κυβερνητικό επικοινωνιακό επιτελείο κατάφερε να ανασυγκροτηθεί και να κατασκευάσει μια γραμμή άμυνας απέναντι στον πάταγο που δημιούργησε η παραίτηση Κοτζιά και η δήλωση Τσίπρα, μπούκωσαν τα τηλέφωνα και τα mails από την λέξη ‘’αλλά’’.

Άρχισαν λοιπόν: «Ο Κοτζιάς; Εξαιρετικός υπουργός εξωτερικών, αλλά ..κακός χαρακτήρας βρε παιδάκι μου.» «Ο Νίκος; Αρχιτέκτονας της συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά …είχε μονίμως λυμένο το ζωνάρι για καυγά ο μπαγάσας.»

Το γαϊτανάκι συνεχίστηκε και χθες το πρωί, ειδικά όταν είδαν ότι στην ειδησεογραφία δεν πέρασε εικόνα πυγμής για τον Τσίπρα, αλλά εικόνα κυβερνητικής διάλυσης: «Α, ο Κοτζιάς ήξερε τα εξωτερικά θέματα όσο κανένας άλλος, αλλά… με το παραμικρό υπέβαλε παραιτήσεις στον πρωθυπουργό ο τύπος».


«Η αλήθεια είναι πως ήταν καλός διαπραγματευτής, αλλά …είχε μετατρέψει το υπουργείο εξωτερικών σε άβατο». «Καταρτισμένος και με γεωστρατηγικές γνώσεις, αλλά …τόσο ιδιόρρυθμος που ήταν αδύνατο να συνεννοηθεί κανείς μαζί του». «Είχε στρατηγική σκέψη, αλλά …στην καθημερινή διαχείριση ήταν άστα να πάνε. Με όποιον μιλούσε μέσα στην κυβέρνηση ή στο κόμμα, τον έκανε εχθρό».

Άκουγα το ένα, άκουγα το άλλο, μέσα σε μια ώρα κόντεψα να πιστέψω ότι μέχρι την Τετάρτη το μεσημέρι κατοικοέδρευε στο υπουργείο εξωτερικών ένα τέρας της φύσεως, ένας επικίνδυνος άνθρωπος που κατά τύχη δεν μας έφαγε όλους ζωντανούς τα τριάμισι χρόνια που πέρασαν.

Κι αφού τον πέρασαν γενεές δεκατέσσερις, αφού και η κουτσή Μαρία της δημοσιογραφίας είχε μάθει ότι ο Νίκος Κοτζιάς ήταν από το 2015 ένα χαλίκι μέσα στο παπούτσι του πρωθυπουργού (μαφιόζικη έκφραση είναι αυτή, Τσιντσιλιάνικη, για όσους ετοιμάζουν προς την μεγάλη έξοδο), βγήκε ο Τζανακόπουλος και εξέφρασε την απορία του για τους λόγους παραίτησης του Κοτζιά. Ο ίδιος ο άνθρωπος που τον έσπρωξε στην εξώπορτα με την προχθεσινή του δήλωση «όποιος δυσφορεί κατεβαίνει από το τραίνο», χθες αποπειράθηκε να βγάλει τρελό τον εκπαραθυρωμένο. «Μη ερνηνεύσιμη η παραίτηση του» είπε.

Εμ βέβαια, μαθημένος όπως είναι ο Αλέξης να τον ακολουθούν στις κωλοτούμπες του υπουργοί και κομματικά στελέχη όπως η ουρά του σκύλου ακολουθεί το αφεντικό της, αδυνατεί να κατανοήσει τους λόγους παραίτησης ενός υπουργού που ένιωσε ακάλυπτος και προσβεβλημένος. Αποφάσισε λοιπόν να επαναφέρει την τάξη καρατομώντας τον Κοτζιά, δίχως να έχει αντιληφθεί ότι πλέον ο ίδιος ο Τσίπρας δεν είναι τίποτα άλλο από την ουρά του Πάνου Καμένου που τον ακολουθεί αδιάλειπτα σε όλη την τρελή και καταστροφική του διαδρομή.

https://www.liberal.gr/